ਧਣਖੁ
ਧਨੁਖ, ਕਮਾਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਧਣਖ; ਭੋਜਪੁਰੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਨੁਖ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਣੁੱਖ/ਧਨੁਖ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣੁੱਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨੁਸ਼ (धनुष - ਧਨੁਖ)।
ਧਨ
ਧਨ (ਦੀ), ਧਨ-ਦੌਲਤ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨ
ਧਨ, ਧਨ-ਦੌਲਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨ
ਧਨ (ਨਾਲ), ਧਨ-ਦੌਲਤ (ਨਾਲ); ਮਾਲ ਅਸਬਾਬ (ਨਾਲ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨ
ਧਨ (ਦੇ), ਧਨ-ਦੌਲਤ (ਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨ
ਧਨ (ਨਾਲ), ਧਨ-ਦੌਲਤ (ਨਾਲ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨ
ਧਨ (ਦਾ), ਧਨ-ਦੌਲਤ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨ
ਇਸਤਰੀ ਦਾ, ਜੀਵ-ਇਸਤਰੀ ਦਾ; ਜਗਿਆਸੂ ਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਨਿ (ਜਵਾਨ ਇਸਤਰੀ); ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਨਿ (ਇਸਤਰੀ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣਿਆ (ਪ੍ਰਸੰਸਾਜੋਗ ਪਤਨੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਿਕਾ (धनिका - ਨੇਕ ਇਸਤਰੀ, ਪਤਨੀ)।
ਧਨ
ਇਸਤਰੀ, ਜੀਵ-ਇਸਤਰੀ; ਜਗਿਆਸੂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਨਿ (ਜਵਾਨ ਇਸਤਰੀ); ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਨਿ (ਇਸਤਰੀ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣਿਆ (ਪ੍ਰਸੰਸਾਜੋਗ ਪਤਨੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਿਕਾ (धनिका - ਨੇਕ ਇਸਤਰੀ, ਪਤਨੀ)।
ਧਨ
ਇਸਤਰੀ ਦੀ, ਜੀਵ-ਇਸਤਰੀ ਦੀ; ਜਗਿਆਸੂ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਨਿ (ਜਵਾਨ ਇਸਤਰੀ); ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਨਿ (ਇਸਤਰੀ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣਿਆ (ਪ੍ਰਸੰਸਾਜੋਗ ਪਤਨੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਿਕਾ (धनिका - ਨੇਕ ਇਸਤਰੀ, ਪਤਨੀ)।
ਧਨਵੰਤ
ਧਨਵਾਨਾਂ ਵਾਲੀ, ਧਨੀਆਂ ਵਾਲੀ, ਧਨਾਢਾਂ ਵਾਲੀ, ਅਮੀਰਾਂ ਵਾਲੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੋਭਾ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਨਵੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਵਤ੍ (धनवत् - ਦੌਲਤਮੰਦ, ਅਮੀਰ)।
ਧਨਵੰਤ
ਧਨਵਾਨ, ਧਨੀ, ਧਨਾਢ, ਅਮੀਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਨਵੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਵਤ੍ (धनवत् - ਦੌਲਤਮੰਦ, ਅਮੀਰ)।
ਧਨਵੰਤਾ
ਧਨ ਵਾਲਾ, ਧਨਵਾਨ, ਧਨਾਢ, ਧਨੀ, ਅਮੀਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਨਵੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਵਤ੍ (धनवत् - ਦੌਲਤਮੰਦ, ਅਮੀਰ)।
ਧਨਵੰਤੁ
ਧਨਵੰਤ, ਧਨਾਢ, ਧਨੀ, ਅਮੀਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਓਹੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਨਵੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਵਤ੍ (धनवत् - ਦੌਲਤਮੰਦ, ਅਮੀਰ)।
ਧਨਵੰਤੇ
ਧਨਵਾਨ, ਧਨੀ, ਧਨਾਢ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਨਵੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਵਤ੍ (धनवत् - ਦੌਲਤਮੰਦ, ਅਮੀਰ)।
ਧਨਾ
ਧਨ, ਧਨ-ਦੌਲਤ; ਮਾਲ-ਅਸਬਾਬ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨਾਸਰੀ
ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵਰਤੇ ੩੧ ਮੁੱਖ ਰਾਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਰਾਗ ਦਾ ਨਾਂ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਨਾਸਰੀ; ਬ੍ਰਜ - ਧਨਾਸਿਰੀ (ਇਕ ਰਾਗਨੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਾਸ਼੍ਰੀ (धनाश्री - ਇਕ ਰਾਗਨੀ ਦਾ ਨਾਂ)।
ਧਨਿ
ਧੰਨ, ਧੰਨਤਾਜੋਗ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਨ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧੰਨ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੰਨ/ਧੰਣ (ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਣ (ਭਾਗਵਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਯ (धन्य - ਧੰਨਵਾਨ, ਖੁਸ਼ਹਾਲ)।
ਧਨੀ
ਧਨੀ; ਦਾਤਾ, ਮਾਲਕ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪ੍ਰਭ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਣੀ; ਬ੍ਰਜ - ਧਨੀ (ਸੁਆਮੀ/ਮਾਲਕ, ਮਾਲਕ); ਗੁਜਰਾਤੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਸਿੰਧੀ - ਧਣੀ (ਸੁਆਮੀ/ਮਾਲਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣਿਅ (ਅਮੀਰ; ਸੁਆਮੀ/ਮਾਲਕ); ਪਾਲੀ - ਧਨਿਕ/ਧਨਿਯ (ਲੈਣਦਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਿਨ੍ (धनिन् - ਅਮੀਰ; ਲੈਣਦਾਰ)।
ਧਨੀ
ਧਣੀ/ਧਨੀ, ਮਾਲਕ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਨੀ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਸਿੰਧੀ - ਧਣੀ (ਸੁਆਮੀ/ਮਾਲਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣਿਅ (ਅਮੀਰ; ਸੁਆਮੀ/ਮਾਲਕ); ਪਾਲੀ - ਧਨਿਕ/ਧਨਿਯ (ਲੈਣਦਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਿਨ੍ (धनिन् - ਅਮੀਰ; ਲੈਣਦਾਰ/ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ)।
ਧਨੁ
ਧਨ, ਧਨ-ਦੌਲਤ, ਮਾਲ-ਅਸਬਾਬ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਨੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਸੰਪਤੀ, ਦੌਲਤ, ਧਨ)।
ਧਨੁ
ਧਨ ਨੂੰ, ਧਨ-ਦੌਲਤ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨੁ
ਧੰਨ ਹੈ, ਧੰਨ ਹੈ! ਬਹੁਤ ਧੰਨਤਾ-ਜੋਗ ਹੈ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਤਸੰਗਤਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧੰਨ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੰਨ/ਧੰਣ (ਕ੍ਰਿਤਾਰਥ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਣ (ਭਾਗਵਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਯ (धन्य - ਧੰਨਵਾਨ, ਖੁਸ਼ਹਾਲ)।
ਧਨੁ
(ਨਾਮ) ਧਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨੁ
ਧੰਨ, ਧੰਨਤਾਜੋਗ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਉਹ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨੁ
ਧਨ, ਧਨ-ਦੌਲਤ; ਮਾਲ ਅਸਬਾਬ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨੁ
ਧੰਨ! ਧੰਨਤਾਜੋਗ!
