ਢਹਿ
ਢਹਿ ਪਈ ਹਾਂ, ਹਾਰ-ਹੁਟ ਗਈ ਹਾਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਹਿਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢੇਵਣ/ਢ੍ਰੇਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਡ੍ਰਹਣੁ (ਡਿਗਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਸਇ (ਅੰਦਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢਵਸ੍ਤਿ (ढवस्ति - ਡਿਗਦਾ ਹੈ)।
ਢਢੋਲਿ
ਢੰਡੋਲ ਕੇ, ਢੂੰਡ ਕੇ, ਖੋਜ-ਪੜਚੋਲ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਢਢੋਲ/ਢੰਢੋਲ/ਢੰਢੋਰ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਢੋਲ/ਢੰਢੋਲ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੂੰਢ੍* (ढूण्ढ् - ਢੂੰਡਣਾ/ਖੋਜਣਾ)।
ਢਰਕਿ
ਢਿਲਕ (ਪਏ ਹੈਂ), ਢਿਲਕ (ਪਏ ਹਨ), ਸਿਥਲ (ਹੋ ਗਏ ਹਨ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਨੇਪਾਲੀ - ਢਲਕਣੁ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਰਕਣਾ (ਝੁਕਣਾ, ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਵੰਡੇ ਜਾਣਾ; ਲੇਟਣਾ; ਪਿਘਲਨਾ, ਵਹਿਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਢਰਕਣੁ (ਲੋਟਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਲਅਇ (ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ, ਚੋਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢਲਤਿ* (ਢਲਤਿ - ਝੁਕਦਾ ਹੈ, ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਢਾਹਿ
ਢਾਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਨਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਹਣ/ਢਾਹਣਾ/ਢਾਹੁਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢਾਹਣ (ਹੇਠਾਂ ਸੁਟਣਾ, ਹੇਠਾਂ ਖਿਚਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਡ੍ਰਾਹਿਣੁ (ਹੇਠਾਂ ਸੁਟਣਾ, ਹੇਠਾਂ ਡੇਗਣਾ/ਲਿਆਉਣਾ/ਖੜਕਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਵੰਸਤਿ (ध्वंसति - ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਹੋ ਜਾਣਾ)।
ਢਾਹਿ
ਢਾਹ ਕੇ; ਨਾਸ ਕਰ ਕੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਹਣ/ਢਾਹਣਾ/ਢਾਹੁਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢਾਹਣ (ਹੇਠਾਂ ਸੁਟਣਾ, ਹੇਠਾਂ ਖਿਚਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਡ੍ਰਾਹਿਣੁ (ਹੇਠਾਂ ਸੁਟਣਾ, ਹੇਠਾਂ ਡੇਗਣਾ/ਲਿਆਉਣਾ/ਖੜਕਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਵੰਸਤਿ (ध्वंसति - ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਹੋ ਜਾਣਾ)।
ਢਾਹੇ
ਢਾਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਨਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਹਣ/ਢਾਹਣਾ/ਢਾਹੁਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢਾਹਣ (ਹੇਠਾਂ ਸੁਟਣਾ, ਹੇਠਾਂ ਖਿਚਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਡ੍ਰਾਹਿਣੁ (ਹੇਠਾਂ ਸੁਟਣਾ, ਨੀਵਾਂ ਦਿਖਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਧ੍ਵੰਸਤਿ (ध्वंसति - ਟੁਕੜੇ-ਟੁਕੜੇ ਹੋ ਜਾਣਾ)।
ਢਾਕੇ
ਢਕੇ ਹਨ, ਢਕੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਕੱਜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਢਾਕ/ਢਾਕਨ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਕਣਾ (ਢਕਣਾ/ਕੱਜਣਾ; ਲੁਕਾਉਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਢੱਕਣ (ਕੈਦ ਕਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਢਕਣੁ (ਢਕਣਾ/ਕੱਜਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢੱਕਇ (ਬੰਦ ਕਰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੱਕ੍* (ढक्क् - ਢਕਣ/ਪਰਦਾ)।
ਢਾਢੀ
ਢਾਢੀ, ਢਢ ਵਜਾ ਕੇ ਜੋਧਿਆਂ ਦੀਆਂ ਵਾਰਾਂ ਗਾਉਣ ਵਾਲੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਢੀ (ਢਾਢੀ); ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਢਾਢੀ (ਢੱਢ ਵਜਾਉਣ ਵਾਲਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਡ੍ਢ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢਡ੍ਢ (ढड्ढ- ਢੋਲ)।
ਢਾਲਣਿ
ਪਾਉਣ (ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਹੈ), ਸੁੱਟਣ (ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਹੈ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਲਣਾ (ਸੁੱਟਣਾ, ਪਿਘਲਨਾ, ਰੋੜ੍ਹਣਾ, ਚੌਪੜ ਦਾ ਪਾਸਾ ਸੁੱਟਣਾ, ਗਿਰਾਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਢਾਲ (ਥੱਲੇ ਸੁਟਣਾ; ਪਾਸਾ ਢਾਲਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਾਲਇ (ਥੱਲੇ ਡੇਗਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ ‘ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢਾਲਯਤਿ (ढालयति - ਮੋੜਦਾ ਹੈ, ਫੇਰਦਾ ਹੈ, ਡਿਗਣ ਦਾ ਕਾਰਣ)।
ਢਾਲਿਆ
