ਝਝੈ

ਝੱਝੇ ਦੁਆਰਾ, ਝੱਝੇ (ਅੱਖਰ) ਦੁਆਰਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਝਤਿ

ਝੱਟ, ਸਮਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਝਤ (ਸਮਾਂ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝਤਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝਡੱਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝਟਿਤਿ (झटिति - ਝੱਟ, ਤੁਰੰਤ, ਛੇਤੀ)।

ਝਰੈ

ਝਰਦਾ ਹੈ, ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਝਰਨਾ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੜਣਾ (ਡਿਗਣਾ, ਹਿਲਣਾ/ਝੜਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੜਣ (ਤੁਪਕੇ ਡਿਗਣਾ, ਰਿਸਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝਡਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝਟਤਿ (झटति - ਡਿਗਦਾ ਹੈ)।

ਝਲੇ

ਪੱਖੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝਲਣਾ (ਪੱਖਾ ਝਲਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੱਲ (झल्ल - ਅਚਾਨਕ ਹੋਈ ਗਤੀਵਿਧੀ)।

ਝੜਿ

ਝੜ-ਝੜ ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੜਣਾ (ਡਿਗਣਾ, ਹਿਲਣਾ/ਝੜਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੜਣ (ਤੁਪਕੇ ਡਿਗਣਾ, ਰਿਸਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝਡਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝਟਤਿ (झटति - ਡਿਗਦਾ ਹੈ)।

ਝੜੇ ਝੜਿ ਪਾਹਿ

ਝੜ-ਝੜ ਪੈਂਦੇ ਹਨ, ਝੜ-ਝੜ ਡਿਗਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੜਣਾ (ਡਿਗਣਾ, ਹਿਲਣਾ/ਝੜਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੜਣ (ਤੁਪਕੇ ਡਿਗਣਾ, ਰਿਸਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝਡਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝਟਤਿ (झटति - ਡਿਗਦਾ ਹੈ) + ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਪਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਪਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਪਾਇਣੁ (ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਪਾਵਇ (ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਪਾਪੇਤਿ (ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਪ੍ਰਾਪਯਤਿ (प्रापयति - ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਝਾਕ

ਝਾਕ; ਆਸ, ਉਮੀਦ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਝਾਕ (ਝਾਕਣਾ; ਉਮੀਦ); ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ - ਝਾਕਇ (ਝਾਕਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੰਖ* (झन्ख - ਝਾਕ)।

ਝੂਠ

ਝੂਠੀ, ਨਾਸ਼ਵਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਰਚਨਾ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁਧ, ਗਲਤ)।

ਝੂਠਹ

ਝੂਠ ਵਿਚ, ਕੂੜ ਵਿਚ; ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁਧ, ਗਲਤ)।

ਝੂਠਾ

ਝੂਠਾ, ਵਿਖਾਵੇ ਵਾਲਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਰੁਦਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੂਠਾ (ਝੂਠਾ); ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁੱਧ, ਗ਼ਲਤ)।

ਝੂਠਿ

ਝੂਠ ਕਾਰਣ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁਧ, ਗਲਤ)।

ਝੂਠੀ

ਝੂਠੀ, ਮਿਥਿਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਦੁਨੀਆ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠਾ (ਝੂਠਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਜੁਟ੍ਠ/ਝੂਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂਟ੍ਠ* (झूट्ठ - ਨਕਲੀ/ਗਲਤ).

More Examples

ਝੂਠੁ

ਝੂਠਾ (ਪਸਾਰਾ), ਝੂਠਾ (ਖਿਲਾਰਾ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜਗੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁਧ, ਗਲਤ)।

ਝੂਠੇ

(ਹੇ) ਝੂਠੇ! (ਹੇ) ਝੂਠ ਵਿਚ ਗ੍ਰਸਤ!

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੂਠ/ਝੂਠਾ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂਟ੍ਠ (झूट्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁੱਧ, ਗਲਤ)।

ਝੂਠੈ

ਝੂਠੇ ਦਾ; ਨਾਸ਼ਮਾਨ ਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁਧ, ਗਲਤ)।

ਝੂਠੋ

ਝੂਠਾ, ਮਿਥਿਆ, ਬਿਨਸਨਹਾਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਜੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਝੂਠੁ; ਬ੍ਰਜ - ਝੂਠ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਝੁਟ੍ਠ/ਝੂਠ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ/ਜੂੱਠ/ਝੁਟ੍ਠ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੂੱਠ (झूठ्ठ - ਨਕਲੀ, ਅਸ਼ੁਧ, ਗਲਤ)।

More Examples

ਝੂਰਹਿ

ਝੂਰੇਂਗਾ, ਦੁਖੀ ਹੋਵੇਂਗਾ; ਪਛਤਾਵੇਂਗਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੁਰਨਾ (ਮੁਰਝਾਉਣਾ, ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੁਰਣ (ਸੋਗ ਵਿਚ ਝੂਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਝੁਰਣੁ (ਸੱਟ, ਅਸਫਲਤਾ ਕਾਰਣ ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ ਆਦਿ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੁਰਤਿ (झुरति - ਬਰਬਾਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।

ਝੂਰਿ

ਝੂਰ ਕੇ, ਦੁਖੀ ਹੋ ਕੇ; ਪਛਤਾਅ ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੁਰਨਾ (ਮੁਰਝਾਉਣਾ, ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੁਰਣ (ਸੋਗ ਵਿਚ ਝੂਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਝੁਰਣੁ (ਸੱਟ, ਅਸਫਲਤਾ ਕਾਰਣ ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ ਆਦਿ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੁਰਤਿ (झुरति - ਬਰਬਾਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।

ਝੂਰੇਇ

ਝੂਰਦੀ ਹੈ, ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਪਛਤਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੁਰਨਾ (ਮੁਰਝਾਉਣਾ, ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੁਰਣ (ਸੋਗ ਵਿਚ ਝੂਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਝੁਰਣੁ (ਸੱਟ, ਅਸਫਲਤਾ ਕਾਰਣ ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ ਆਦਿ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੁਰਤਿ (झुरति - ਬਰਬਾਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।

ਝੂਰੇਦੀ

ਝੂਰਦੀ ਹਾਂ, ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੀ ਹਾਂ; ਪਛਤਾਉਂਦੀ ਹਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਝੁਰਨਾ (ਮੁਰਝਾਉਣਾ, ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਝੁਰਣ (ਸੋਗ ਵਿਚ ਝੂਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਝੁਰਣੁ (ਸੱਟ, ਅਸਫਲਤਾ ਕਾਰਣ ਦੁਖੀ ਹੋਣਾ ਆਦਿ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੁਰਤਿ (झुरति - ਬਰਬਾਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਝੋਕ

ਝੋਕੇ, ਹੁਲਾਰੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਝੋਂਕ (ਹਵਾ ਦਾ ਝੋਕਾ); ਬ੍ਰਜ - ਝੁੰਕ/ਝੌਂਕ/ਝੋਂਕ (ਝੁਕਾਵ; ਝਟਕਾ; ਵੇਗ; ਹੁਲਾਰਾ); ਬੰਗਾਲੀ - ਝੁੰਕਾ (ਝੁਕਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਝੁੱਕਤਿ* (झुक्कति - ਝੁਕਦਾ ਹੈ, ਤੋੜਦਾ ਹੈ)।