ਸਉਣ
ਸਉਣ ਦੀ, ਸਗਨ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਉਣ; ਪਾਲੀ - ਸਕੁਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਕੁਨਮ੍ (शकुनम् - ਸਗਨ, ਭਵਿਖਬਾਣੀ, ਚੰਗੇ-ਮਾੜੇ ਦਾ ਸੰਕੇਤਕ ਕੋਈ ਸਗਨ)।
ਸਉਪਿ
ਸਉਂਪ ਕੇ, ਅਰਪਣ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਉਂਪਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਉਂਪਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸਉਂਪਣੁ (ਸਉਂਪਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਮੱਪੇਇ; ਪਾਲੀ - ਸਮੱਪੇਤਿ (ਸਉਂਪਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮਰਪਯਤਿ (समरपयति - ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ, ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਸਉਪੀਐ
ਸਉਂਪੀਏ/ਸਉਂਪ ਦੇਈਏ, ਅਰਪਣ ਕਰ ਦੇਈਏ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਉਂਪਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਉਂਪਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸਉਂਪਣੁ (ਸਉਂਪਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਮੱਪੇਇ; ਪਾਲੀ - ਸਮੱਪੇਤਿ (ਸਉਂਪਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮਰਪਯਤਿ (समरपयति - ਸੁੱਟਦਾ ਹੈ, ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਸਹ
ਸਹੁ (ਦੇ), ਮਾਲਕ (ਦੇ), ਪਤੀ (ਦੇ); ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ (ਦੇ); ਪ੍ਰਭੂ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਹ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਸ਼ੌਹਰ (ਖਸਮ, ਮਾਲਕ, ਪਤੀ, ਕੰਤ)।
ਸਹ
ਸਹੁ ਦਾ, ਮਾਲਕ ਦਾ, ਪਤੀ ਦਾ; ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦਾ, ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਹ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਸ਼ੌਹਰ (ਖਸਮ, ਮਾਲਕ, ਪਤੀ, ਕੰਤ)।
ਸਹਸਾ
ਸੰਸਾ, ਸੰਦੇਹ, ਭਰਮ, ਭੁਲੇਖਾ; ਚਿੰਤਾ, ਫਿਕਰ, ਸਹਿਮ/ਡਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੰਸਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਸ਼ਯਹ (संशय: - ਸ਼ੱਕ/ਸ਼ੰਕਾ)।
ਸਹਜ
ਸਹਜਮਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਧੁਨਿ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਹਜ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਜ (सहज - ਨਾਲ ਜਨਮਿਆ, ਜਨਮ-ਜਾਤ, ਸੁਭਾਵਕ)।
ਸਹਜਿ
ਸਹਿਜ ਵਿਚ, ਗਿਆਨ-ਮਈ ਸਹਿਜ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ, ਗਿਆਨ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਹਜ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਜ (सहज - ਨਾਲ ਜਨਮਿਆ, ਜਨਮ-ਜਾਤ, ਸੁਭਾਵਕ)।
ਸਹਜੇ
ਸਹਿਜ ਰਾਹੀਂ, ਗਿਆਨ ਰਾਹੀਂ, ਗਿਆਨ-ਮਈ ਸਹਿਜ ਅਵਸਥਾ ਰਾਹੀਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਹਜ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਜ (सहज - ਨਾਲ ਜਨਮਿਆ, ਜਨਮ-ਜਾਤ, ਸੁਭਾਵਕ)।
ਸਹਜੇ
ਸੁਖ ਤੇ ਸਹਜ ਨਾਲ, ਸੁਖੈਨ ਤੇ ਸਹਜੇ ਹੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਹਜ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਜ (सहज - ਨਾਲ ਜਨਮਿਆ, ਜਨਮ-ਜਾਤ, ਸੁਭਾਵਕ)।
ਸਹਾਈ
ਸਹਾਈ, ਮਦਦਗਾਰ; ਸਹਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੰਤ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਹਾਇ/ਸਹਾਈ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਹਾਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਹਾਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਾਯ (सहाय - ਸਾਥੀ, ਸਹਾਇਕ)।
ਸਹੀ
ਠੀਕ, ਅਸਲ, ਸੱਚਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਭਜਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ/ਬ੍ਰਜ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ - ਸਹੀ (ਠੀਕ, ਸਹੀ; ਦਸਤਖਤ); ਅਰਬੀ - ਸਹੀਹ (صحيح - ਠੀਕ, ਸੱਚਾ, ਸਹੀ, ਜਾਇਜ਼, ਉਚਿਤ)।
ਸਹੀਆ
ਸਖੀਆਂ (ਵਿਚ), ਸਹੇਲੀਆਂ (ਵਿਚ); ਸਤਿਸੰਗਣਾਂ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿ/ਸਹੀ; ਪਾਲੀ - ਸਖੀ (ਸਹੇਲੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖੀ (सखी - ਇਸਤਰੀ ਦਾ ਹਮਰਾਜ਼/ਭਰੋਸੇਜੋਗ, ਰਖੇਲ/ਉਪ-ਪਤਨੀ)।
ਸਹੀਆ
ਸਖੀਆਂ, ਸਹੇਲੀਆਂ; ਸਤਿਸੰਗਣਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿ/ਸਹੀ; ਪਾਲੀ - ਸਖੀ (ਸਹੇਲੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖੀ (सखी - ਇਸਤਰੀ ਦਾ ਹਮਰਾਜ਼/ਭਰੋਸੇਜੋਗ, ਰਖੇਲ/ਉਪ-ਪਤਨੀ)।
ਸਹੁ
ਸਹੁ, ਮਾਲਕ, ਪਤੀ; ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਹ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਸ਼ੌਹਰ (ਖਸਮ, ਮਾਲਕ, ਪਤੀ)।
ਸਹੁ
ਸਹੁ ਨੂੰ, ਮਾਲਕ ਨੂੰ, ਪਤੀ ਨੂੰ; ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਨੂੰ, ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਹ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਸ਼ੌਹਰ (ਖਸਮ, ਮਾਲਿਕ, ਪਤੀ)।
ਸਹੇਲੜੀਆਹ
ਸਹੇਲੀਆਂ ਦੇ, ਸਖੀਆਂ ਦੇ; ਸਤਸੰਗਣ-ਸਖੀਆਂ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਹੇਲੀ (ਸਹੇਲੀ); ਪਾਲੀ - ਸਖਿਲ (ਦਿਆਲੂ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖਿਲ (सखिल - ਦੋਸਤਾਨਾ ਸੁਭਾਅ)।
ਸਹੇਲੀਹੋ
(ਹੇ) ਸਹੇਲੀਓ! (ਹੇ) ਸਖੀਓ! (ਹੇ) ਸਤਸੰਗਣ ਸਖੀਓ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਹੇਲੀ (ਸਹੇਲੀ); ਪਾਲੀ - ਸਖਿਲ (ਦਿਆਲੂ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖਿਲ (सखिल - ਦੋਸਤਾਨਾ ਸੁਭਾਅ)।
ਸਕਈ
(ਪੋਹ) ਸਕਦੀ, (ਵਿਆਪ) ਸਕਦੀ, (ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾ) ਸਕਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਕੀ (ਕਰ ਸਕੀ/ਸਮਰਥ ਹੋਈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਕਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਕੇਇ/ਸੱਕਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਕੋਤਿ/ਸੱਕਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ (शक्नोति - ਕਾਬਲ/ਲਾਇਕ ਹੈ)।
ਸਕਈ
(ਜੋਹ) ਸਕਦਾ, (ਵੇਖ) ਸਕਦਾ, (ਕੈਰੀ ਅਖ ਨਾਲ ਤੱਕ) ਸਕਦਾ; (ਕੁਝ ਵਿਗਾੜ) ਸਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਕੀ (ਕਰ ਸਕੀ/ਸਮਰਥ ਹੋਈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਕਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਕੇਇ/ਸੱਕਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਕੋਤਿ/ਸੱਕਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ (शक्नोति - ਕਾਬਲ/ਲਾਇਕ ਹੈ)।
ਸਕਲ
ਸਗਲੇ, ਸਾਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਭੈ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਕੀ
(ਪੋਹ) ਸਕਈ, (ਪੋਹ) ਸਕਦਾ, (ਵਿਆਪ) ਸਕਈ, (ਵਿਆਪ) ਸਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਕੀ (ਕਰ ਸਕੀ/ਸਮਰਥ ਹੋਈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਕਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਕੇਇ/ਸੱਕਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਕੋਤਿ/ਸੱਕਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ (शक्नोति - ਕਾਬਲ/ਲਾਇਕ ਹੈ)।
ਸਕੈ
(ਕਰ) ਸਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਕੀ (ਕਰ ਸਕੀ/ਸਮਰਥ ਹੋਈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਕਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਕੇਇ/ਸੱਕਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਕੋਤਿ/ਸੱਕਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ (शक्नोति - ਕਾਬਲ/ਲਾਇਕ ਹੈ)।
ਸਕੈ
(ਰਾਸ ਲਿਆ) ਸਕਦਾ, (ਸੂਤ ਕਰ) ਸਕਦਾ, (ਸਿਰੇ ਲਾ) ਸਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਕੀ (ਕਰ ਸਕੀ/ਸਮਰਥ ਹੋਈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਕਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਕੇਇ/ਸੱਕਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਕੋਤਿ/ਸੱਕਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ (शक्नोति - ਕਾਬਲ/ਲਾਇਕ ਹੈ)।
ਸਖਾ
ਸਖਾ, ਮਿੱਤਰ, ਸਾਥੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖਾ (सखा - ਦੋਸਤ, ਸਾਥੀ)।
ਸਖਾਈ
ਪ੍ਰਾਣ-ਸਹਾਈ, ਪ੍ਰਾਣਾਂ ਦਾ ਸਹਾਈ/ਸਾਥੀ, ਜੀਵਨ-ਸਹਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਪ੍ਰਾਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਪ੍ਰਾਣਹ (प्राण: - ਸਾਹ) + ਬ੍ਰਜ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖਾ (सखा - ਦੋਸਤ, ਸਾਥੀ)।
ਸਖੀ
(ਹੇ) ਸਖੀਓ! (ਹੇ) ਸਹੇਲੀਓ! (ਹੇ) ਸਤਸੰਗਣ ਸਖੀਓ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪਾਲੀ - ਸਖੀ (ਸਹੇਲੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖੀ (सखी - ਇਸਤਰੀ ਦਾ ਹਮਰਾਜ਼/ਭਰੋਸੇਜੋਗ, ਰਖੇਲ/ਉਪ-ਪਤਨੀ)।
ਸਖੀ
(ਹੇ) ਸਖੀ! (ਹੇ) ਸਹੇਲੀ! (ਹੇ) ਸਤਸੰਗਣ ਸਖੀ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪਾਲੀ - ਸਖੀ (ਸਹੇਲੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖੀ (सखी - ਇਸਤਰੀ ਦਾ ਹਮਰਾਜ਼/ਭਰੋਸੇਜੋਗ, ਰਖੇਲ/ਉਪ-ਪਤਨੀ)।
ਸਖੀ
ਸਖੀ, ਸਹੇਲੀ; ਸਤਸੰਗਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪਾਲੀ - ਸਖੀ (ਸਹੇਲੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਖੀ (सखी - ਇਸਤਰੀ ਦਾ ਹਮਰਾਜ਼/ਭਰੋਸੇਜੋਗ, ਰਖੇਲ/ਉਪ-ਪਤਨੀ)।
ਸਗਲ
ਸਾਰਾ, ਸਮੁੱਚਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੋ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲ
ਸਗਲੇ, ਸਭ, ਸਾਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵਿਸੂਰੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲ
ਸਾਰੇ, ਸਮੁੱਚੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਏ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲ
ਸਗਲਾ, ਸਾਰਾ, ਸਮੁੱਚਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਗਤੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲ
ਸਗਲੀ, ਸਾਰੀ, ਸਮੁੱਚੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਆਸਾ ਅਤੇ ਮਨਸਾ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲ
ਸਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੰਪਤਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲੀ
ਸਭ, ਸਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਾਤਾ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲੀ/ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲੀ
ਸਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਚਿੰਤ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲੀ/ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਗਲੇ
ਸਗਲ, ਸਾਰੇ, ਸਭ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਥੋਕ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਗਲੀ/ਸਗਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਗਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਗਲ/ਸਯਲ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਕਲ (सकल - ਸਾਰਾ)।
ਸਚ
ਸੱਚ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚ
ਸੱਚ (ਦੀ), ਸੱਚ-ਸਰੂਪ ਪ੍ਰਭੂ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚ
ਸੱਚੇ ਦੇ; ਸਦੀਵੀ ਦੇ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੜਾ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯ੍ਮ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚਾ
ਸਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਬਦੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਚਾ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਚਿ
ਸੱਚ ਦੁਆਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚਿਆ
ਸੱਚੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇਈ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੀ
ਸੱਚੀ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬਾਣੀ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੀ
ਸੱਚੀ, ਸੱਚ ਵਿਚ ਸਮਾਈ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਿਖ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕ ਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯ੍ (सत्य् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚੇ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਬਦੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚ/ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਹੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮੰਤ੍ਰੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚਾ; ਅਸਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਫਲੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚਾ; ਅਸਲ, ਹੋਂਦ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਖੇਲੁ ਦਾ); ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚੋ ਸੱਚ, ਨਿਰੋਲ ਸੱਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚੋ ਸੱਚ ਨੂੰ, ਨਿਰੋਲ ਸੱਚ ਨੂੰ; ਸੱਚ-ਸਰੂਪ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੁ
ਸੱਚੋ ਸੱਚ, ਨਿਰੋਲ ਸੱਚ; ਸੱਚਾ ਨਾਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
ਸੱਚੇ (ਨਾਲ); ਸਦੀਵੀ (ਨਾਲ), ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਨਾਲ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
ਸੱਚੇ (ਦਾ); ਸਦੀਵੀ (ਦਾ), ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
(ਹੇ) ਸਚੇ! (ਹੇ) ਸਦੀਵੀ! (ਹੇ) ਸਦਾ ਥਿਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯ੍ (सत्य् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
(ਹੇ) ਸਚੇ! (ਹੇ) ਸਦੀਵੀ! (ਹੇ) ਸਦਾ-ਥਿਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
ਸੱਚੇ ਦਾ; ਸਦੀਵੀ ਦਾ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
(ਹੇ) ਸੱਚੇ! (ਹੇ) ਸਦੀਵੀ! (ਹੇ) ਸਦਾ-ਥਿਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਹਰਿ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੇ
ਸੱਚੇ (ਦੇ); ਸਦੀਵੀ (ਦੇ), ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੈ
ਸੱਚੇ (ਦੀ); ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਚੈ
ਸੱਚੇ ਦੇ; ਸਦੀਵੀ ਦੇ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਚੈ
ਸੱਚੇ ਨੇ; ਸਦੀਵੀ ਨੇ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਚੈ
ਸੱਚੇ ਵਿਚ; ਸਦੀਵੀ ਵਿਚ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਚੈ
ਸਚੇ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਘਰਿ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਜਣ
(ਹੇ) ਸੱਜਣ! (ਹੇ) ਮਿੱਤਰ! (ਹੇ) ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਜਣ
ਸੱਜਣ ਦੇ, ਮਿੱਤਰ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਜਣਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ! ਪ੍ਰਭੂ-ਸੱਜਣ ਜੀ! ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਜਣੁ
ਸੱਜਣ, ਮਿੱਤਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਜੋਗੀ
ਸੰਜੋਗ ਨਾਲ/ਅਧੀਨ, ਮਿਲਾਪ ਦੇ (ਨੇਮ) ਨਾਲ/ਅਧੀਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸੰਜੋਗੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੰਜੋਗ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਯੋਗ (संयोग - ਮਿਲਾਪ)।
ਸਤ
ਸੱਤ, ੭।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵਾਰ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮਾਰਵਾੜੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਉੜੀਆ/ਨੇਪਾਲੀ/ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਾਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਪ੍ਤ (सप्त - 7)।
ਸਤ
ਸਤ (ਦਾ), ਸੁੱਚੇ ਆਚਰਨ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਤਸੰਗਤਿ
ਸਤਿ ਨੂੰ ਦ੍ਰਿੜ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸੰਗਤ, ਭਲੇ ਮਨੁਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਤਸੰਗਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਸਙ੍ਗਤਿਹ (सतसङ्गति: - ਭਲੇ ਮਨੁਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਜਾ ਸਮਾਜ)।
ਸਤਪੁਰਖਾ
ਹੇ ਸਤਪੁਰਖ ਜੀ! ਹੇ ਸੱਚੇ ਸਰੂਪ ਵਾਲੇ ਪੁਰਖ ਜੀ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯ੍ (सत्य् - ਸੱਚ) + ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਪੁਰਖੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਪੁਰੁਸ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਪੁਰੁਸ਼ਹ (पुरुष: - ਪੁਰਸ਼/ਪੁਰਖ; ਪੁਰੀ/ਸਰੀਰ ਵਿਚ ਲੇਟਿਆ ਹੋਇਆ)।
ਸਤਿ
ਸੱਚ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਹਰਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਤਿ
ਸੱਚੀ; ਸਦਾ-ਥਿਰ, ਸਦੀਵੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬਾਣੀ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਤਿ
ਸੱਚੇ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਤਿ
ਸਤਿ (ਨਾਮ) ਦੇ, ਸੱਚੇ (ਨਾਮ) ਦੇ; ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਨਾਮ) ਦੇ, ਸਦੀਵੀ (ਨਾਮ) ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਤਿ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਤਿਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਦਾ; ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦਾ, ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਉਪਦੇਸ਼ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦੇ), ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦੀ), ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ (ਦੀ); ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ (ਦੀ), ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਉਪਦੇਸ਼ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਦੀ; ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦੀ, ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਉਪਦੇਸ਼ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
ਹੇ ਸਤਿਗੁਰ/ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
(ਗੁਰੂ) ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
(ਹੇ) ਸਤਿਗੁਰ/ਸਤਿਗੁਰੂ! (ਹੇ) ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰ
(ਹੇ) ਸਤਿਗੁਰ! (ਹੇ) ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ!; (ਹੇ) ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰਿ
ਸਤਿਗੁਰੂ, ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ, ਸਦੀਵੀ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੁ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ; ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ, ਸੱਚੇ ਗੁਰ-ਉਪਦੇਸ਼ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੁ
ਸਤਿਗੁਰੂ, ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ; ਸੱਚਾ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ, ਸੱਚਾ ਗੁਰ-ਉਪਦੇਸ਼।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੁ
ਸਤਿਗੁਰ (ਪੁਰਖ), ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ (ਪੁਰਖ); ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ ਉਪਦੇਸ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੁ
ਸਤਿਗੁਰੂ, ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ; ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੁ
ਸਤਿਗੁਰੂ, ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਤਿਗੁਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦੇ); ਸੱਚੇ/ਸਦੀਵੀ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦੀ), ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ (ਦੀ); ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦੀ), ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ (ਦੀ); ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਸਾਹਿਬ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਨੂੰ; ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਨੇ; ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦਾ), ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ (ਦਾ); ਸੱਚੇ/ਸਦੀਵੀ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ, ਸੱਚਾ ਗੁਰੂ; ਸਚਾ/ਸਦੀਵੀ ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤਿਗੁਰੂ
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੇ, ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਨੇ; ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤਿਗੁਰੂ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍+ਗੁਰੁ (सत्यम्+गुरु - ਸੱਚਾ+ਅਧਿਆਤਮਕ ਮੁਰਸ਼ਦ)।
ਸਤੀ
ਸਤਵਾਦੀ, ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਤ/ਸਤੀ (ਦਾਨ/ਦਾਨੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਿਹ (सति: - ਤੋਹਫ਼ਾ, ਦਾਨ)।
ਸਤੁ
ਸਤ ਨੂੰ, ਸੱਚ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਤੇ
ਸੱਚ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਹਰਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਤ (ਸੱਚ, ਯਥਾਰਥ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਦ
ਸਦਾ ਤੋਂ, ਹਮੇਸ਼ਾ ਤੋਂ, ਹਰ ਵੇਲੇ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਦ/ਸਦਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਦਾ (सदा - ਹਮੇਸ਼ਾ)।
ਸਦ
ਸਦਾ (ਹੀ), ਹਮੇਸ਼ਾ (ਹੀ), ਹਰ ਵੇਲੇ (ਹੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਦ/ਸਦਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਦਾ (सदा - ਹਮੇਸ਼ਾ)।
ਸਦੜੇ
ਸੱਦੇ, ਸਾਹੇ-ਪੱਤਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਦਾ (ਸੱਦਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਦ; ਸਿੰਧੀ - ਸਦੋ/ਸਦੁ (ਬੁਲਾਵਾ, ਹਾਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੱਦ (ਧੁਨੀ, ਅਵਾਜ, ਬੁਲਾਵਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਬ੍ਦ (शब्द - ਧੁਨੀ/ਅਵਾਜ, ਸ਼ੋਰ)।
ਸਦਿਅਹੁ
ਸੱਦਿਓ, ਬੁਲਾਇਓ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਦਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਦਣ/ਸਡਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸਡਣੁ (ਸੱਦਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਦਇ (ਸੱਦਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਸੱਦਿਤ (ਸੱਦਿਆ ਹੋਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਬ੍ਦਯਤਿ (शब्दयति - ਸੱਦਦਾ ਹੈ)।
ਸਨਮੁਖੁ
ਸਨਮੁਖ/ਸਾਹਮਣੇ (ਹੋ ਗਿਆ), ਹਾਜਰ (ਹੋ ਗਿਆ); ਆਗਿਆਕਾਰੀ (ਹੋ ਗਿਆ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਨਮੁਖ (ਆਮ੍ਹਣੇ-ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਸਾਮ੍ਹਣੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮ੍ਮੁਖ (सम्मुख - ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਅੱਗੇ, ਰੂ-ਬਰੂ)।
ਸਨਮੁਖੁ
ਸਨਮੁਖ/ਸਾਹਮਣੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ, ਹਜੂਰੀਆ; ਆਗਿਆਕਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਿਖੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਨਮੁਖ (ਆਮ੍ਹਣੇ-ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਸਾਮ੍ਹਣੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮ੍ਮੁਖ (सम्मुख - ਸਾਮ੍ਹਣੇ, ਅੱਗੇ, ਰੂ-ਬਰੂ)।
ਸਨਾਤੀ
ਸਨਾਤ ਦੀਆਂ, ਨੀਵੀਂ ਜਾਤ ਦੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸ਼ੁਨਾਤ (ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਰਖਣ ਵਾਲੇ)।
ਸਨੇਹੁ
ਸਨੇਹ, ਪਿਆਰ, ਮੋਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਨੇਹ; ਸਿੰਧੀ - ਸਨੇਹੁ; ਬ੍ਰਜ - ਸਨੇਹ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਣੇਹ/ਸਣੇਹ (ਪਿਆਰ); ਪਾਲੀ - ਸਿਨੇਹ (ਮੁਲਾਇਮ, ਪਿਆਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਨੇਹਹ (स्नेह: - ਪ੍ਰੇਮ, ਕ੍ਰਿਪਾਲਤਾ, ਸੁਸ਼ੀਲਤਾ)।
ਸਫਲ
ਸਫਲ/ਸਫਲਾ, ਸ਼ੁਭ, ਭਲਾ, ਚੰਗਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮੂਰਤੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਫਲ (ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਫਲ (सफल - ਫਲ ਸਮੇਤ; ਚੰਗੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਾਲਾ, ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ)।
ਸਫਲ
ਸਫਲ, ਰਾਸ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਾਮ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਫਲ (ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਫਲ (सफल - ਫਲ ਸਮੇਤ; ਚੰਗੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਾਲਾ, ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ)।
ਸਫਲਾ
ਸਫਲੀ, ਸ਼ੁਭ, ਭਲੀ, ਚੰਗੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਘੜੀ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਫਲ (ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਫਲ (सफल - ਫਲ ਸਮੇਤ; ਚੰਗੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਾਲਾ, ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ)।
ਸਫਲਿਓ