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸਮਕ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧਨੁ
ਧਨ, ਧਨ-ਦੌਲਤ; ਨਾਮ-ਧਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਮਰਾਠੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਧਨ; ਸਿੰਧੀ - ਧਨੁ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਬ੍ਰਜ - ਧਨ (ਪਸ਼ੂ, ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਣ (ਬੱਕਰੀਆਂ ਦਾ ਵੱਗ); ਪਾਲੀ - ਧਨ (ਧਨ-ਦੌਲਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਨਮ੍ (धनम् - ਮੁਕਾਬਲਾ, ਇਨਾਮ, ਲੁੱਟ ਦਾ ਮਾਲ, ਜਾਇਦਾਦ/ਸੰਪਤੀ)।
ਧੵਾਨੰ
ਧਿਆਨ, ਚਿੰਤਨ, ਚੇਤਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵਿਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧੵਾਵਣਹ
ਧਿਆਉਣਾ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ, ਸਿਮਰਣਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੵਿਾਵੈ
ਧਿਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਰ
ਧਰਤੀ (ਉਪਰ/ਉਤੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਧਰ (ਆਸਰਾ/ਸਹਾਰਾ); ਗੁਜਰਾਤੀ - ਧਰ; ਬ੍ਰਜ - ਧਰਾ/ਧਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਾ (धरा - ਧਰਤੀ)।
ਧਰ
ਆਸਰਾ, ਸਹਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਧਰ (ਆਸਰਾ/ਸਹਾਰਾ); ਗੁਜਰਾਤੀ - ਧਰ; ਬ੍ਰਜ - ਧਰਾ/ਧਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਾ (धरा - ਧਰਤੀ)।
ਧਰਉ
ਧਰਉਂ, ਧਰਾਂ/ਧਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਰਦਾਂ ਹਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਣਾ, ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਹੁ
ਧਰੋ, ਪਾਓ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ (ਫੜਨਾ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰੱਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਤਿ
ਧਰਤੀ, ਜਮੀਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ , ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਤੀ/ਧਰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਿਤ੍ਰੀ (धरित्री - ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਤੀ
ਧਰਤੀ (ਉਤੇ), ਜਮੀਨ (ਉਤੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮੈਥਿਲੀ/ਬ੍ਰਜ/ਸਿੰਧੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਤੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਿਤ੍ਰੀ (धरित्री - ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਤੀ
ਧਰਤੀ, ਪ੍ਰਿਥਵੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮੈਥਿਲੀ/ਬ੍ਰਜ/ਸਿੰਧੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਤੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਿਤ੍ਰੀ (धरित्री - ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਤੀ
ਧਰਤੀ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮੈਥਿਲੀ/ਬ੍ਰਜ/ਸਿੰਧੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਤੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਿਤ੍ਰੀ (धरित्री - ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਨਾ
ਧਰਤੀ, ਪ੍ਰਿਥਵੀ; ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਰਨੀ; ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਣਿ/ਧਰਨੀ; ਬ੍ਰਜ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ/ਧਰਨਿ/ਧਰਨੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧਰਣੀ (ਧਰਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ (धरणि/धरणी - ਜਮੀਨ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਨਿ
ਧਰਤੀ ਵਿਚ, ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਰਨੀ; ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਣਿ/ਧਰਨੀ; ਬ੍ਰਜ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ/ਧਰਨਿ/ਧਰਨੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧਰਣੀ (ਧਰਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ (धरणि/धरणी - ਜਮੀਨ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਨਿ
ਧਰਤੀ (ਵਿਚ), ਪ੍ਰਿਥਵੀ (ਵਿਚ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਰਨੀ; ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਣਿ/ਧਰਨੀ; ਬ੍ਰਜ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ/ਧਰਨਿ/ਧਰਨੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧਰਣੀ (ਧਰਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ (धरणि/धरणी - ਜਮੀਨ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਨੀ
ਧਰਤੀ, ਭੁਇੰ, ਜਮੀਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਧਰਨੀ; ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਣਿ/ਧਰਨੀ; ਬ੍ਰਜ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ/ਧਰਨਿ/ਧਰਨੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧਰਣੀ (ਧਰਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਣਿ/ਧਰਣੀ (धरणि/धरणी - ਜਮੀਨ, ਧਰਤੀ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ-ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ, ਧਾਰਮਕ ਫਰਜਾਂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ, ਧਰਮ-ਕਰਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ (ਦਾ); ਸਦਗੁਣ (ਦਾ), ਸਦਾਚਾਰ (ਦਾ), ਨੇਕੀ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਨੂੰਨ, ਕਰਤੱਵ/ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਰਾਜਾ ਧਰਮ ਦਾ (ਦੁਆਰ), ਧਰਮਰਾਜ ਦਾ (ਦੁਆਰ); ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਨਿਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਦਾ (ਦਰ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਮਰਾਜ/ਧਰਮਰਾਜਾ/ਧਰਮਰਾਉ/ਧਰਮਰਾਇ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਮਰਾਜਾ; ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਰਮਰਾਜ/ਧਰਮਰਾਇ (ਜਮਰਾਜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮਰਾਜਹ (धर्मराज: - ਜਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ; ਯੁਧਿਸ਼ਠਿਰ; ਨਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ; ਰਾਜੇ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ ਦੀ; ਸਦਗੁਣ ਦੀ, ਸਦਾਚਾਰ ਦੀ, ਨੇਕੀ ਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮਾਂ (ਵਿਚੋਂ), ਧਰਮਾਂ-ਕਰਮਾਂ (ਵਿਚੋਂ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਨੂੰਨ, ਕਰਤੱਵ/ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ ਦੇ, ਧਰਮ-ਕਰਮ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ (ਨਾਲ), ਸਦਗੁਣ (ਨਾਲ), ਸਦਾਚਾਰ (ਨਾਲ), ਨੇਕੀ (ਨਾਲ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮ
ਧਰਮ (ਤੋਂ); ਸਦਗੁਣ (ਤੋਂ), ਸਦਾਚਾਰ (ਤੋਂ), ਨੇਕੀ (ਤੋਂ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਨੂੰਨ, ਕਰਤੱਵ/ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮਰਾਇ
ਧਰਮਰਾਜ (ਦੀ), ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿਚ ਨਿਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਮਰਾਜ/ਧਰਮਰਾਜਾ/ਧਰਮਰਾਉ/ਧਰਮਰਾਇ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਮਰਾਜਾ; ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਰਮਰਾਜ/ਧਰਮਰਾਇ (ਜਮਰਾਜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮਰਾਜਹ (धर्मराज: - ਜਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ; ਯੁਧਿਸ਼ਠਿਰ; ਨਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ; ਰਾਜੇ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਧਰਮਰਾਇ
ਧਰਮਰਾਜ, ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿਚ ਨਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਮਰਾਜ/ਧਰਮਰਾਜਾ/ਧਰਮਰਾਉ/ਧਰਮਰਾਇ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਰਮਰਾਜਾ; ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧਰਮਰਾਜ/ਧਰਮਰਾਇ (ਜਮਰਾਜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮਰਾਜਹ (धर्मराज: - ਜਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ; ਯੁਧਿਸ਼ਠਿਰ; ਨਿਆਂ ਦਾ ਰਾਜਾ; ਰਾਜੇ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਧਰਮਿ
ਧਰਮ ਨਾਲ, ਧਰਮ-ਕਰਮ ਨਾਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਾਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮੀ
ਧਰਮੀ ਲੋਕ, ਧਰਮ-ਕਰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮਿਨ੍ (धर्मिन् - ਸਦਗੁਣਾਂ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ, ਪਵਿੱਤਰ ਤੇ ਨਿਆਂ-ਪਸੰਦ, ਆਪਣੇ ਫਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜਾਨਣ ਵਾਲਾ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਧਰਮ-ਰਾਜ (ਹਿੰਦੂ ਮਤ ਵਿਚ ਧਰਮ-ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰਾਜਾ); ਦੈਵੀ-ਸਿਧਾਂਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਕਰਤੱਵ, ਕਾਨੂੰਨ, ਦਸਤੂਰ ਆਦਿ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਧਰਮ-ਰਾਜ, ਹਿੰਦੂ ਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਧਰਮ-ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰਾਜਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਕਰਤਵ, ਕਾਨੂੰਨ, ਦਸਤੂਰ ਆਦਿ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਧਰਮ-ਕਰਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਕਰਤੱਵ, ਕਾਨੂੰਨ, ਦਸਤੂਰ ਆਦਿ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਸਦਗੁਣ, ਸਦਾਚਾਰ, ਨੇਕੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਨੂੰਨ, ਕਰਤੱਵ/ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਸਦਗੁਣ, ਸਦਾਚਾਰ, ਨੇਕੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਕਰਤੱਵ, ਕਾਨੂੰਨ, ਦਸਤੂਰ ਆਦਿ)।
ਧਰਮੁ
(ਰਾਜਾ) ਧਰਮ, ਧਰਮ (ਰਾਜ); ਹਿੰਦੂ ਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਧਰਮ-ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰਾਜਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਕਰਤਵ, ਕਾਨੂੰਨ, ਦਸਤੂਰ ਆਦਿ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਸਦਗੁਣ, ਸਦਾਚਾਰ, ਨੇਕੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਮੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੰਮੋ/ਧੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰ੍ਮ (धर्म - ਜੋ ਸਥਾਪਤ ਹੈ, ਕਨੂੰਨ, ਫਰਜ, ਅਧਿਕਾਰ)।
ਧਰਮੁ
ਧਰਮ, ਧਰਮ-ਕਰਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਨ੍ (कर्मन् - ਕਾਰਜ, ਕੰਮ)।
ਧਰਾਇਓ
ਧਰਾਇਆ ਹੈ, ਰਖਾਇਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਨਾ/ਰਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਾਏ
ਧਰਾ ਲਏ, ਰਖਵਾ ਲਏ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਨਾ/ਰਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਿ
ਧਰ ਕੇ, ਰਖ ਕੇ, ਟਿਕਾ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਿ (ਧਰ ਕੇ, ਰਖ ਕੇ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)
ਧਰਿ
ਧਰ ਕੇ, ਰਖ ਕੇ; ਲੈ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਿ (ਧਰ ਕੇ, ਰਖ ਕੇ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ
ਧਰਿ
ਧਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਿ (ਧਰ ਕੇ, ਰਖ ਕੇ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਿਓਨੁ
ਧਰਿਆ ਉਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੇ ਧਰਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਰਖਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਤਾਣਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ (ਫੜਨਾ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਿਆ
ਧਰੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਰਖੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ (ਫੜਨਾ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰੱਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰਿਆ
ਧਰ, ਟੇਕ, ਆਸਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਧਰ (ਸਹਾਰਾ); ਗੁਜਰਾਤੀ - ਧਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਾ (धरा - ਧਰਤੀ)।
ਧਰਿਆ
ਕਰ ਰਖਿਆ ਹੈ, ਬਣਾ ਰਖਿਆ ਹੈ; ਅਪੜਾ ਦਿਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਨਾ, ਰਖਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਧਰਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੱਰਅਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੀ
ਧਰੀ ਹੈ, ਰਖੀ ਹੈ, ਟਿਕਾਈ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਰਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ (ਫੜਨਾ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੀਆਸੁ
ਧਰਿਆ ਹੈ, ਸਹੇੜਿਆ ਹੈ, ਸਹੇੜ ਲਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ (ਫੜਨਾ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰੱਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੁ
ਧਰ, ਟਿਕਾ, ਵਸਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ (ਫੜਨਾ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰੱਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੇ
(ਜਦੋਂ) ਧਰੇ, (ਜਦੋਂ) ਪਾਵੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਰੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਧਰਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੱਰਅਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੇ
ਧਰੇ ਹਨ, ਧਾਰੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਰੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਧਰਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੱਰਅਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੇਉ
ਧਰਾਂ, ਦੇਵਾਂ, ਮੜ੍ਹਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਣਾ, ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੈ
ਧਰੇ, ਧਾਰਨ ਕਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਣਾ, ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੈ
ਧਰਦਾ; ਸੁਣਦਾ, ਧਿਆਨ ਕਰਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਣਾ, ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੈ
ਧਰਦਾ (ਸੀ), ਟਿਕਾਉਂਦਾ (ਸੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਣੁ (ਧਰਣਾ, ਰੱਖਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਇ/ਧਰਅਇ (ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧਰੈ
ਧਰਦਾ ਹੈ, ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਰੈ/ਧਰੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਰਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਧਰਦਾ ਹੈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੱਰਅਇ (ਫੜਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਧਰਤਿ (ਫੜਦਾ ਹੈ, ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਰਤਿ (धरति - ਫੜਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਇ
ਧਾਈ, ਧਾਉਣੀ, ਭਟਕਣਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਇਓ
ਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਭੱਜਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ, ਦੌੜਿਆ ਫਿਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਾਯੌ (ਦੌੜਿਆ ਹੋਇਆ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਇਆ
ਧਾਇਆ/ਭੱਜਾ ਆਉਂਦਾ, ਚੜ੍ਹਿਆ ਆਉਂਦਾ; ਹਮਲਾਵਰ ਹੋਇਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭੂਤ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਮੀਰੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਇਆ
ਧਾਇਆ ਹੈ, ਆ ਚੜ੍ਹਿਆ ਹੈ; ਹਮਲਾਵਰ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਇਆ
ਦੌੜਿਆ ਹਾਂ, ਭਜਿਆ ਹਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਇਆ
ਦੌੜਿਆ ਹੈਂ, ਦੌੜਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ, ਭੱਜਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਈ
ਧਾਉਂਦਾ, ਭਉਂਦਾ, ਭਟਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਅਇ/ਧਾਅਇ/ਧਾਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਗੇ
ਜਨੇਊ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮਰਾਠੀ - ਧਾਗਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾੱਗਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਾਗੋ (ਧਾਗਾ, ਰੱਸੀ); ਬ੍ਰਜ - ਧਾਗਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾੱਗ (धाग्ग - ਧਾਗਾ, ਡੋਰਾ)।
ਧਾਨਿ
ਧਾਨ, ਅਨਾਜ/ਅੰਨ, ਭੋਜਨ-ਪਦਾਰਥ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਨੁ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਨ (ਚੌਲ, ਝੋਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਧਾਨੁ (ਅਨਾਜ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾੱਣ (ਮੱਕੀ, ਚੌਲ); ਪਾਲੀ - ਧਾੱਨ (ਅਨਾਜ, ਮੱਕੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਨਯਮ੍ (धान्यम् - ਅਨਾਜ ਸੰਬੰਧੀ, ਅਨਾਜ, ਭੁੱਜੇ ਹੋਏ ਦਾਣੇ, ਚੌਲ)।
ਧਾਨੁ
(ਦਾਨ ਵਜੋਂ ਦਿਤਾ ਹੋਇਆ) ਅਨਾਜ/ਅੰਨ, ਭੋਜਨ-ਪਦਾਰਥ ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਨੁ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਨ (ਚੌਲ, ਝੋਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਧਾਨੁ (ਅਨਾਜ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾੱਣ (ਮੱਕੀ, ਚੌਲ); ਪਾਲੀ - ਧਾੱਨ (ਅਨਾਜ, ਮੱਕੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਨਯਮ੍ (धान्यम् - ਅਨਾਜ ਸੰਬੰਧੀ, ਅਨਾਜ, ਭੁੱਜੇ ਹੋਏ ਦਾਣੇ, ਚੌਲ)।
ਧਾਮ
ਨਿਵਾਸ-ਸਥਾਨ, ਘਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਾਮ; ਸਿੰਧੀ - ਧਾਮੁ (ਸਥਾਨ, ਤੀਰਥ-ਸਥਾਨ); ਬ੍ਰਜ - ਧਾਮਾ/ਧਾਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਮਨ੍ (धामन् - ਨਿਵਾਸ-ਸਥਾਨ, ਘਰ)।
ਧਾਮ
ਘਰ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧਾਮ; ਸਿੰਧੀ - ਧਾਮੁ (ਸਥਾਨ, ਤੀਰਥ-ਸਥਾਨ); ਬ੍ਰਜ - ਧਾਮਾ/ਧਾਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਮਨ੍ (धामन् - ਨਿਵਾਸ-ਸਥਾਨ, ਘਰ)।
ਧਾਰ
ਧਾਰਾ, ਵਰਖਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਧਾਰ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰ (ਧਾਰਾ, ਪਾਣੀ ਦਾ ਪ੍ਰਵਾਹ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਰ (ਧਾਰ, ਵਿਸ਼ੇਸ ਕਰਕੇ ਦੁਧ ਦੀ); ਸਿੰਧੀ - ਧਾਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਾ (ਧਾਰਾ, ਵਰਖਾ); ਪਾਲੀ - ਧਾਰਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਾ (धारा - ਧਾਰਾ, ਹੜ੍ਹ)।
ਧਾਰੰ
ਧਾਰਿਆਂ, ਧਾਰਨ ਨਾਲ; ਵਸਾਉਣ ਨਾਲ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਹਿ
(ਧਿਆਨ) ਧਾਰਦੇ/ਧਰਦੇ ਹਨ, (ਚਿੰਤਨ) ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਹੁ
ਧਾਰੋ, ਧਾਰਨ ਕਰੋ; ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਣ
ਧਾਰਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ, ਧਾਰਨ ਕੀਤੇ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ, ਪਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ, ਠਾਠਾਂ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਜਰਾਤੀ - ਧਾਰਣ (ਸਹਾਰਾ, ਇਮਾਰਤ ਦਾ ਸਹਾਰਾ; ਭਾਰ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਰਣ (ਇਕ ਵਾਰ 'ਚ ਤੋਲੀ ਗਈ ਮਾਤਰਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਣ (ਰਖਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਣ (धारण - ਫੜਨ ਦੀ ਕਿਰਿਆ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ ਕੇ, ਧਾਰਣ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ ਕੇ, ਵਰਤਾ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ (ਰਿਹਾ ਹੈ), ਸਥਿਤ (ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ), ਟਿਕਾ (ਰਿਹਾ ਹੈ); ਸਹਾਰਾ (ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ), ਆਸਰਾ (ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ (ਰਖੀ) ਹੈ, ਟਿਕਾ (ਰਖੀ) ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ ਕੇ, ਟਿਕਾ ਕੇ, ਵਰਤਾ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ, ਧਾਰਨ ਕਰ, ਵਸਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ (ਛੱਡੀ ਹੈ), ਟਿਕਾ (ਰਖੀ ਹੈ), ਟਿਕਾਈ (ਹੋਈ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿ
ਧਾਰ ਕੇ, ਧਾਰਣ ਕਰ ਕੇ; ਰਚ ਕੇ, ਬਣਾ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿਆ
ਧਾਰਿਆ ਹੈ, ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰਿਆ
ਧਾਰਿਆ, ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ; ਫੜਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ, ਟਿਕਾਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭੂਤ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਰਚਨਾ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ ਹੈ; ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ ਸੀ, ਧਾਰੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਧਾਰਨ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ; ਲਾਈ ਸੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਧਾਰਨ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਪਰੋਈ ਹੋਈ ਹੈ; ਟਿਕੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਟਿਕਾਈ ਹੋਈ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ ਹੋਈ, ਟਿਕਾਈ ਹੋਈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭੂਤ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਰਚਨਾ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀ
ਧਾਰੀ ਹੈ, ਟਿਕਾਈ ਹੈ, ਵਰਤਾਈ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀਆ
ਧਾਰੀ ਹੈ; ਵਰਤਾਈ ਹੈ, ਵਰਤਾ ਦਿਤੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੀਐ
ਧਾਰੀ ਹੈ; ਟਿਕਾਈ ਹੈ, ਟਿਕਾਅ ਰਖੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰੀਐ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੇ
ਧਾਰ ਕੇ, ਧਾਰਣ ਕਰ ਕੇ, ਵਸਾ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੇ
ਧਾਰਦਾ ਹੈ; ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੇ
ਧਾਰਦਾ ਹੈ, ਸਥਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਟਿਕਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਸਹਾਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਆਸਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੇ
ਅਧਾਰ ਦੇ ਕੇ, ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੈ
ਧਰਦਾ ਹੈ, ਧਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਰਖ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਟਿਕਾਅ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੈ
ਧਾਰਦਾ ਹੈ, ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੈ
ਧਾਰਦਾ ਹੈ, ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਮੰਨਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੈ
ਧਾਰਦਾ ਹੈ, ਧਾਰੀ ਰਖਦਾ ਹੈ; ਪ੍ਰੋਈ ਰਖਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੈ
ਧਾਰਦਾ ਸੀ, ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਰੋ
ਧਾਰਨ ਕਰੋ, ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰੋ; ਵਸਾਓ, ਦ੍ਰਿੜ੍ਹ ਕਰੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਰਣਾ (ਰਖਣਾ, ਪਹਿਨਣਾ, ਖੁਦ ਲੈਣਾ, ਦੇਣਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰੇਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਰੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਰਯਤਿ (धारयति - ਫੜ ਕੇ ਰਖਦਾ ਹੈ, ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਰਖਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਹਿ
ਧਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਭੱਜਦੇ ਹਨ, ਨੱਸਦੇ ਹਨ, ਦੌੜਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਹੀ
ਭੱਜਦੇ ਹਨ, ਭੱਜੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਹੁ
ਧਾਵੋ, ਭੱਜੋ, ਨੱਸੋ, ਦੌੜੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਣੀਆ
ਧਾਉਂਦੀ, ਭੱਜਦੀ; ਭਟਕਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹਉ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤ
ਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਭਜਦਾ ਹੈ, ਨੱਸਦਾ ਹੈ, ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਦੌੜਿਆ ਫਿਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤ
ਧਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਭੱਜਦਾ ਰਿਹਾ, ਦੌੜਦਾ ਰਿਹਾ, ਦੌੜਿਆ ਫਿਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤ
ਧਾਉਂਦਾ, ਭਜਦਾ, ਨੱਸਦਾ, ਦੌੜਦਾ, ਦੌੜਿਆ ਫਿਰਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਮਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤ
ਧਾਉਂਦੇ, ਦੌੜਦੇ, ਭੱਜਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਮਨੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤ
ਧਾਉਂਦੇ, ਦੌੜਦੇ, ਭੱਜਦੇ; ਭਟਕਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਮਨੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤ
ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਦੌੜਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਤੁ
ਧਾਉਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ, ਦੌੜਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ, ਭਟਕਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ, ਚੰਚਲ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵਦੇ
ਦੌੜਦੇ ਭਜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਭਟਕਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਾਵਨਿ/ਧਾਵਹਿ/ਧਾਵੰਤੇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵੰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵੰਤਿ (धावन्ति - ਦੌੜਦੇ ਹਨ, ਵਹਿੰਦੇ ਹਨ)।
ਧਾਵਨ
ਭੱਜਣ (ਤੋਂ), ਨੱਸਣ (ਤੋਂ); ਭਟਕਣ (ਤੋਂ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਾਉਣਾ (ਦੌੜਨਾ, ਹਮਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧਾਵਣ (ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਵੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਦਵੁਨ (ਦੌੜਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵੈ
(ਉਠ) ਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, (ਉਠ) ਭੱਜਦਾ/ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਉਠ (ਨੱਸਦਾ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਾਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵੈ
ਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਭੱਜਦਾ/ਦੌੜਦਾ ਹੈ; ਭਟਕਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਾਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵੈ
ਧਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਭੱਜਦਾ/ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਨੱਸਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਾਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਾਵੈ
ਧਾਵਾ/ਹਮਲਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ; ਲੜ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਧਾਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਇ/ਧਾਵਇ/ਧਾਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧਾਵਤਿ (ਦੌੜਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵਤਿ (धावति - ਦੌੜਦਾ ਹੈ, ਵਗਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇ
ਧਿਆ (ਕੇ), ਧਿਆਨ ਧਰ (ਕੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇ
ਧਿਆ, ਅਰਾਧ, ਸਿਮਰ; ਚਿੰਤਨ ਕਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇ
ਧਿਆ ਕੇ, ਧਿਆਨ ਧਰ ਕੇ, ਅਰਾਧ ਕੇ; ਸਿਮਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇ
ਧਿਆ ਲੈ, ਅਰਾਧ ਲੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇ
ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਰਾਧਦੇ ਹਨ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇਆ
ਧਿਆਇਆ ਹੈ, ਅਰਾਧਿਆ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇਆ
ਧਿਆਇਆ ਹੈ, ਅਰਾਧਿਆ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਇਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇਕੈ
ਧਿਆ ਕੇ, ਧਿਆਨ ਧਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ) + ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾ/ਕੀ/ਕੇ (ਦਾ/ਦੀ/ਦੇ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਰ (ਦਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਿਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕਰਨਾ)।
ਧਿਆਇਦੇ
ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯੰਤਿ (ध्यायन्ति - ਧਿਆਨ ਧਰਦੇ ਹਨ, ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ)
ਧਿਆਇਨਿ
ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ; ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਇਨਿ
ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ; ਸਿਮਰਦੇ ਹਨ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਇਨਿ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਵੀਚਾਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਈ
ਧਿਆ, ਅਰਾਧ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति -ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਈਐ
ਧਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਰਾਧਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति -ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਈਐ
ਧਿਆਈਏ, ਧਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਇਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਵੀਚਾਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਈਐ
ਧਿਆਈਏ, ਧਿਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਅਰਾਧਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति -ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਈਐ
ਧਿਆਈਏ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਯਾਯੰਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਏ
ਧਿਆਏ/ਧਿਆਵੇ, ਧਿਆਨ ਧਰੇ, ਚਿੰਤਨ ਕਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਏ
ਧਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਧਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਏ
ਧਿਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਧਰਦੀ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ/ਧਿਆਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਇ/ਧਿਆਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਤਿ
ਧਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਧਰਦਾ ਹੈ, ਅਰਾਧਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਸਿਮਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਨ
ਧਿਆਨ, ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਮਨ ਨੂੰ ਟਿਕਾਉਣਾ; ਚਿੰਤਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵੀਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧਿਆਨ
ਧਿਆਨ ਸਾਧਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵੀਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧਿਆਨਿ
ਧਿਆਨ ਵਿਚ, ਚਿੰਤਨ ਵਿਚ, ਚੇਤੇ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵਿਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧਿਆਨੀ
ਧਿਆਨੀਆਂ ਤੋਂ, ਧਿਆਨ ਲਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਧਿਆਨੀ (ਚਿੰਤਨਸ਼ੀਲ, ਧਿਆਨ/ਸਿਮਰਨ ਵਿਚ ਲੀਨ; ਇਲਾਹੀ ਸਿਮਰਨ ਵਿਚ ਲੀਨ ਧਾਰਮਕ ਆਦਮੀ); ਬ੍ਰਜ - ਧਯਾਨੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਿਨ੍ (ध्यानिन् - ਮਨਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ)।
ਧਿਆਨੁ
ਧਿਆਨ (ਧਾਰਦੇ/ਧਰਦੇ ਹਨ), ਚਿੰਤਨ (ਕਰਦੇ ਹਨ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵਿਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧਿਆਨੁ
ਧਿਆਨ (ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ), ਧਿਆਨ (ਜੋੜਦਾ ਹੈ), ਧਿਆਨ (ਧਰਦਾ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵਿਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧਿਆਨੁ
ਧਿਆਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਨਮ੍ (ध्यानम् - ਮਨਨ, ਵਿਚਾਰ, ਚਿੰਤਨ)।
ਧਿਆਵਉ
ਧਿਆਵਉਂ, ਧਿਆਵਾਂ, ਅਰਾਧਾਂ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਵਹਿ
ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਧਿਆਨ ਧਰਦੇ ਹਨ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯੰਤਿ (ध्यायन्ति - ਧਿਆਨ ਧਰਦੇ ਹਨ, ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ)।
ਧਿਆਵਹੁ
ਧਿਆਵੋ, ਧਿਆਨ ਧਰੋ, ਚਿੰਤਨ ਕਰੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਵਹੁ
ਧਿਆਵੋ/ਧਿਆਓ, ਸਿਮਰੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਵਹੇ
ਧਿਆਵਹਿ, ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਧਿਆਨ ਧਰਦੇ ਹਨ, ਅਰਾਧਦੇ ਹਨ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਵਹੇ
ਧਿਆਵਹਿ, ਧਿਆ ਰਹੇ ਹਨ, ਧਿਆਨ ਧਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਰਾਧ ਰਹੇ ਹਨ, ਚਿੰਤਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਵਨ
ਧਿਆਉਣ (ਜੋਗ) ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਯਾਇਣੁ (ਧਿਆਉਣਾ/ਚਿੰਤਨ ਕਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਸੋਚਦਾ/ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਧਿਆਨ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਧਿਆਵਨਿ੍
ਧਿਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧਿਆਵਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿਆਅੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯੰਤਿ (ध्यायन्ति - ਧਿਆਨ ਧਰਦੇ ਹਨ, ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ)।
ਧਿਆਵੈ
ਧਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਰਾਧਦਾ ਹੈ, ਚਿੰਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਆਉਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਿਯਾਇਣੁ (ਵਿਚਾਰਨਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਯਾਯਤਿ (ध्यायति - ਧਿਆਨ ਧਰਦਾ ਹੈ, ਯਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ)।
ਧੀਰਜੁ
ਧੀਰਜ, ਸਬਰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਵਧੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਧੀਰਜ; ਸਿੰਧੀ - ਧੀਰਜੁ; ਬ੍ਰਜ - ਧੀਰਜੁ/ਧੀਰਜ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰਰਿਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੈਰ੍ਯ (धैर्य - ਦ੍ਰਿੜਤਾ, ਸੰਤੁਲਨ, ਸਥਿਰਤਾ, ਸਬਰ)।
ਧੀਰਨਿ
ਧੀਰਨ, ਧੀਰਜ ਪਾਉਣ, ਧੀਰਜ ਕਰਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੀਰਾ (ਧੀਰਜਵਾਨ, ਗੰਭੀਰ); ਸਿੰਧੀ - ਧੀਰੁ (ਦ੍ਰਿੜ, ਧੀਰਜਵਾਨ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰ (ਹੌਸਲਾ); ਪਾਲੀ - ਧੀਰ (ਸਿਆਣਾ, ਦ੍ਰਿੜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰ (धीर - ਸਿਆਣਾ, ਚਲਾਕ; ਰਿਗਵੇਦ - ਅਡੋਲ, ਦ੍ਰਿੜ)।
ਧੀਰਾ
ਧੀਰ ਗਿਆ, ਧੀਰਜਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ; ਸ਼ਾਤ ਹੋ ਗਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੀਰਾ (ਧੀਰਜਵਾਨ, ਗੰਭੀਰ); ਸਿੰਧੀ - ਧੀਰੁ (ਦ੍ਰਿੜ, ਧੀਰਜਵਾਨ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰ (ਹੌਸਲਾ); ਪਾਲੀ - ਧੀਰ (ਸਿਆਣਾ, ਦ੍ਰਿੜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰ (धीर - ਸਿਆਣਾ, ਚਲਾਕ; ਰਿਗਵੇਦ - ਅਡੋਲ, ਦ੍ਰਿੜ)
ਧੀਰੇਉ
ਧੀਰੇਉਂ, ਧੀਰਾਂ, ਧੀਰਜ ਧਰਾਂ, ਧੀਰਜ ਪਾਵਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੀਰਾ (ਧੀਰਜਵਾਨ, ਗੰਭੀਰ); ਸਿੰਧੀ - ਧੀਰੁ (ਦ੍ਰਿੜ, ਧੀਰਜਵਾਨ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰ (ਹੌਸਲਾ); ਪਾਲੀ - ਧੀਰ (ਸਿਆਣਾ, ਦ੍ਰਿੜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੀਰ (धीर - ਸਿਆਣਾ, ਚਲਾਕ; ਰਿਗਵੇਦ - ਅਡੋਲ, ਦ੍ਰਿੜ)।
ਧੁਨਿ
ਧੁਨੀ/ਧੁਨ ਦੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੁਨਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਅਨਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਵਨਿ (ध्वनि - ਧੁਨ, ਆਵਾਜ, ਲਯ)।