ਸੁੱਟਿਆ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਲਣਾ (ਸੁੱਟਣਾ, ਪਿਘਲਨਾ, ਰੋੜ੍ਹਣਾ, ਚੌਪੜ ਦਾ ਪਾਸਾ ਸੁੱਟਣਾ, ਗਿਰਾਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਢਾਲ (ਥੱਲੇ ਸੁਟਣਾ; ਪਾਸਾ ਢਾਲਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਾਲਇ (ਥੱਲੇ ਡੇਗਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ ‘ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢਾਲਯਤਿ (ढालयति - ਮੋੜਦਾ ਹੈ, ਫੇਰਦਾ ਹੈ, ਡਿਗਣ ਦਾ ਕਾਰਣ)।
ਢਾਲੀਐ
ਢਾਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਸੁੱਟਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢਾਲਣਾ (ਸੁੱਟਣਾ, ਪਿਘਲਨਾ, ਰੋੜ੍ਹਣਾ, ਚੌਪੜ ਦਾ ਪਾਸਾ ਸੁੱਟਣਾ, ਗਿਰਾਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਢਾਲ (ਥੱਲੇ ਸੁਟਣਾ; ਪਾਸਾ ਢਾਲਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢਾਲਇ (ਥੱਲੇ ਡੇਗਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ ‘ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢਾਲਯਤਿ (ढालयति - ਮੋੜਦਾ ਹੈ, ਫੇਰਦਾ ਹੈ, ਡਿਗਣ ਦਾ ਕਾਰਣ)।
ਢੂਢਤ
ਢੂੰਢਦਿਆਂ, ਲਭਦਿਆਂ, ਭਾਲਦਿਆਂ, ਖੋਜਦਿਆਂ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢੂਢਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢੂੰਢਣ; ਸਿੰਧੀ - ਢੂਢਣੁ (ਢੂੰਡਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢੁੰਢੁੱਲਇ (ਘੁੰਮਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ; ਢੂੰਡਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੂੰਡ (ढूंड - ਢੂੰਡਣਾ)।
ਢੂਢੀਐ
ਢੂੰਢੀਦਾ; ਢੂੰਢਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਲੱਭਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢੂਢਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢੂੰਢਣ; ਸਿੰਧੀ - ਢੂਢਣੁ (ਢੂੰਡਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢੁੰਢੁੱਲਇ (ਘੁੰਮਦਾ ਫਿਰਦਾ ਹੈ; ਢੂੰਡਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੂੰਡ (ढूंड - ਢੂੰਡਣਾ)।
ਢੋਅ
ਢੋਈ, ਦਾਖਲਾ, ਪਹੁੰਚ; ਟੇਕ, ਆਸਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢੋਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਢੋਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਢੋਇਣੁ (ਢੋਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢੋਇਯ (ਮਿਲਿਆ), ਢੋਵਣ (ਮਿਲਾਪ, ਭੇਟਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੌਕਯਤਿ (ढौकयति - ਨੇੜੇ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ)।
ਢੋਆ
ਆਸਰਾ, ਸਹਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢੋਆ (ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਛੋਟਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਵੱਡਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਫਲ ਅਤੇ ਫੁੱਲ); ਲਹਿੰਦੀ - ਢੋਆ (ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰ ਵੱਲੋਂ ਲਾੜੀ ਲਈ ਭੇਜੇ ਹੋਏ ਤੋਹਫ਼ੇ, ਗਹਿਣੇ ਕੱਪੜੇ ਆਦਿ; ਬਰਾਤ ਦੇ ਢੁਕਣ ਦਾ ਭਾਵ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੌਕ* (ढौक - ਤੋਹਫ਼ਾ)।
ਢੋਆ
ਆਸਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢੋਆ (ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਛੋਟਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਵੱਡਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਫਲ ਅਤੇ ਫੁੱਲ); ਲਹਿੰਦੀ - ਢੋਆ (ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰ ਵੱਲੋਂ ਲਾੜੀ ਲਈ ਭੇਜੇ ਹੋਏ ਤੋਹਫ਼ੇ, ਗਹਿਣੇ ਕੱਪੜੇ ਆਦਿ; ਬਰਾਤ ਦੇ ਢੁਕਣ ਦਾ ਭਾਵ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੌਕ* (ढौक - ਤੋਹਫ਼ਾ)।
ਢੋਈ
ਢੋਈ, ਓਟ, ਆਸਰਾ, ਸਹਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਢੋਆ (ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਛੋਟਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਵੱਡਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਟ ਕੀਤੇ ਗਏ ਫਲ ਅਤੇ ਫੁੱਲ); ਲਹਿੰਦੀ - ਢੋਆ (ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰ ਵੱਲੋਂ ਲਾੜੀ ਲਈ ਭੇਜੇ ਹੋਏ ਤੋਹਫ਼ੇ, ਗਹਿਣੇ ਕੱਪੜੇ ਆਦਿ; ਬਰਾਤ ਦੇ ਢੁਕਣ ਦਾ ਭਾਵ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੌਕ* (ढौक - ਤੋਹਫ਼ਾ)।
ਢੋਲੋ
ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ, ਪਤੀ ਨੂੰ; ਪਿਆਰੇ-ਹਰੀ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਢੋਲੋ (ਪਤੀ, ਲਾੜਾ); ਬ੍ਰਜ - ਢੋਲਾ (ਪਿਆਰਾ, ਪਤੀ; ਇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਗੀਤ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਢੋਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਢੋੱਲ/ਢੋਲ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਢੋਲ (ढोल: - ਵੱਡਾ ਢੋਲ)।