ਸ+ਫਲਿਓ/ਫਲਿਆ (ਦਾਤਾ), ਫਲਦਾਰ (ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ); ਫਲ ਦੇਣ ਦੇ ਸਮਰਥ (ਦਾਤਾਰ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਤੂ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਫਲ (ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਫਲ (सफल - ਫਲ ਸਮੇਤ; ਚੰਗੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਾਲਾ, ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ)।
ਸਫਲਿਓ
ਸ+ਫਲਿਆ, ਚੰਗੀ/ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਲਿਆ ਹੈ, ਭਲੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਫਲਿਆ ਹੈ, ਫਲਦਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ; ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਸਕਾਰਥ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਫਲ (ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਫਲ (सफल - ਫਲ ਸਮੇਤ; ਚੰਗੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਾਲਾ, ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ)।
ਸਫਲੁ
ਸਫਲ, ਸਕਾਰਥ, ਕਾਮਯਾਬ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਫਲ (ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਫਲ (सफल - ਫਲ ਸਮੇਤ; ਚੰਗੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਵਾਲਾ, ਲਾਭਕਾਰੀ, ਸਫਲ)।
ਸਬਦ
ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ, ਨਾਦਾਂ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਬਦ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਬ੍ਦ (शब्द - ਧੁਨੀ/ਅਵਾਜ, ਸ਼ੋਰ)।
ਸਬਾਇਆ
ਸਭ, ਸਾਰੇ, ਸਾਰਿਓ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਲੋਕ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਬਾਇਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਾਰਾ)।
ਸਬਾਈ
ਸਭ, ਸਾਰੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਨਾਰਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਬਾਇਆ, ਸਬਾਈ (ਸਾਰੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਾਰਾ)।
ਸਬਾਈਆ
ਸਬਾਈ-ਆ, ਸਭ, ਸਾਰੀ, ਸਮੁੱਚੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੰਗਤਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਬਾਇਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਾਰਾ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਿਰਿਆ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ (ਵਿਚ), ਸਾਰਿਆਂ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕੀਮਤਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭਨਾ (ਕਾ/ਦਾ), ਸਾਰਿਆਂ (ਕਾ/ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਤ੍ਰਿਸਨ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਗਤ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰੀ, ਸਮੁੱਚੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮਹੀ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭਨਾਂ (ਦਾ), ਸਾਰਿਆਂ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੁਖ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ, ਸਾਰੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਥਾਈ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ (ਦਾ), ਸਾਰਿਆਂ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭ
ਸਭ ਥਾਂ, ਹਰ ਥਾਂ, ਸਾਰੀ ਥਾਈਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭਸੈ
ਸਭਸ (ਦਾ), ਸਭ ਕੁਝ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਭਸੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਭਾਸੈ/ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭਨਾ
ਸਭਨਾਂ (ਦਾ), ਸਾਰਿਆਂ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)
ਸਭਨਾ
ਸਭਨਾਂ (ਨੂੰ), ਸਾਰਿਆਂ (ਨੂੰ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)
ਸਭਨਾ
ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ, ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)
ਸਭਨੀ
ਸਭਨਾ, ਸਭ, ਸਾਰੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਾਈ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭਾ
ਸਭਾ, ਦਰਬਾਰ; ਸੰਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਭਾ (सभा - ਸਭਾ, ਇਕੱਠ, ਕੌਂਸਲ, ਜਨਤਾ; ਚੰਗਾ ਸਮਾਜ/ਚੰਗੀ ਸੰਗਤ)।
ਸਭਾਗੇ
ਸੁਭਾਗੇ, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ, ਭਾਗਸ਼ਾਲੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਦਿਨ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਭਾਗ/ਸਭਾਗਾ (ਖੁਸ਼, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ); ਸਿੰਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਭਾਗੋ (ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਭਾਗ (ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਭਾਗਯ (सभाग्य - ਚੰਗੇ ਭਾਗ ਹੋਣਾ, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ)।
ਸਭਾਗੈ
ਸੁਭਾਗੇ, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਘਰਿ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਭਾਗ/ਸਭਾਗਾ (ਖੁਸ਼, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ); ਸਿੰਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਭਾਗੋ (ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਭਾਗ (ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਭਾਗਯ (सभाग्य - ਚੰਗੇ ਭਾਗ ਹੋਣਾ, ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ)।
ਸਭਿ
ਸਭ, ਸਾਰੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਇਛਾ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭੁ
ਸਭ, ਸਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਨਮੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭੁ
ਸਭ (ਕੋਈ), ਹਰ (ਕੋਈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭੁ
ਸਭ, ਸਭ ਕੁਝ, ਸਾਰਾ ਕੁਝ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਭੁ
ਸਭ (ਕੁਝ), ਸਾਰਾ (ਕੁਝ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਭ/ਸਭੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਭੋ; ਸਿੰਧੀ - ਸਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੱਭ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਵ/ਸੱਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਮ
ਸਮਾਨ, ਬਰਾਬਰ, ਵਰਗਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮ (सम - ਬਰਾਬਰ, ਇਕੋ-ਜਿਹਾ, ਪਧਰ)।
ਸਮੑਾਰਿ
ਸੰਭਾਲ, ਵਿਚਾਰ ਕਰ; ਤਿਆਰੀ ਕਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੰਮਾਲੈ/ਸੰਮਾਰੈ/ਸੰਭਾਲੈ/ਸੰਭਾਲਇ (ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰਇ (ਸਜਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪਾਲਦਾ-ਪੋਸਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰਯਤਿ (सम्भारयति - ਇਕੱਠਾ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਝਿ
ਸਮਝ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਮਝੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਬੁਜ੍ਝਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੰਬੁਜ੍ਝਤਿ (ਸਮਝਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਬੁਧਯਤੇ (संबुध्यते - ਜਾਗਦਾ ਹੈ, ਸਮਝਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਝਿ
ਸਮਝ ਕੇ, ਵਿਚਾਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਮਝੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਬੁਜ੍ਝਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੰਬੁਜ੍ਝਤਿ (ਸਮਝਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਬੁਧਯਤੇ (संबुध्यते - ਜਾਗਦਾ ਹੈ, ਸਮਝਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਝਿਓ
ਸਮਝਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਮਝਯੋ (ਸਮਝਿਆ/ਸਮਝ ਗਿਆ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਬੁਜ੍ਝਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੰਬੁਜ੍ਝਤਿ (ਸਮਝਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਬੁਧਯਤੇ (संबुध्यते - ਜਾਗਦਾ ਹੈ, ਸਮਝਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਧਾ
ਸਮਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਧਿ/ਸਮਾਧੀ (ਗਹਿਰਾ ਮਨਨ-ਚਿੰਤਨ; ਮਕਬਰਾ); ਪਾਲੀ - ਸਮਾਧਿ (ਜੋਗ-ਅਭਿਆਸ, ਚਿਤ ਦੀ ਇਕਾਗਰਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮਾਧਿ੍ਹ (समाधि: - ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕਰਨਾ, ਮਨ ਨੂੰ ਏਕਾਗਰ ਕਰਨਾ; ਚਿੰਤਨ, ਕਿਸੇ ਇਕ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕਰਨਾ; ਮਕਬਰਾ)।
ਸਮਰਥੁ
ਸਮਰਥ, ਸਮਰਥਾਵਾਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੁਆਮੀ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਮਰਥੁ; ਬੁੰਦੇਲੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਮਰਥ (ਯੋਗ, ਲਾਇਕ; ਤਾਕਤਵਰ, ਮਜਬੂਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮਰ੍ਥ (समर्थ - ਇਕੋ ਜਿਹਾ ਜਾਂ ਢੁਕਵਾਂ ਉਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਹੋਣਾ; ਬਹੁਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਜਾਂ ਤਾਕਤਵਰ, ਕਾਬਲ, ਲਾਇਕ, ਯੋਗ)।
ਸਮਾਉ
ਲੀਨ (ਹੋ ਗਿਆ), ਸਮਾ (ਗਿਆ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਇ
ਸਮਾਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਲੀਨ ਹੋਏ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਇ
ਸਮਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਲੀਨ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ ( ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਇ
ਸਮਾਇਆ ਰਹੇ, ਜੁੜਿਆ ਰਹੇ, ਲੀਨ ਹੋਇਆ ਰਹੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਮਾਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ/ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਇਆ
ਸਮਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਲੀਨ ਹੈ, ਅਭੇਦ ਹੈ, ਇਕ-ਮਿਕ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਮਾਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ/ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਹੁ
ਸਮਾਉਣਾ, ਲੀਨ ਹੋਣਾ, ਇਕ ਮਿਕ ਹੋਣਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ (ਵਿਚ ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਣੀ
ਸਮਾਈ ਹੈ/ਸਮਾ ਗਈ ਹੈ, ਲੀਨ ਹੋ ਗਈ ਹੈ; ਮੁੱਕ ਗਈ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਮਾਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ/ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਣੀ
ਸਮਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਸਮਾਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਲੀਨ ਹੋਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਇਕ ਮਿਕ ਹੋਈ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਮਾਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ/ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਧੀ
ਸਮਾਧੀ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਧਿ/ਸਮਾਧੀ (ਗਹਿਰਾ ਮਨਨ-ਚਿੰਤਨ; ਮਕਬਰਾ); ਪਾਲੀ - ਸਮਾਧਿ (ਜੋਗ-ਅਭਿਆਸ, ਚਿਤ ਦੀ ਇਕਾਗਰਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮਾਧਿ੍ਹ (समाधि: - ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਕਰਨਾ, ਮਨ ਨੂੰ ਏਕਾਗਰ ਕਰਨਾ; ਚਿੰਤਨ, ਕਿਸੇ ਇਕ ਵਿਸ਼ੇ ‘ਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਕਰਨਾ; ਮਕਬਰਾ)।
ਸਮਾਲਿਆ
ਸਮ੍ਹਾਲਿਆ/ਸੰਭਾਲਿਆ ਹੈ; ਸਿਮਰਿਆ ਹੈ, ਅਰਾਧਿਆ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਰਨਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੰਭਾਹਰਣੁ (ਯਾਦ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰਿਅ (ਯਾਦ ਕੀਤਾ, ਯਾਦ ਕਰਾਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਸ੍ਮਾਰਯਤਿ (संस्मारयति - ਯਾਦ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਾਲੀਐ
ਸਮ੍ਹਾਲੀਏ, ਸੰਭਾਲ ਕਰੀਏ; ਸਿਮਰੀਏ, ਸਿਮਰਦੇ ਰਹੀਏ, ਚਿੰਤਨ ਕਰੀਏ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮ੍ਹਾਲਣਾ (ਸਹਾਰਾ ਦੇਣਾ/ਸੰਭਾਲਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਸਮ੍ਹਾਲਣ (ਸਵਾਉਂਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੰਭਾਲਇ (ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰੇਇ (ਸਜਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰਯਤਿ (संभारयति - ਇਕੱਠਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਾਲੇ
ਸੰਭਾਲੇ; ਚੇਤੇ ਰਖੇ, ਸਿਮਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਰਨਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੰਭਾਹਰਣੁ (ਯਾਦ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰਿਅ (ਯਾਦ ਕੀਤਾ, ਯਾਦ ਕਰਾਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਸ੍ਮਾਰਯਤਿ (संस्मारयति - ਯਾਦ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਾਲੇ
ਸੰਭਾਲ, ਚੇਤੇ ਰਖ, ਸਿਮਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਰਨਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੰਭਾਹਰਣੁ (ਯਾਦ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਭਾਰਿਅ (ਯਾਦ ਕੀਤਾ, ਯਾਦ ਕਰਾਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਸ੍ਮਾਰਯਤਿ (संस्मारयति - ਯਾਦ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਸਮਾਵੈ
ਸਮਾਵੇ, ਸਮਾ ਲਵੇ, ਮੁਕਾ ਲਵੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਮਾਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ/ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਮਾਵੈ
ਸਮਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਲੀਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਮਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਮਾਇਜਣੁ (ਸੰਮਿਲਤ ਹੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਮਾਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਇ; ਪਾਲੀ - ਸੱਮਿਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਮਾਤਿ (संमाति - ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ/ਸੰਮਿਲਤ ਹੈ)।
ਸਰ
ਭਲੇ (ਦੀ), ਚੰਗੇ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਰ (ਚੰਗਾ/ਭਲਾ)।
ਸਰਸੀ
ਸ+ਰਸੀ, ਰਸਯੁਕਤ ਹੋ ਗਈ, ਰਸ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈ, ਪ੍ਰੇਮ-ਰਸ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈ; ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਭਰ ਗਈ; ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਗਈ, ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਈ; ਖਿੜ ਗਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ - ਸਰਸ (ਰਸਦਾਰ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ); ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਰਸ (ਸੁੰਦਰ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਰਸਦਾਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਸ (ਰਸਦਾਰ); ਪਾਲੀ - ਸਰਸ (ਮੂਲਭੂਤ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਸ (सरस - ਰਸਦਾਰ; ਸਿੱਲ੍ਹਾ, ਸੁੰਦਰ)।
ਸਰਨਿ
ਸ਼ਰਨ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਰਣ (ਸੁਰਖਿਆ, ਪਨਾਹ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਰਣ (ਸੁਰਖਿਆ, ਪਨਾਹ ਘਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਰਣਮ੍ (शरणम् - ਰਖਿਆ ਕਰਨੀ; ਪਨਾਹ/ਸ਼ਰਨ, ਘਰ)।
ਸਰਬ
ਸਰਬ, ਸਭ, ਸਾਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੁਖ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਰਬ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਰਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਰਬ
ਸਭ ਦਾ, ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਰਬ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਰਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਰਬ
੧. ਸਭ ਨੂੰ, ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ। ੨. ਸਾਰੀ (ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ) ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ੧. ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ। ੨. ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਰਬ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਰਬ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਵ (सर्व - ਸਭ, ਹਰ ਕੋਈ)।
ਸਰਬਸੁ
ਸਭ ਕੁਝ, ਸਾਰਾ ਕੁਝ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਰਬਸ; ਬ੍ਰਜ - ਸਰਬਸ/ਸਰਬਸੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਰ੍ਵਸ੍ਵ (सर्वस्व - ਸਭ ਕੁਝ, ਸਮੁੱਚੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜਾਂ ਸੰਪੱਤੀ)।
ਸਰੀਰਾ
ਸਰੀਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਰੀਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਰੀਰਮ੍ (शरीरम् - ਜੋ ਪਲ ਵਿਚ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇ; ਸਰੀਰ)।
ਸਰੀਰਾ
ਸਰੀਰਾ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਰੀਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਰੀਰਮ੍ (शरीरम् - ਜੋ ਪਲ ਵਿਚ ਨਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵੇ; ਸਰੀਰ)।
ਸਲਾਹੀ
ਸਲਾਹੇ, ਸਲਾਹੁੰਦਾ ਰਹੇ, ਸਿਫਤ ਕਰਦਾ ਰਹੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਲਾਹਣਾ (ਸਲਾਹੁਣਾ/ਸਿਫਤ ਕਰਨੀ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਲਾਹਇ; ਪਾਲੀ - ਸਿਲਾਘਤਿ (ਸਲਾਹੁੰਦਾ/ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਲਾਘਤੇ (शलाघते - ਕਦਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸ਼ੇਖੀ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਸਲਾਹੁੰਦਾ/ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਸਵੰਧਿ
ਸੌਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਵਪੰਤਿ (स्वपन्ति - ਸੌਂਦੀਆਂ ਹਨ)।
ਸਵਾਰਿ
ਸਵਾਰ (ਦਿੰਦਾ ਹੈ), ਸਫਲ (ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਵਾਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੰਵਾਰਣ (ਸਜਾਉਣਾ, ਸ਼ਿੰਗਾਰਨਾ, ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਸੰਵਾਰਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਸਵਾਰੁਨ (ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨਾ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਖਣਾ/ਸਜਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਵਾਰਯਤਿ (संवारयति - ਢਕ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਸਜਾ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਸਵਾਰਿਓਨੁ
ਸਵਾਰਿਆ+ਉਨੁ, ਸਵਾਰਿਆ ਉਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੇ ਸਵਾਰਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਵਾਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੰਵਾਰਣ (ਸਜਾਉਣਾ, ਸ਼ਿੰਗਾਰਨਾ, ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਸੰਵਾਰਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਸਵਾਰੁਨ (ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨਾ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਖਣਾ/ਸਜਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਵਾਰਯਤਿ (संवारयति - ਢਕ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਸਜਾ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ)+ ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਓਨ੍ਹੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਓਨ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਓਅਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਅਮੁਣਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਅਮੁਨਾ (अमुना - ਉਸ ਦੁਆਰਾ)।
ਸਵਾਰੇ
ਸਵਾਰੇ ਹਨ, ਸਵਾਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਸਿਰੇ ਚਾੜ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸੰਵਾਰਣ (ਸਜਾਉਣਾ, ਸ਼ਿੰਗਾਰਨਾ, ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਸੰਵਾਰਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਸਵਾਰੁਨ (ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨਾ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਖਣਾ/ਸਜਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਵਾਰਯਤਿ (संवारयति - ਢਕ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਸਜਾ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਸਵਾਰੇ
ਸਵਾਰ ਲੈ, ਸਿਰੇ ਚਾੜ੍ਹ ਲੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸੰਵਾਰਣ (ਸਜਾਉਣਾ, ਸ਼ਿੰਗਾਰਨਾ, ਤਿਆਰ ਕਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਸੰਵਾਰਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਸਵਾਰੁਨ (ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨਾ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਖਣਾ/ਸਜਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੰਵਾਰਯਤਿ (संवारयति - ਢਕ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਠੀਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਸਜਾ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ )।
ਸਾ
ਸਮਾਨ, ਜਿਹਾ, ਵਰਗਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾ/ਸੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਅਸੀ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਆਸੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਆਸੀਤ੍ (आसीत् - ਸੀ)।
ਸਾਈ
ਉਹੀ, ਉਹ ਹੀ; ਉਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵਸਤੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਈ (ਉਹੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾ/ਸੁ/ਸੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹ (स: - ਉਹ)।
ਸਾਸਤ
ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਸਤ੍ਰ/ਸਾਸਤਰ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਾਸਤਰ; ਬ੍ਰਜ - ਸਾਸਤਰ/ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਮ੍ (शास्त्रम् - ਹੁਕਮ, ਆਦੇਸ਼, ਨਿਯਮ; ਖਾਸਕਰ ਕੋਈ ਧਾਰਮਕ ਜਾਂ ਵਿਗਿਆਨਕ ਗ੍ਰੰਥ, ਕੋਈ ਪਵਿੱਤਰ ਕਿਤਾਬ ਜਾਂ ਦੈਵੀ ਸੱਤਾ ਵਾਲੀ ਰਚਨਾ).
ਸਾਹਿਬ
(ਹੇ) ਸਾਹਿਬ, (ਹੇ) ਮਾਲਕ, (ਹੇ) ਸਵਾਮੀ; (ਹੇ) ਪ੍ਰਭੂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (صاحب - ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹਿਬ
ਸਾਹਿਬ (ਦਾ), ਮਾਲਕ (ਦਾ), ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹਿਬ
ਸਾਹਿਬ (ਦੀ), ਮਾਲਕ (ਦੀ), ਸਵਾਮੀ (ਦੀ); ਪ੍ਰਭੂ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (صاحب - ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹਿਬ
ਮਾਲਕ (ਦੇ), ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (صاحب - ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹਿਬਾ
ਹੇ ਸਾਹਿਬ! ਹੇ ਮਾਲਕ! ਹੇ ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (صاحب - ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹਿਬਾ
(ਹੇ) ਸਾਹਿਬ! (ਹੇ) ਪ੍ਰਭੂ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (صاحب - ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹਿਬੁ
ਸਾਹਿਬ, ਮਾਲਕ, ਸੁਆਮੀ, ਪ੍ਰਭੂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਸਾਹਿਬ (صاحب - ਮਾਲਕ)।
ਸਾਹੁ
ਸਾਹ, ਪ੍ਰਾਣ, ਦਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਉੜੀਆ - ਸਾਹੁ; ਬੰਗਾਲੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਾਹ (ਸੇਠ; ਵਪਾਰੀ; ਰੁਪਈਆ ਵਿਆਜ ਉਤੇ ਦੇਣ ਵਾਲਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਹੁ (ਭੱਦਰ ਪੁਰਸ਼, ਸਾਧੂ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਸਿੱਧਾ, ਸਹੀ; ਨੇਕ, ਇਮਾਨਦਾਰ; ਮਹਾਜਨ, ਸੁਦਾਗਰ)।
ਸਾਹੁਰੜੈ
ਸਾਹੁਰੈ, ਸਹੁਰੇ, ਸਹੁਰੇ ਘਰ (ਵਿਚ); ਪ੍ਰਭੂ-ਪਤੀ ਦੇ ਘਰ (ਵਿਚ), ਪਰਲੋਕ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਹੁਰੇ (ਪਤਨੀ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦਾ ਘਰ); ਲਹਿੰਦੀ - ਸਾਹਵਰੇ (ਉਸਦਾ ਪਰਵਾਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਾਹੁਰੋ (ਸਹੁਰੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ, ਉਸਦਾ ਪਰਵਾਰ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਸੁਰ (ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਘਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਵਸ਼ੁਰ/ਸ਼੍ਵਾਸ਼ੁਰ (श्वशुर/श्वाशुर - ਸਹੁਰੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ)।
ਸਾਕ
ਸਾਕ, ਸੰਬੰਧੀ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਕ (ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ/ਸਾਕ-ਸੰਬੰਧੀ); ਲਹਿੰਦੀ - ਸਾਕ (ਰਿਸ਼ਤਾ, ਵਿਆਹ ਦੁਆਰਾ ਬਣਿਆ ਸੰਬੰਧ); ਪਾਲੀ - ਸਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾਕਯ* (स्वाक्य - ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ/ਸਾਕ-ਸੰਬੰਧੀ)।