ਧੁਨਿ
ਧੁਨ, ਧੁਨੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੁਨਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਅਨਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਵਨਿ (ध्वनि - ਧੁਨ, ਆਵਾਜ, ਲਯ)।
ਧੁਨਿ
ਧੁਨ ਵਾਲੇ, ਧੁਨੀ ਵਾਲੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਬਦ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੁਨਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਅਨਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਵਨਿ (ध्वनि - ਧੁਨ, ਆਵਾਜ, ਲਯ)।
ਧੁਨੀ
ਤਰਜ਼, ਧਾਰਨਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੁਨਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਅਨਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਵਨਿ (ध्वनि - ਧੁਨ, ਆਵਾਜ, ਲਯ)।
ਧੁਰ
ਧੁਰ (ਦਾ); ਧੁਰ-ਦਰਗਾਹ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁਰ (ਧੁਰ/ਅਰੰਭ); ਸਿੰਧੀ - ਧੁਰੁ (ਮੂਲ, ਸਰੋਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (ਖੰਬਾ); ਪਾਲੀ - ਧੁਰ (ਜੂਲਾ/ਪੰਜਾਲੀ, ਖੰਬਾ, ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਸਿਰਾ/ਮੁਖ ਭਾਗ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (धुर - ਜੂਲਾ ਜਾਂ ਜੂਲੇ ਦੀ ਲੰਮੀ ਲੱਕੜ)।
ਧੁਰ
ਧੁਰ (ਦੀ), ਧੁਰ-ਦਰਗਾਹ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁਰ (ਧੁਰ/ਅਰੰਭ); ਸਿੰਧੀ - ਧੁਰੁ (ਮੂਲ, ਸਰੋਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (ਖੰਬਾ); ਪਾਲੀ - ਧੁਰ (ਜੂਲਾ/ਪੰਜਾਲੀ, ਖੰਬਾ, ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਸਿਰਾ/ਮੁਖ ਭਾਗ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (धुर - ਜੂਲਾ ਜਾਂ ਜੂਲੇ ਦੀ ਲੰਮੀ ਲੱਕੜ)।
ਧੁਰਹੁ
ਧੁਰ ਤੋਂ, ਧੁਰ ਦਰਗਾਹ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁਰ (ਧੁਰ/ਅਰੰਭ); ਸਿੰਧੀ - ਧੁਰੁ (ਮੂਲ, ਸਰੋਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (ਖੰਬਾ); ਪਾਲੀ - ਧੁਰ (ਜੂਲਾ/ਪੰਜਾਲੀ, ਖੰਬਾ, ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਸਿਰਾ/ਮੁਖ ਭਾਗ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (धुर - ਜੂਲਾ ਜਾਂ ਜੂਲੇ ਦੀ ਲੰਮੀ ਲੱਕੜ)।
ਧੁਰਿ
ਧੁਰੋਂ, ਧੁਰ ਤੋਂ; ਧੁਰ-ਦਰਗਾਹ ਤੋਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁਰ (ਧੁਰ/ਅਰੰਭ); ਸਿੰਧੀ - ਧੁਰੁ (ਮੂਲ, ਸਰੋਤ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (ਖੰਬਾ); ਪਾਲੀ - ਧੁਰ (ਜੂਲਾ/ਪੰਜਾਲੀ, ਖੰਬਾ, ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਸਿਰਾ/ਮੁਖ ਭਾਗ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਰ (धुर - ਜੂਲਾ ਜਾਂ ਜੂਲੇ ਦੀ ਲੰਮੀ ਲੱਕੜ)।
ਧੂ
ਘੁੱਪ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਅੰਧਾਰੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੂ/ਧੂਆ/ਧੂਆਂ; ਭੋਜਪੁਰੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਧੂਆਂ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧੂਮ (ਧੂੰਆਂ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਮਹ (धूम: - ਧੂੰਆਂ, ਭਾਫ, ਧੁੰਦ)।
ਧੂਏ
ਧੂੰਏਂ (ਦਾ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੂ/ਧੂਆ/ਧੂਆਂ; ਭੋਜਪੁਰੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਧੂਆਂ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧੂਮ (ਧੂੰਆਂ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਮਹ (धूम: - ਧੂੰਆਂ, ਭਾਫ, ਧੁੰਦ)।
ਧੂਪ
ਧੂਪ/ਧੂਫ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਮੈਥਿਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧੂਪ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੁਪ (ਧੁੱਪ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁੱਪ; ਪਾਲੀ - ਧੁਪ (ਸੂਰਜ ਦੀ ਗਰਮੀ/ਤਪਸ਼); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁੱਪਾ* (धुप्पा - ਧੁੱਪ)।
ਧੂਪ
ਧੁੱਪ ਵਿਚ; ਦੁਖ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਮੈਥਿਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਧੂਪ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੁਪ (ਧੁੱਪ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁੱਪ; ਪਾਲੀ - ਧੁਪ (ਸੂਰਜ ਦੀ ਗਰਮੀ/ਤਪਸ਼); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁੱਪਾ* (धुप्पा - ਧੁੱਪ)।
ਧੂਪੁ
ਧੂਫ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਧੂਪੁ; ਬ੍ਰਜ - ਧੂਪ (ਸੁਗੰਧੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਪ (धूप - ਸੁਗੰਧ ਯੁਕਤ ਪਦਾਰਥ; ਗੁਗਲ, ਚੰਦਨ, ਕੇਸਰ, ਕਪੂਰ, ਅਗਰ ਆਦਿ ਸੁਗੰਧੀ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਧੂੰਆਂ)
ਧੂਰਿ
ਧੂੜ, ਚਰਨ-ਧੂੜ; ਸੰਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਧੂਰੀ; ਸਿੰਧੀ - ਧੂੜਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਲੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਡਿ/ਧੂਲਿ (धूडि/धूलि - ਧੂੜੀ, ਧੂੜ, ਚੂਰਨ)।
ਧੂਰਿ
ਧੂੜ ਵਿਚ, ਚਰਨ-ਧੂੜ ਵਿਚ; ਸੰਗਤ ਵਿਚ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਧੂਰੀ; ਸਿੰਧੀ - ਧੂੜਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਲੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਡਿ/ਧੂਲਿ (धूडि/धूलि - ਧੂੜੀ, ਧੂੜ, ਚੂਰਨ)।
ਧੂਰਿ
ਧੂੜ, ਮਿੱਟੀ, ਸੁਆਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਧੂਰੀ; ਸਿੰਧੀ - ਧੂੜਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਲੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਡਿ/ਧੂਲਿ (धूडि/धूलि - ਧੂੜੀ, ਧੂੜ, ਚੂਰਨ)।
ਧੂਰੇ
ਧੂਰਿ, ਧੂੜੀ, ਚਰਨ-ਧੂੜ; ਸੰਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਧੂਰੀ; ਸਿੰਧੀ - ਧੂੜਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਲੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਡਿ/ਧੂਲਿ (धूडि/धूलि - ਧੂੜੀ, ਧੂੜ, ਚੂਰਨ)।
ਧੂੜਿ
ਧੂੜੀ, ਚਰਨ-ਧੂੜ; ਸੰਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਸਿੰਧੀ - ਧੂੜਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਲੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਡਿ/ਧੂਲਿ (धूडि/धूलि - ਧੂੜੀ, ਧੂੜ, ਚੂਰਨ)।
ਧੂੜਿ
ਧੂੜ, ਮਿੱਟੀ-ਘੱਟਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਸਿੰਧੀ - ਧੂੜਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਲੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੂਡਿ/ਧੂਲਿ (धूडि/धूलि - ਧੂੜੀ, ਧੂੜ, ਚੂਰਨ)।
ਧੋਇ
ਧੋਂਦਾ ਹੈ, ਧੋ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੋਇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਯਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਇਅ/ਧੋਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੌਵਤਿ (धौवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੋਇ
ਧੋ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੋਇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਯਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਇਅ/ਧੋਵਅਇ;ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੌਵਤਿ (धौवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੋਇ
ਧੋ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੋਇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਯਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਇਅ/ਧੋਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੌਵਤਿ (धौवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੋਹੁ
ਧ੍ਰੋਹ (ਰੂਪ), ਛਲ (ਰੂਪ), ਫਰੇਬ (ਰੂਪ), ਧੋਖਾ (ਰੂਪ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰੋਹ/ਧੋਹ; ਬ੍ਰਜ - ਧ੍ਰੋਹ/ਧੋਹ; ਸਿੰਧੀ - ਦ੍ਰੋਹੁ (ਧੋਖਾ, ਦਵੈਸ਼, ਸੱਟ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਦੋਹ (ਨਫ਼ਰਤ, ਈਰਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਦ੍ਰੋਹ (द्रोह - ਸੱਟ, ਧੋਖਾ/ਗਦਾਰੀ)।
ਧੋਖੈ
ਧੁਖਣ ਕਾਰਣ, ਧੁੜਕੂ ਕਾਰਣ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੁਖਣਾ (ਅੱਗ ਲੱਗਣਾ, ਸਾੜ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਣਾ, ਸੁੰਨ ਹੋਣਾ, ਥੱਕ ਜਾਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਧੁਖਣ (ਧੁਖਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਧੁਖਣੁ (ਸਾੜਨਾ, ਮਘਾਉਣਾ, ਉਤੇਜਿਤ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਕ੍ਸ਼ਤੇ (धुक्षते - ਮਘਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਥਕਣਾ)।
ਧੋਤਾ
ਧੋਤਾ/ਧੋਇਆ (ਜਾਏ/ਜਾਵੇ), ਸਾਫ ਕੀਤਾ (ਜਾਏ/ਜਾਵੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਧੋਤਾ; ਬ੍ਰਜ/ਪਾਲੀ - ਧੋਤ (ਧੋਤਾ, ਚਿੱਟਾ ਕੀਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੌਤ (धौत - ਧੋਤਾ)।
ਧੋਤੀ
ਧੋਤੀਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ/ਮੁੰਡਾਰੀ - ਧੋਤੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਵਤਿ (ਧੋਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੋੱਤ (धोत्त - ਕਪੜਾ)।
ਧੋਤੀ
ਧੋਤੀ, ਤੇੜ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲਾ ਕਪੜਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ/ਮੁੰਡਾਰੀ - ਧੋਤੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਵਤਿ (ਧੋਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੋੱਤ (धोत्त - ਕਪੜਾ)।
ਧੋਵਹਿ
ਧੋਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਮਿਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੋਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧੋਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧੁਅਣੁ (ਧੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ (ਧੋਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵ (धाव् - ਧੋਣਾ)।
ਧੋਵਹੁ
ਧੋਵੋ, ਸਾਫ ਕਰੋ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੋਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧੋਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧੁਅਣੁ (ਧੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ (ਧੋਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵ (धाव् - ਧੋਣਾ)।
ਧੋਵਣਾ
ਧੋਤੇ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧੋਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਧੋਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਧੁਅਣੁ (ਧੋਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਅਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਅਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ (ਧੋਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਾਵ (धाव् - ਧੋਣਾ)।
ਧੋਵੈ
ਧੋਂਦੀ ਹੈ, ਸਾਫ ਕਰਦੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਵਤਿ (धुवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੋਵੈ
ਧੋਵੇ, ਸਾਫ ਕਰੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਵਤਿ (धुवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੋਵੈ
ਧੋਂਦਾ ਹੈ, ਧੋ ਦਿੰਦਾ ਹੈ; ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਵਤਿ (धुवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧੋਵੈ
ਧੋ ਸਕਦਾ, ਸਾਫ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੋਵੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧੋਵਇ; ਪਾਲੀ - ਧੋਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧੁਵਤਿ (धुवति - ਧੋਂਦਾ ਹੈ)।
ਧ੍ਰਾਪੈ
ਤ੍ਰਿਪਤ ਹੁੰਦਾ, ਰੱਜਦਾ, ਰੱਜਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧ੍ਰਾਪਣਾ/ਧਰਾਪਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਾਪਣੁ (ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਰਾਪਯਤਿ* (ध्रापयति - ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਧ੍ਰਾਪੈ
ਤ੍ਰਿਪਤ ਹੁੰਦੀ, ਰੱਜਦੀ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧ੍ਰਾਪਣਾ/ਧਰਾਪਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਧਰਾਪਣੁ (ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਰਾਪਯਤਿ* (ध्रापयति - ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਧ੍ਰਿਗੁ
ਧਿਰਕਾਰਜੋਗ, ਫਿਟਕਾਰਜੋਗ, ਲਾਹਨਤਜੋਗ, ਵਿਅਰਥ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜੀਵਣੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਕਾਰ/ਧ੍ਰਿਕਾਰ/ਧ੍ਰਿਗਾਰ/ਧ੍ਰਿਗ; ਸਿੰਧੀ - ਧਿਕਾਰੁ (ਫਿਟਕਾਰ/ਸਰਾਪ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿੱਕਾਰ (ਗਾਲ੍ਹ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਿੱਕਾਰ (धिक्कार - ਫਿਟਕਾਰ)।
ਧ੍ਰਿਗੁ
ਧਿਰਕਾਰ ਜੋਗ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ, ਫਿਟਕਾਰ ਜੋਗ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ, ਵਿਅਰਥ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਰਤਰੀ ਵਾਚ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਕਾਰ/ਧ੍ਰਿਕਾਰ/ਧ੍ਰਿਗਾਰ/ਧ੍ਰਿਗ; ਸਿੰਧੀ - ਧਿਕਾਰੁ (ਫਿਟਕਾਰ/ਸਰਾਪ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿੱਕਾਰ (ਗਾਲ੍ਹ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਿੱਕਾਰ (धिक्कार - ਫਿਟਕਾਰ)।
ਧ੍ਰਿਗੁ
ਧਿਰਕਾਰ, ਫਿਟਕਾਰ, ਲਾਹਨਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜੀਵਾਸਿ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਿਕਾਰ/ਧ੍ਰਿਕਾਰ/ਧ੍ਰਿਗਾਰ/ਧ੍ਰਿਗ; ਸਿੰਧੀ - ਧਿਕਾਰੁ (ਫਿਟਕਾਰ/ਸਰਾਪ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਧਿੱਕਾਰ (ਗਾਲ੍ਹ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧਿੱਕਾਰ (धिक्कार - ਫਿਟਕਾਰ)।
ਧ੍ਰੁਕਿ
ਧ੍ਰੁਕ ਕੇ, ਦੌੜ ਕੇ, ਭੱਜ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਦ੍ਰੁਕੱਣ/ਧ੍ਰੁੱਕਣ; ਸਿੰਧੀ - ਡ੍ਰੁਕਣੁ (ਦੌੜਨਾ/ਭੱਜਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਦਵਇ (ਪਰੇ/ਦੂਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਦ੍ਰਵਤਿ (द्रवति - ਦੌੜਦਾ/ਭੱਜਦਾ ਹੈ)।
ਧ੍ਰੂਅ
ਧ੍ਰੂਅ, ਇਕ ਭਗਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧ੍ਰੂਅ; ਬ੍ਰਜ - ਧ੍ਰੁਵ/ਧੁਵ/ਧੁਅ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਧੂਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਧੁਵ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਰੁਵ (ध्रुव - ਸਥਿਰ; ਧਰੂ-ਤਾਰਾ; ਧਰੂ, ਉਤਾਨ-ਪਾਦ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਮਨੂੰ ਦਾ ਪੋਤਾ)।
ਧ੍ਰੋਹ
ਧੋਖਾ, ਠੱਗੀ, ਦਗਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਧਰੋਹ/ਧੋਹ; ਬ੍ਰਜ - ਧ੍ਰੋਹ/ਧੋਹ; ਸਿੰਧੀ - ਦ੍ਰੋਹੁ (ਧੋਖਾ, ਦਵੈਸ਼, ਸੱਟ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਦੋਹ (ਨਫ਼ਰਤ, ਈਰਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਦ੍ਰੋਹ (द्रोह - ਸੱਟ, ਧੋਖਾ/ਗਦਾਰੀ)।