ਸਾਖੀਐ
ਸਾਕਸ਼ੀ, ਗਵਾਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਮੈਥਲੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਾਖੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਖਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਕ੍ਖਿ; ਪਾਲੀ - ਸੱਖਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਕ੍ਸ਼ਿਨ੍ (साक्षिन् - ਗਵਾਹ/ਸਾਕਸ਼ੀ)।
ਸਾਗਰ
(ਸੰਸਾਰ) ਸਾਗਰ (ਨੂੰ), (ਸੰਸਾਰ) ਸਮੁੰਦਰ (ਨੂੰ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਾਇਰੁ (ਸਮੁੰਦਰ, ਨਦੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਅਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਗਰ/ਸਾਯਰ; ਪਾਲੀ - ਸਾਗਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਗਰਹ (सागर: - ਸਮੁੰਦਰ)।
ਸਾਗਰ
(ਸੰਸਾਰ) ਸਾਗਰ ਤੋਂ, (ਸੰਸਾਰ) ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਾਇਰੁ (ਸਮੁੰਦਰ, ਨਦੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਅਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਗਰ/ਸਾਯਰ; ਪਾਲੀ - ਸਾਗਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਗਰਹ (सागर: - ਸਮੁੰਦਰ)।
ਸਾਚ
ਸੱਚੇ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਬਦਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚਾ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚਾ
ਸੱਚਾ; ਅਸਲ, ਹੋਂਦ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਖੇਲੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਾਚਾ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੋਹਿਲਾ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚਾ
ਸੱਚਾ; ਸਦਾ ਥਿਰ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚਾ
ਸੱਚਾ; ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਨਾਉ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚਿ
ਸਾਚ/ਸੱਚੇ ਦੁਆਰਾ; ਸਦੀਵੀ ਦੁਆਰਾ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਦੁਆਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸਚ)।
ਸਾਚੀ
ਸੱਚੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਗਲ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੀ
ਸੱਚੀ (ਗੱਲ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੁ
ਸਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਹਰਿ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੁ
ਸਚਾ, ਸਦੀਵੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਨਾਮੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੇ
ਸਚੇ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੇ
ਸੱਚੇ (ਦੀ); ਸਦਾ-ਥਿਰ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਨਾਮ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੇ
(ਹੇ) ਸਚੇ! (ਹੇ) ਸਦਾ ਥਿਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਹਿਬਾ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੇ
ਸਚੇ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ-ਥਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਤਿਗੁਰ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੈ
ਸੱਚੇ ਨੇ; ਸਦੀਵੀ ਨੇ, ਸਦਾ-ਥਿਰ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੋ
ਸਾਚਾ, ਸੱਚਾ; ਸਥਿਰ, ਸਦਾ ਥਿਰ, ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਤਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਚੋ
ਸੱਚਾ; ਸਦੀਵੀ, ਸਦਾ ਕਾਇਮ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਛੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਚ/ਸਾਚਾ/ਸਾਚੀ/ਸਾਚੇ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਚ/ਸਚਾ/ਸਚੀ/ਸਚੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਚੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਚੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਤਯਮ੍ (सत्यम् - ਸੱਚ)।
ਸਾਜਨ
ਸੱਜਣ ਜੀ (ਤੋਂ); ਪ੍ਰਭੂ-ਸੱਜਣ ਜੀ (ਤੋਂ), ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ (ਤੋਂ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸਾਜਨ (ਪ੍ਰੇਮੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਾਜਨ
ਸੱਜਣ, ਨੇਕ ਮਨੁਖ; ਮਿੱਤਰ; ਪ੍ਰੇਮੀ; ਸਤਿਸੰਗੀ ਸੱਜਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸਾਜਨ (ਪ੍ਰੇਮੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਾਜਨ
ਸੱਜਣ, ਨੇਕ ਮਨੁਖ; ਮਿੱਤਰ; ਪ੍ਰੇਮੀ; ਸਤਿਸੰਗੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸਾਜਨ (ਪ੍ਰੇਮੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਾਜਨਾ
ਸੱਜਣ ਜੀ; ਪ੍ਰਭੂ-ਸੱਜਣ ਜੀ, ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸਾਜਨ (ਪ੍ਰੇਮੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਾਜਨੁ
ਸੱਜਣ, ਨੇਕ ਮਨੁਖ; ਮਿੱਤਰ; ਪ੍ਰੇਮੀ; ਸੱਜਣ (ਪ੍ਰਭੂ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸਾਜਨ (ਪ੍ਰੇਮੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਾਜਨੈ
ਸਾਜਨ/ਸੱਜਣ ਨੂੰ, ਮਿੱਤਰ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸਾਜਨ (ਪ੍ਰੇਮੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਜਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੱਜਣ/ਸਜਣ (ਮਿੱਤਰ); ਸਿੰਧੀ - ਸਜਣੁ (ਨੇਕ ਇਨਸਾਨ, ਮਿੱਤਰ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਣ; ਪਾਲੀ - ਸੱਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਜਨਹ (सज्जन: - ਚੰਗਾ ਮਨੁਖ)।
ਸਾਢੇ
ਸਾਢੇ (ਤਿੰਨ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮਣ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਢ/ਸਾਢੇ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਾਢ; ਸਿੰਧੀ - ਸਾਢੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਸਾਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰ੍ਧ (सार्ध - ਪੂਰੇ ਨਾਲੋਂ ਅੱਧਾ ਵਧ/ਹੋਰ)।
ਸਾਤ
ਸੱਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਮੁੰਦ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮਾਰਵਾੜੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਉੜੀਆ/ਨੇਪਾਲੀ/ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਾਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਪ੍ਤ (सप्त - 7)।
ਸਾਂਤਿ
ਸ਼ਾਂਤੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਾਂਤਿ (ਸ਼ਾਂਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਾਂਤਿ (शान्ति - ਅੰਤ; ਅਰਾਮ, ਸ਼ਾਂਤੀ)।
ਸਾਥਿ
ਸਾਥ, ਸੰਗ, ਨਾਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਥਹਿ/ਸਾਥਿ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਾਥੇ (ਨਾਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰ੍ਥੇਨ (सार्थेन - ਸੰਗਤ ਵਿਚ)।
ਸਾਥੀ
ਸਾਥੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਉੜੀਆ/ਮਾਰਵਾੜੀ/ਸਿੰਧੀ - ਸਾਥੀ (ਸੰਗੀ, ਸਾਥੀ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੱਥਿਅ; ਪਾਲੀ - ਸੱਥਿਕ (ਕਾਫਲੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰ੍ਥਿਕ (सार्थिक - ਯਾਤਰਾ ਦੌਰਾਨ ਇਕ ਸੰਗੀ/ਹਮਸਫਰ; ਵਪਾਰੀ)।
ਸਾਦ
ਸੁਆਦ, ਰਸ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਦ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾਦ੍ (स्वाद् - ਸੁਆਦਲਾ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ (ਦੀ), ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ (ਦੀ); ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧੂ ਦੀ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਦੀਆਂ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀਆਂ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧੂਆਂ ਦੀ, ਸਾਧੂ-ਬਿਰਤੀ ਵਾਲੇ ਭਲੇ/ਨੇਕ ਲੋਕਾਂ ਦੀ, ਸਾਧਕਾਂ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧ (ਜਨਾਂ ਤੋਂ), ਸਾਧੂ-ਬਿਰਤੀ ਵਾਲੇ (ਮਨੁਖਾਂ ਤੋਂ), ਸਾਧੂ (ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧੂ ਦੇ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੇ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧਾਂ ਦੇ, ਸਾਧ-ਜਨਾਂ ਦੇ, ਸਾਧੂ-ਬਿਰਤੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ, ਸਾਧਕਾਂ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਦੀ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਦੀ (ਸੰਗਤ) ਵਿਚ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ (ਸੰਗਤ) ਵਿਚ; ਸਾਧ (ਸੰਗਤ) ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਨੂੰ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧਸੰਗਤਿ
ਸਾਧ+ਸੰਗਤਿ, ਸਤ-ਪੁਰਸ਼ਾਂ/ਭਲੇ ਮਨੁਖਾਂ ਦੀ ਸੰਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਾਧੁਸੰਗਤਿ (ਸਾਧੂ ਦੀ ਸੰਗਤ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ) + ਪੰਜਾਬੀ - ਸੰਗਤ (ਇਕੱਠ, ਸੰਗਤ); ਸਿੰਧੀ - ਸੰਗਤਿ (ਸੰਗਤ, ਸਭਾ, ਮਿਤਰਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਙ੍ਗਤਿ (सङ्गति - ਇਕਠੇ ਹੋਣਾ, ਮਿਲਣਾ; ਸਾਥ/ਸਭਾ/ਸੰਗਤ)।
ਸਾਧਨ
ਸਾਧਣ (ਲਈ)/ਸੋਧਣ (ਲਈ), ਸਵਾਰਣ (ਲਈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਾਧਨ (ਉਪਾਅ, ਜਤਨ; ਕਾਰਜ ਦਾ ਅਰੰਭ, ਅਭਿਆਸ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧਨਮ੍ (साधनम् - ਸਾਧਨ, ਪ੍ਰਾਪਤੀ, ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ; ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ, ਸੰਦ; ਨਤੀਜਾ)।
ਸਾਧਿਕ
ਸਾਧਕ, ਸਾਧਨਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ, ਅਭਿਆਸੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਧਕ (ਪਵਿੱਤਰ ਆਦਮੀ, ਚਮਤਕਾਰੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧਕ (साधक - ਕੁਸ਼ਲ, ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ; ਹੁਨਰਮੰਦ; ਅਲੌਕਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਮਾਲਕ)।
ਸਾਧੂ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਦੀ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧੂ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਦਾ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਦਾ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧੂ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਨੂੰ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧੂ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ ਨੂੰ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੂੰ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧੂ
ਸਾਧੂ, ਭਲਾ ਪੁਰਸ਼।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)
ਸਾਧੂ
ਸਾਧ/ਸਾਧੂ, ਸਾਧੂ-ਸਤਿਗੁਰੂ; ਗੁਰ-ਸ਼ਬਦ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਧੂਆ
ਸਾਧੂਆਂ ਦੇ, ਸਾਧੂ-ਬਿਰਤੀ ਵਾਲੇ ਭਲੇ/ਨੇਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ, ਸਾਧਕਾਂ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਾਧੂ/ਸਾਧੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੂ/ਸਾਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਧੁ (साधु - ਉੱਤਮ, ਸ਼੍ਰੇਸ਼ਟ, ਪੂਰਨ)।
ਸਾਰ
ਖਬਰ-ਸਾਰ, ਸਾਰ-ਸੰਭਾਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਰ (ਸੰਭਾਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮ੍ਭਾਰ (सम्भार - ਸੰਭਾਲ)।
ਸਾਰ
ਸਾਰ, ਖਬਰ, ਸੋਝੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਾਰਣੁ (ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰੇਇ (ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਸਾਰਣਾ (ਯਾਦ ਕਰਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮਾਰਯਤਿ (स्मारयति - ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਸਾਰਿ
ਸਾਰ ਕੇ, ਸੰਭਾਲ ਕੇ; ਯਾਦ ਕਰ ਕੇ, ਚੇਤੇ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਰ (ਸੰਭਾਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮ੍ਭਾਰ (सम्भार - ਸੰਭਾਲ)।
ਸਾਰਿਆ
ਸਾਰ ਦਿਤਾ/ਪਾ ਦਿਤਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਾਰਣੁ (ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰੇਇ (ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਸਾਰਣਾ (ਯਾਦ ਕਰਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮਾਰਯਤਿ (स्मारयति - ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਸਾਰਿਗਪਾਣੀ
ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ/ਸਾਰਿੰਗਪਾਣਿ ਨੂੰ, ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਥ-ਵੱਸ ਸਾਰੀ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਰੰਗਪਾਣਿ/ਸਾਰੰਗਪਾਨਿ/ਸਾਰੰਗਪਾਨੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰਙ੍ਗਪਾਣਿ/ਸ਼ਾਰਙ੍ਗਪਾਣਿ (सारङ्गपाणि/शारङ्गपाणि - ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਕਮਾਨ ਹੈ, ਖਾਸਕਰ ਵਿਸ਼ਨੂੰ-ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ)।
ਸਾਰੀ
ਸਾਰ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਉੱਤਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਰਣੀ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਾਰ (ਉਤਮ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਰੁ (ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਭਾਗ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰ (ਤਾਕਤ; ਦੌਲਤ); ਪਾਲੀ - ਸਾਰ (ਕਠੋਰ ਲੱਕੜ; ਕੀਮਤ; ਜਰੂਰੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰ (सार - ਲੱਕੜ ਦੀ ਕਠੋਰਤਾ; ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਭਾਗ; ਮਜਬੂਤ)।
ਸਾਰੀ
ਸਾਰਿ, ਸਾਰ ਕੇ, ਗਾ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸਾਰਣੁ (ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਰੇਇ (ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਸਾਰਣਾ (ਯਾਦ ਕਰਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮਾਰਯਤਿ (स्मारयति - ਯਾਦ/ਚੇਤਾ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਸਾਰੇ
ਸਾਰਿ, ਸੰਭਾਲ ਕੇ; ਚੇਤੇ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਰ (ਸੰਭਾਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਮ੍ਭਾਰ (सम्भार - ਸੰਭਾਲ)।
ਸਾਲਾਹੀ
ਸਲਾਹਾਂ, ਸਿਫਤ ਕਰਾਂ, ਉਸਤਤਿ ਕਰਾਂ, ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਕਰਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਾਲਾਹਹ੍; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਲਾਹਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਲਾਘਾ (शलाघा - ਸ਼ੇਖੀ, ਪ੍ਰਸੰਸਾ)।
ਸਿਉ
ਨਾਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਉ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਉਂ/ਸਹੂੰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਆ/ਸਾਹਿ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿਤ (सहित - ਸਾਥ, ਨਾਲ)।
ਸਿਉ
ਨਾਲ, ਸਮੇਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਉ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਉਂ/ਸਹੂੰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਆ/ਸਾਹਿ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿਤ (सहित - ਸਾਥ, ਨਾਲ)।
ਸਿਉ
ਨਾਲ/ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਉ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਉਂ/ਸਹੂੰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਆ/ਸਾਹਿ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿਤ (सहित - ਸਾਥ, ਨਾਲ)।
ਸਿਉ
ਨਾਲ, ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਉ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਉਂ/ਸਹੂੰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਆ/ਸਾਹਿ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿਤ (सहित - ਸਾਥ, ਨਾਲ)।
ਸਿਆਹਹੁ
ਸਿਆਹੋਂ, ਸਿਆਹ ਤੋਂ, ਕਾਲੇ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਆਹ; ਸਿੰਧੀ - ਸ੍ਯਾਹੁ/ਸਿਯਾਹੁ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਸਿਆਹ/ਸਿਯਾਹ (سیاہ - ਸਿਆਹ, ਕਾਲਾ)।
ਸਿਆਣੇ
ਸਿਆਣੇ, ਸਮਝਦਾਰ, ਸੂਝਵਾਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਆਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਆਣੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਆਣਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਜਾਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਜ੍ਞਾਨ (सिज्ञान - ਬੁਧੀਮਾਨ, ਚਲਾਕ)।
ਸਿਆਮ ਸੁੰਦਰ
ਸ਼ਿਆਮ ਸੁੰਦਰ, ਸਾਂਵਲੇ ਤੇ ਸੁੰਦਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਹਰੀ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸਯਾਮਸੁੰਦਰ/ਸ੍ਯਾਮਸੁੰਦਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਯਾਮਸੁੰਦਰ (श्यामसुन्दर - ਸਾਂਵਲਾ ਅਤੇ ਸੋਹਣਾ; ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦਾ ਇਕ ਨਾਂ)।
ਸਿਖ
(ਹੇ) ਸਿਖੋ! (ਹੇ) ਸਿਖਿਆਰਥੀਓ! (ਹੇ) ਜਗਿਆਸੂਓ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਿਖ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿੱਖ (ਸਿਖਿਆਰਥੀ); ਸਿੰਧੀ - ਸਿਖੁ (ਮੁਰੀਦ/ਚੇਲਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਕਿ੍ਖਅ (ਗਿਆਨਵਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਯ (शिक्ष्य - ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਣਾ, ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਜੋਗ)।
ਸਿਖ
ਸਿਖ, ਪੈਰੋਕਾਰ; ਸਿਖਿਆਰਥੀ, ਜਗਿਆਸੂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਿਖ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿੱਖ (ਸਿਖਿਆਰਥੀ); ਸਿੰਧੀ - ਸਿਖੁ (ਮੁਰੀਦ/ਚੇਲਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਕਿ੍ਖਅ (ਗਿਆਨਵਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਯ (शिक्ष्य - ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਣਾ, ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਜੋਗ)।
ਸਿਖ
ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ, ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ; ਸਿਖਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ, ਜਗਿਆਸੂਆਂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਿਖ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿੱਖ (ਸਿਖਿਆਰਥੀ); ਸਿੰਧੀ - ਸਿਖੁ (ਮੁਰੀਦ/ਚੇਲਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਿਕਿ੍ਖਅ (ਗਿਆਨਵਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਯ (शिक्ष्य - ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਣਾ, ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਜੋਗ)।
ਸਿਖੈ
ਸਿਖਦੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਖਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਖਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਖਾਇਣੁ (ਸਿਖਾਉਣਾ, ਸਿਖਲਾਈ ਦੇਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਿਕ੍ਖਾਵੇਇ; ਪਾਲੀ - ਸਿਕ੍ਖਾਪੇਤਿ (ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਿਖਲਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਤੇ (शिक्षते - ਸਿਖਦਾ ਹੈ)।
ਸਿੰਘ
ਸਿੰਘ ਦੀ, ਸ਼ੇਰ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਿੰਘ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਿੰਹ (सिंह - ਸ਼ੇਰ)।
ਸਿਧ
ਸਿਧ, ਪੁੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਅਥਵਾ ਆਪਣੀ ਸਿਧੀ ਵਿਚ ਸਫਲਤਾ ਪਾ ਚੁੱਕਾ ਜੋਗੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਧ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਧੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਿੱਧ੍ (सिद्ध् - ਸਿਧਤਾ ਪੂਰਨ)।
ਸਿਧ
ਸਿੱਧ, ਆਪਣੀ ਸਿੱਧੀ ਵਿਚ ਸਫਲਤਾ ਪਾ ਚੁੱਕੇ ਜੋਗੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਧ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਧੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਿੱਧ੍ (सिद्ध् - ਸਿੱਧਤਾ ਪੂਰਨ, ਸਿੱਧੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਜੋਗੀ)।
ਸਿਫਤਿ
ਸਿਫਤਿ ਵਿਚ, ਸਿਫਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਫਤਿ; ਅਰਬੀ - ਸਿਫ਼ਤ (صِفَات - ਉਸਤਤਿ, ਵਡਿਆਈ)।
ਸਿਮਰਤ
ਸਿਮਰਦਾ/ਸਿਮਰਦਾ ਹੈਂ, ਚਿਤਵਦਾ/ਚਿਤਵਦਾ ਹੈਂ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ/ ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਮਰਣਾ (ਯਾਦ ਕਰਨਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁਵਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਅਇ/ਸਮਰਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸਰਤਿ/ਸੁਮਰਤਿ (ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮਰਤਿ (स्मरति - ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਸਿਮਰਨਿ
ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ/ਦੁਆਰਾ, ਚਿੰਤਨ ਨਾਲ/ਦੁਆਰਾ, ਧਿਆਨ ਨਾਲ/ਦੁਆਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਿਮਰਨ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਮਰਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਮਰਣ/ਸਮਰਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮਰਣਮ੍ (स्मरणम् - ਚੇਤੇ/ਯਾਦ ਕਰਨਾ; ਚੇਤਾ/ਯਾਦ)।
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ
ਸਿਮ੍ਰਤੀਆਂ (ਦੇ), ਹਿੰਦੂ ਨੇਮ-ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ (ਦੇ), ਹਿੰਦੂ ਮਤ ਦੀਆਂ ਸਤਾਈ ਧਾਰਮਕ ਪੁਸਤਕਾਂ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮ੍ਰਿਤਿ (स्मृति - ਯਾਦ, ਸਿਮਰਨ, ਸੋਚਣਾ; ਮਨ ਵਿਚ ਚੇਤੇ ਕਰਨਾ; ਮਨੂੰ ਦੀਆਂ ਨੇਮ-ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ)।
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ
ਸਿਮ੍ਰਤੀਆਂ, ਹਿੰਦੂ ਨੇਮ-ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਹਿੰਦੂ ਮਤ ਦੀਆਂ ਸਤਾਈ ਧਾਰਮਕ ਪੁਸਤਕਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮ੍ਰਿਤਿ (स्मृति - ਯਾਦ, ਸਿਮਰਨ, ਸੋਚਣਾ; ਮਨ ਵਿਚ ਚੇਤੇ ਕਰਨਾ; ਮਨੂੰ ਦੀਆਂ ਨੇਮ-ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ )।
ਸਿਰ
ਸਿਰ ਤੋਂ (ਪੈਰ ਦੇ ਨਹੁੰਆਂ ਤਕ), ਸਿਰ ਤੋਂ (ਪੈਰਾਂ ਤਕ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਰ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਿਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਰਸ੍ (शिरस् - ਸਿਰ)।
ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ
ਸਿਰਜਣਹਾਰ, ਰਚਚਨਹਾਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੁਆਮੀ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਰਜਨਹਾਰ (ਸਿਰਜਣਹਾਰ/ਕਰਤਾਰ); ਬ੍ਰਜ - ਸਿਰਜਨਹਾਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਰਿਜਨਕਾਰ (सृजनकार - ਸਿਰਜਣ ਵਾਲਾ, ਬਨਾਉਣ ਵਾਲਾ)।
ਸਿਰਜਿਅਨੁ
ਸਿਰਜੇ ਹਨ ਉਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੇ ਸਿਰਜੇ ਹਨ, ਉਸ ਨੇ ਬਣਾਏ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਿਰਜਣਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਰਿਜ੍ (सृज् - ਬਣਾਉਣਾ, ਰਚਣਾ, ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ)।
ਸਿਰਤਾਜਾ
ਸਿਰਤਾਜ, ਮਾਲਕ, ਸਵਾਮੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸਿਰਤਾਜ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਸਰਤਾਜ (سرتاج - ਆਗੂ, ਸੁਆਮੀ, ਮਾਲਕ, ਮੁਖੀ; ਪਤੀ; ਮੁਖੀਆ, ਸਤਿਕਾਰਜੋਗ)।
ਸਿਰਿ
ਸਿਰ-ਸਿਰ ਨੂੰ/ਪ੍ਰਤੀ, ਸਿਰ-ਬ-ਸਿਰ ਨੂੰ/ਪ੍ਰਤੀ, ਹਰੇਕ ਨੂੰ/ਪ੍ਰਤੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਰ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਿਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਰਸ੍ (शिरस् - ਸਿਰ)।
ਸਿਰਿ
ਸਿਰ ‘ਤੇ, ਉਤੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਰ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਿਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਰਸ੍ (शिरस् - ਸਿਰ)
ਸਿਰਿ
ਸਿਰ-ਸਿਰ, ਸਿਰ-ਬ-ਸਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਰ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਿਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਰਸ੍ (शिरस् - ਸਿਰ)
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ
ਸਿਰ ਸਿਰ; ਸਿਰ-ਬ-ਸਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਰ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਿਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਰਸ੍ (शिरस् - ਸਿਰ)
ਸਿਰੁ
ਸਿਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸਿਰ; ਸਿੰਧੀ - ਸਿਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸਿਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਿਰਸ੍ (शिरस् - ਸਿਰ)।
ਸੀਆ
(ਵਿਆਹੀਆਂ) ਸੀਗੀਆਂ, (ਵਿਆਹੀਆਂ) ਸੀ/ਸਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੀ (ਭੂਤਕਾਲ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸਹਾਇਕ ਕਿਰਿਆ); ਲਹਿੰਦੀ - ਹੀ/ਆਹੇ/ਆਹੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਆਹੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਆਸੀਤ (आसीत् - ਸੀ)।
ਸੀਤਲੁ
ਸੀਤਲ, ਠੰਢਾ; ਸ਼ਾਂਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮਨੁ ਅਤੇ ਤਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੀਤਲ (ਠੰਡਾ/ਸੀਤਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੀਤਲਮ੍ (शीतलम् - ਠੰਡਾ, ਠੰਡਕ, ਠੰਡਾ ਮੌਸਮ)।
ਸੁ
ਉਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ/ਸੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹ (स: - ਉਹ)।
ਸੁਆਨ
ਕੁੱਤੇ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਵਾਨਹ (श्वान: - ਕੁੱਤਾ)।
ਸੁਆਨ
ਕੁੱਤੇ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ਵਾਨਹ (श्वान: - ਕੁੱਤਾ)
ਸੁਆਮੀ
ਸੁਆਮੀ ਦੀ, ਮਾਲਕ ਦੀ, ਹਰੀ ਦੀ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਆਮੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਵਾਮੀ/ਸਾਹਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਮਿ/ਸਾਮਿਅ; ਪਾਲੀ - ਸਾਮਿਨ/ਸੁਵਾਮਿਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾਮਿਨ੍ (स्वामिन् - ਮਾਲਕ, ਪਤੀ, ਪ੍ਰਭੂ)।
ਸੁਆਮੀ
(ਹੇ) ਸੁਆਮੀ! (ਹੇ) ਮਾਲਕ! (ਹੇ) ਹਰੀ! (ਹੇ) ਪ੍ਰਭੂ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਆਮੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਵਾਮੀ/ਸਾਹਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਮਿ/ਸਾਮਿਅ; ਪਾਲੀ - ਸਾਮਿਨ/ਸੁਵਾਮਿਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾਮਿਨ੍ (स्वामिन् - ਮਾਲਕ, ਪਤੀ, ਪ੍ਰਭੂ)।
ਸੁਆਮੀ
ਸੁਆਮੀ ਨੂੰ, ਮਾਲਕ ਨੂੰ, ਹਰੀ ਨੂੰ, ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਆਮੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਵਾਮੀ/ਸਾਹਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਮਿ/ਸਾਮਿਅ; ਪਾਲੀ - ਸਾਮਿਨ/ਸੁਵਾਮਿਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾਮਿਨ੍ (स्वामिन् - ਮਾਲਕ, ਪਤੀ, ਪ੍ਰਭੂ)।
ਸੁਆਮੀ
ਮਾਲਕ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਆਮੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸਵਾਮੀ/ਸਾਹਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਾਮਿ/ਸਾਮਿਅ; ਪਾਲੀ - ਸਾਮਿਨ/ਸੁਵਾਮਿਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਾਮਿਨ੍ (स्वामिन् - ਮਾਲਕ, ਪਤੀ, ਪ੍ਰਭੂ)।
ਸੁਹੰਦਾ
ਸੁਹਾਵਣਾ (ਲੱਗਦਾ ਹੈ), ਸੁਖਾਵਾਂ (ਲੱਗਦਾ ਹੈ), ਸੁਖਦਾਈ (ਲੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਹੰਦੀ
ਸੋਂਹਦੀ, ਸੋਭਨੀਕ, ਸੋਭਾ ਵਾਲੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜੰਞ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਹਾਇਆ
ਸ਼ੋਭਨੀਕ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ ਹੋਇਆ ਹੈ; ਸੁਸ਼ੋਭਿਤ ਹੈ, ਸੁਸ਼ੋਭਿਤ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਹਾਏ
ਸੋਂਹਦੇ/ਸੋਭਦੇ ਹਨ, ਸੋਭਨੀਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਸੋਭਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ; ਸੁਹਾਵਣੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਹਾਗਣੀ
ਸੁਹਾਗਣੀਂ, ਸੁਹਾਗਣਾਂ ਲਈ, ਸੁਹਾਗ-ਭਾਗ ਵਾਲੀਆਂ ਲਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸੋਹਾਗਿਣ (ਵਿਆਹੀ ਇਸਤਰੀ); ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਗਿਣੀ (ਪਸੰਦੀਦਾ ਪਤਨੀ, ਉਹ ਇਸਤਰੀ ਜਿਸਦਾ ਪਤੀ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ), ਸੁਹਾਗੁ (ਚੰਗੇ ਭਾਗ, ਪਤੀ ਦਾ ਪਿਆਰ, ਪਤੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਹਾੱਗ (ਖੁਸ਼ੀ, ਪਤੀ ਦਾ ਪਿਆਰ); ਪਾਲੀ - ਸੋਭਾੱਗ (ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ, ਸੁੰਦਰਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੌਭਾਗਯ (सौभाग्य - ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ, ਵਿਆਹੁਤਾ ਖੁਸ਼ੀ)
ਸੁਹਾਵਾ
ਸੁਹਾਵਣਾ, ਸੁਖਦਾਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੋਹਿਲਾ ਸਬਦੋ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਹਾਵੀ
ਸੁਹਾਵਣੀ, ਸੋਭਨੀਕ, ਸੋਹਣੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇਜ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਹੇਲਾ
ਸੌਖਾ, ਸੁਖਦਾਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਾਜੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਹੇਲਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਹੇਲੋ (ਸੌਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖਿੱਲ* (सुखिल्ल* - ਸੌਖਾ, ਸੁਖਦਾਈ)।
ਸੁਹੇਲਾ
ਸੌਖਾ, ਸੁਖਦਾਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬਸਨੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਹੇਲਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਹੇਲੋ (ਸੌਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖਿੱਲ* (सुखिल्ल* - ਸੌਖਾ, ਸੁਖਦਾਈ)।
ਸੁਹੇਲੀ
ਸੌਖੀ, ਸੁਖੀ, ਸੁਖਦਾਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਹੇਲਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸਹੇਲੋ (ਸੌਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖਿੱਲ* (सुखिल्ल* - ਸੌਖਾ, ਸੁਖਦਾਈ)।
ਸੁਕਾ
ਸੁੱਕਾ, ਕੁਮਲਾਇਆ, ਮੁਰਝਾਇਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੂਕਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁੱਕਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਕੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁੱਕਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੁਸ਼੍ਕ (शुष्क - ਸੁੱਕਿਆ ਹੋਇਆ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖਾਂ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖ (ਲਈ/ਦੇ ਲਈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖ (ਨਾਲ/ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖ
ਸੁਖਾਂ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖਮਨਾ
ਸੁਖਮਨਾ, ਸੁਖਮਨਾ ਨਾੜੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖਮਨਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸੁਖਮਣਾ; ਬ੍ਰਜ - ਸੁਖਮਨ/ਸੁਖਮਨਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਸ਼ੁਮ੍ਣਾ (सुषुम्णा - ਰੀੜ੍ਹ ਦੇ ਅਧਾਰ ਚੋਂ ਨਿਕਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਤਿੰਨ ਨਾੜੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ, ਜੋ ਯੋਗ-ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਦਰਸਾਏ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਅਨੁਸਾਰ ਸਾਹ ਅਤੇ ਹਵਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਮਾਰਗ ਹਨ; ਇਹ ਨਾੜੀ ਜੋ ਪਰਮ-ਅਨੰਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀ ਹੈ)।
ਸੁਖੀ
ਸੁਖੀ; ਪ੍ਰਸੰਨ, ਖੁਸ਼।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੁਖੀ/ਸੁਖੀਆ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਸਿੰਧੀ - ਸੁਖੀ/ਸੁਖੀਓ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁਖਿਯਾ (ਖੁਸ਼, ਸੰਤੁਸ਼ਟ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖਿਅਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖਿਨ (सुखिन - ਅਰਾਮਦਾਇਕ, ਖੁਸ਼, ਖੁਸ਼ਹਾਲ)।
ਸੁਖੁ
ਸੁਖ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਖੁ
ਸੁਖ, ਆਤਮਕ ਸੁਖ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁਖ/ਖੁਸ਼ੀ); ਪਾਲੀ - ਸੁਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਖ (सुख - ਸੁਹਾਵਣਾ, ਅਸਾਨ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ)।
ਸੁਚੇ
ਸੁੱਚੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁੱਚਾ (ਸ਼ੁਧ, ਪਵਿੱਤਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੁਚ੍ਯ੍ (शुच्य् - ਸ਼ੁੱਧ ਹੋਣ ਜੋਗ)।
ਸੁਜਾਨ
ਹੇ ਸਿਆਣੇ (ਮਨ)!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮਨ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਜਾਣ (ਗਿਆਨਵਾਨ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁਝਾਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ+ਜਾਣ (ਸਿਆਣਾ); ਪਾਲੀ - ਜਾਨਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਜਾਨਤ (जानत - ਜਾਣਕਾਰ)।
ਸੁਜਾਨ
(ਹੇ) ਸਿਆਣੇ! (ਹੇ) ਸੂਝਵਾਨ! (ਹੇ) ਸਮਝਦਾਰ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮਨ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਜਾਣ (ਗਿਆਨਵਾਨ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁਝਾਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ+ਜਾਣ (ਸਿਆਣਾ); ਪਾਲੀ - ਜਾਨਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਜਾਨਤ (जानत - ਜਾਣਕਾਰ)।
ਸੁਜਾਨੁ
ਸੁ+ਜਾਨੁ, ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ/ਭਲੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ; ਸੂਝਵਾਨ, ਸਿਆਣਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪੁਰਖੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੁਜਾਣ (ਗਿਆਨਵਾਨ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁਝਾਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ+ਜਾਣ (ਸਿਆਣਾ); ਪਾਲੀ - ਜਾਨਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਜਾਨਤ (जानत - ਜਾਣਕਾਰ)।
ਸੁਣਿ
ਸੁਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣਿ
ਸੁਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਨਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਨਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣਿ
ਸੁਣੀ ਹੈ, ਸ੍ਰਵਣ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣਿ
ਸੁਣੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਨਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣਿਆ
ਸੁਣਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣੀ
ਸੁਣੀਂ, ਸੁਣਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣੀ
ਸੁਣੀਂ ਜਾਣ ਕਰਕੇ, ਸੁਣਿਆਂ, ਸੁਣਨ ਨਾਲ/ਦੁਆਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣੀ
ਸੁਣ ਕੇ, ਸ੍ਰਵਣ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣੀਐ
ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸ੍ਰਵਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਨਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਨਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਣੀਐ
ਸੁਣੀਏ, ਸੁਣਿਆ ਜਾਏ, ਸ੍ਰਵਣ ਕੀਤਾ ਜਾਏ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਨਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਨਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਤ
ਪੁੱਤਰ ਪ੍ਰਤੀ; ਧੀ-ਪੁੱਤਰ ਪ੍ਰਤੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪਾਲੀ - ਸੁਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਤਹ (सुत: - ਪੁਤਰ)।
ਸੁੰਦਰ
ਸੁੰਦਰ, ਖੂਬਸੂਰਤ, ਸੋਹਣੀਓ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਨਾਰੀ ਦਾ), ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੁੰਦਰ (ਸੁੰਦਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁੰਦਰ (सुन्दर - ਸੁੰਦਰ, ਸੋਹਣਾ, ਮਨਮੋਹਕ)।
ਸੁੰਦਰ
ਸੁੰਦਰ, ਸੋਹਣਾ, ਖੂਬਸੂਰਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬਦਨ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੁੰਦਰ (ਸੁੰਦਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁੰਦਰ (सुन्दर - ਸੁੰਦਰ, ਸੋਹਣਾ, ਮਨਮੋਹਕ)।
ਸੁਨਹੁ
ਸੁਣੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ - ਸੁਣਹੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਹ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੁਥ (श्रृणुथ - ਸੁਣੋ)।
ਸੁਨਿਓ
ਸੁਣਿਆ, ਸ੍ਰਵਣ ਕੀਤਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਨੁ
(ਤੂੰ) ਸੁਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਣਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਣਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਣਣੁ (ਸੁਣਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਣਿਇ/ਸੁਣਣ; ਪਾਲੀ - ਸੁਣਾਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰਿਣੋਤਿ (शृणोति - ਸੁਣਦਾ ਹੈ)।
ਸੁਪਨਾ
ਸੁਪਨਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਗਤੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਪਨਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸੁਪਨੋ; ਬ੍ਰਜ - ਸੁਪਨੋ/ਸੁਪਨ; ਪਾਲੀ - ਸੁਪਿਨ (ਸੁਪਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਪ੍ਨ (स्वप्न - ਨੀਂਦ, ਸੁਪਨਾ)।
ਸੁਪਨੇ
ਸੁਪਨੇ (ਵਾਂਗ), ਸੁਪਨੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਪਨਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸੁਪਨੋ; ਬ੍ਰਜ - ਸੁਪਨੋ/ਸੁਪਨ; ਪਾਲੀ - ਸੁਪਿਨ (ਸੁਪਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਪ੍ਨ (स्वप्न - ਨੀਂਦ, ਸੁਪਨਾ)।
ਸੁਪਨੇ
ਸੁਪਨੇ (ਵਾਂਗ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਪਨਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸੁਪਨੋ; ਬ੍ਰਜ - ਸੁਪਨੋ/ਸੁਪਨ; ਪਾਲੀ - ਸੁਪਿਨ (ਸੁਪਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਪ੍ਨ (स्वप्न - ਨੀਂਦ, ਸੁਪਨਾ)।
ਸੁਪਨੇ
ਸੁਪਨੇ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਪਨਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸੁਪਨੋ; ਬ੍ਰਜ - ਸੁਪਨੋ/ਸੁਪਨ; ਪਾਲੀ - ਸੁਪਿਨ (ਸੁਪਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਪ੍ਨ (स्वप्न - ਨੀਂਦ, ਸੁਪਨਾ)।
ਸੁਪਨੈ
ਸੁਪਨੇ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁਪਨਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸੁਪਨੋ; ਬ੍ਰਜ - ਸੁਪਨੋ/ਸੁਪਨ; ਪਾਲੀ - ਸੁਪਿਨ (ਸੁਪਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਪ੍ਨ (स्वप्न - ਨੀਂਦ, ਸੁਪਨਾ)।
ਸੁਭਾਏ
ਸੁ+ਭਾਇ, ਚੰਗੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਭਾਵ ਸਦਕਾ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਪ੍ਰੇਮ-ਭਾਵ ਸਦਕ, ਗੂੜ੍ਹੇ ਪ੍ਰੇਮ-ਭਾਵ ਸਦਕਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ/ਸੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹ (स: - ਉਹ)+ਸਿੰਧੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਭਾਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਭਾਵ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਭਾਵ (भाव - ਪ੍ਰੇਮ, ਸਨੇਹ)।
ਸੁਰਤਿ
ਸੁਰਤੀ/ਸੁਰਤ (ਵਿਚ), ਹੋਸ਼/ਸੁਧ/ਸੋਝੀ (ਵਿਚ), ਚੇਤਨਾ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੁਰਤਿ (ਚੇਤਾ, ਸੁਧ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰੁਤਿਹ (श्रुति: - ਸੁਣਨਾ; ਕੰਨ; ਵੈਦਿਕਪਾਠ; ਯਾਦ)।
ਸੁਰਤਿ
ਸੁਰਤੀ/ਸੁਰਤ, ਹੋਸ਼/ਸੁਧ/ਸੋਝੀ, ਚੇਤਨਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੁਰਤਿ (ਚੇਤਾ, ਸੁਧ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਰੁਤਿਹ (श्रुति: - ਸੁਣਨਾ; ਕੰਨ; ਵੈਦਿਕਪਾਠ; ਯਾਦ)।
ਸੁਰਤੀ
ਸੁਰਤੀਂ, ਸੁਰਤੀਵਾਨਾਂ ਨੇ, ਸੁਰਤੀ ਜੋੜਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਰਤੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁਰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਮ੍ਰਿਤਿ/ਸ਼੍ਰੁਤਿ (स्मृति/श्रृति: - ਯਾਦ, ਮਨ ਵਿਚ ਧਿਆਨ ਕਰਨਾ; ਸੁਰਤ, ਸੁਨਣਾ)।
ਸੁਰਿ
ਦੈਵੀ ਸੁਭਾ ਵਾਲੇ, ਦੈਵੀ ਗੁਣਾਂ ਵਾਲੇ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਨਰ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਰਹ (सुर: - ਦੇਵਤਾ)।
ਸੂਕਰ
ਸੂਰ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਪਾਲੀ - ਸੂਕਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੂਕਰਹ (शूकर: - ਸੂਰ)।
ਸੂਕੇ
ਸੁੱਕੇ; ਕਠੋਰ-ਚਿਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਾਸਟ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੂਕਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਸੁੱਕਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਕੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਸੁਕ੍ਖ (ਸੁੱਕਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੁਸ਼੍ਕ (शुष्क - ਸੁੱਕਿਆ ਹੋਇਆ)।
ਸੂਝੈ
ਸੁਝਦਾ ਹੈ, ਸਮਝ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੂਝੈ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੁੱਝੈ (ਸੁਝਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁੱਝਇ; ਪਾਲੀ - ਸੁੱਝਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੁਧਯਤਿ (शुध्यति - ਸ਼ੁਧ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਪਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।
ਸੂਰ
ਸੂਰਬੀਰਤਾ ਦੇ, ਸੂਰਮਗਤੀ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੂਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੂਰ (शूर - ਬਹਾਦਰ)।
ਸੂਰਦਾਸ
(ਹੇ) ਸੂਰਦਾਸ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੂਰਦਾਸ (ਬ੍ਰਜ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੂਰਦਾਸ (सूरदास - ਸੂਰਜ ਦਾ ਸੇਵਕ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਦਾਸ)।
ਸੂਰਦਾਸ
ਸੂਰਦਾਸ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਸੂਰਦਾਸ (ਬ੍ਰਜ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੂਰਦਾਸ (सूरदास - ਸੂਰਜ ਦਾ ਸੇਵਕ, ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਦਾਸ)।
ਸੇ
ਸਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੇ/ਸੁ/ਸੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹ (स: - ਉਹ)।
ਸੇਖ
ਸ਼ੇਖ/ਸ਼ੈਖ (ਮੁਹਰ-ਛਾਪ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਫਰੀਦੈ ਦਾ), ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ/ਬੁੰਦੇਲੀ/ਅਵਧੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ - ਸੇਖ; ਸਿੰਧੀ - ਸ਼ੇਖ਼ੁ; ਅਰਬੀ - ਸ਼ੈਖ਼ (شیخ - ਬੁਢਾ, ਬਜ਼ੁਰਗ; ਅਰਬ ਕਬੀਲੇ ਦਾ ਸਰਦਾਰ; ਦਰਵੇਸ਼, ਮੁਰਸ਼ਦ; ਸਨਮਾਨ ਸੂਚਕ ਸੰਬੋਧਨ; ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੇ ਇਕ ਕਬੀਲੇ ਦਾ ਨਾਂ)।
ਸੇਤੀ
ਸਮੇਤ, ਨਾਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੇਤ/ਸੇਤੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿਤ (सहित - ਨਾਲ, ਸਾਥ)।
ਸੇਤੀ
ਨਾਲ, ਅਗੇ, ਪ੍ਰਤੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਸੇਤੀ (ਦੇ ਨਾਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹਿਤ (सहित - ਨਾਲ, ਸਾਥ)।
ਸੇਤੁ
ਸਵੇਤ/ਸ਼ਵੇਤ, ਸਫੇਦ, ਚਿੱਟਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਪਾਲੀ - ਸੇਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼੍ਵੇਤ (श्वेत - ਸਫੇਦ/ਚਿੱਟਾ, ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ)।
ਸੇਵਕੁ
ਸੇਵਕ, ਸੇਵਾਦਾਰ, ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੇਵਕ (सेवक - ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਸੇਵਕ)।
ਸੈਣ
(ਹੇ) ਸਾਕੋ! (ਹੇ) ਸੰਬੰਧੀਓ! (ਹੇ) ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੋ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਗੁਜਰਾਤੀ - ਸੈਣ (ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ, ਦੋਸਤ/ਮਿੱਤਰ); ਲਹਿੰਦੀ - ਸੇਣ; ਸਿੰਧੀ - ਸੇਣੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਯਣ; ਪਾਲੀ - ਸਜਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਜਨਹ (स्वजन: - ਸੰਬੰਧੀ/ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ)।
ਸੈਨੁ
ਸੈਣ, ਭਗਤ ਸੈਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੈਣ; ਬ੍ਰਜ - ਸੇਨ (ਨਾਈ ਜਾਤ ਦਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਭਗਤ, ਜੋ ਰਾਮਾਨੰਦ ਦੇ ਬਾਰਾਂ ਚੇਲਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੇਨ (सेन - ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਇਕਮਿਕ, ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਮਾਲਕ ਹੋਵੇ)।
ਸੋ
ਸਾ, ਜਿਹਾ, ਵਰਗਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਸਾ (ਵਰਗਾ), ਸੀ (ਵਰਗੀ); ਬ੍ਰਜ - ਸਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਰਿਸ (ਜਿਵੇਂ, ਅਨੁਕੂਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਦ੍ਰਿਸ਼ (सदृश - ਜਿਵੇਂ)।
ਸੋਇਓ
ਸੁੱਤਾ ਰਿਹਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸਉਣਾ (ਸੌਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਅਇ/ਸਯਅਇ/ਸੋਇ/ਸੁਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਸੁਪਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਵਪਤਿ (स्वपति - ਸੌਂਦਾ ਹੈ)।
ਸੋਈ
ਸੋਇ/ਸੁਧ ਲੈਣ ਵਾਲਾ, ਸਾਰ-ਸੰਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਤੂੰ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੋਇ (ਖ਼ਬਰ, ਸੋਭਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਹਿ (ਵਿਚਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸੁਦ੍ਧਿ/ਸੋਧਿ (सुद्धि/शोधि - ਖਬਰ)।
ਸੋਈ
ਉਹੀ, ਉਹ ਹੀ, ਉਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਇ/ਸੋ/ਸੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ/ਸੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹ (स: - ਉਹ)।
ਸੋਈ
ਸੋ ਹੀ, ਉਹੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਇ/ਸੋ/ਸੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੁ/ਸੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸਹ (स: - ਉਹ)।
ਸੋਹੰਦੀ
(ਖਰੀ) ਸੋਂਹਦੀ, (ਬਹੁਤ) ਸੋਭਨੀਕ, (ਬੜੀ) ਸੋਭਾ ਵਾਲੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮੁੰਧ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੋਹਨਿ
ਸੋਂਹਦੇ ਸਨ, ਸੋਭਦੇ ਸਨ, ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਹਨਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਹੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭੰਤੇ (शोभन्ते - ਸੋਹਣੇ ਲਗਦੇ ਹਨ, ਸੋਭਦੇ ਹਨ)।
ਸੋਹਾਇਆ
ਸੋਭਨੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੋਹਾਏ
ਸੋਭਨੀਕ ਹੋ ਗਏ ਹਨ, ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੋਹਿਆ
ਸੋਭਨੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਸੋਭਾ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਸੋਹਿਲੜਾ
ਸੋਹਿਲਾ, ਮੰਗਲਮਈ, ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਗੀਤ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸੋਹਿਲਾ (ਸੁਹਾਗ ਦਾ ਗੀਤ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਹਿੱਲਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਹਿੱਲ (ਚਮਕਦਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਿਨ੍ (शोभिन् - ਚਮਕੀਲਾ/ਸ਼ਾਨਦਾਰ)।
ਸੋਹਿਲਾ
ਸੁਹਾਗ/ਵਿਆਹ ਦਾ ਗੀਤ, ਮੰਗਲ-ਮਈ ਗੀਤ/ਜਸ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸੋਹਿਲਾ (ਸੁਹਾਗ ਦਾ ਗੀਤ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਹਿੱਲਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਹਿੱਲ (ਚਮਕਦਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਿਨ੍ (शोभिन् - ਚਮਕੀਲਾ/ਸ਼ਾਨਦਾਰ)।
ਸੋਹਿਲਾ
ਸੁਹਾਗ/ਵਿਆਹ ਦਾ ਗੀਤ, ਮੰਗਲ-ਮਈ ਗੀਤ/ਜਸ; ਕਰਤਾਪੁਰਖ ਦੀ ਉਸਤਤਿ ਦੇ ਮੰਗਲ-ਮਈ ਗੀਤ ਨੂੰ ਨਿਰੂਪਣ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਬਾਣੀ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਸੋਹਿਲਾ (ਸੁਹਾਗ ਦਾ ਗੀਤ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਹਿੱਲਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਹਿੱਲ (ਚਮਕਦਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਿਨ੍ (शोभिन् - ਚਮਕੀਲਾ/ਸ਼ਾਨਦਾਰ)।
ਸੋਗ
ਸੋਗ (ਦਾ), ਸ਼ੋਕ (ਦਾ), ਗਮੀ (ਦਾ); ਚਿੰਤਾ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਗ (ਅਫ਼ਸੋਸ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਗ/ਸੋਅ (ਦੁਖ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਕਹ (शोक: - ਅਫ਼ਸੋਸ, ਗ਼ਮ, ਦੁਖ)।
ਸੋਗ
ਸੋਗ, ਗਮੀ; ਚਿੰਤਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਗ (ਅਫ਼ਸੋਸ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਗ/ਸੋਅ (ਦੁਖ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਕਹ (शोक: - ਅਫ਼ਸੋਸ, ਗ਼ਮ, ਦੁਖ)।
ਸੋਗੁ
ਸੋਗ, ਗਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਸੋਗ (ਅਫ਼ਸੋਸ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋਗ/ਸੋਅ (ਦੁਖ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਕਹ (शोक: - ਅਫ਼ਸੋਸ, ਗ਼ਮ, ਦੁਖ)।
ਸੋਚ
ਸੋਚਾਂ, ਚਿੰਤਾਵਾਂ, ਫਿਕਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਸੋਚੁ/ਸੋਚ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਸੋਚ (ਸੋਚ, ਚਿੰਤਾ, ਫਿਕਰ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਸੋੱਚ (ਫਿਕਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਚਨਮ੍ (शोचनम् - ਸੋਗ, ਗਮ)।
ਸੋੁਹੰਦਾ
ਸੁਹਾਵਣਾ, ਸੁਖਾਵਾਂ, ਸੁਖਦਾਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪੋਖੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਸੁਹਾਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਸੁਹਾਇਣੁ (ਦਰੁਸਤ ਹੋਣਾ, ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ਼ੋਭਾਯਤੇ (शोभायते - ਸ਼ੋਭਾ ਵਾਲਾ/ਸ਼ੋਭਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।