ਖਸਮ

ਖਸਮ (ਦੀ); ਮਾਲਕ-ਪ੍ਰਭੂ (ਦੀ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ/ਅਰਬੀ - ਖ਼ਸਮ (ਮਾਲਕ)।

ਖਸੰਮ

ਖਸਮ (ਦੀ), ਮਾਲਕ (ਦੀ); ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ (ਦੀ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ/ਅਰਬੀ - ਖ਼ਸਮ (ਮਾਲਕ, ਸੁਆਮੀ, ਪਤੀ)।

ਖਸਮਾਨਾ

ਖਸਮਾਨਾ, ਖਸਮ ਵਾਲਾ (ਬਿਰਦ), ਮਾਲਕ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ (ਬਿਰਦ); ਮਾਲਕੀ, ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ/ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖਸਮਾਨਹ (ਮਾਲਕ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਭਾਵ ਮਾਲਕੀ)।

ਖਸਮੁ

ਖਸਮ ਨੂੰ, ਮਾਲਕ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਸਮ; ਅਰਬੀ - ਖ਼ਸਮ (ਮਾਲਕ, ਸੁਆਮੀ, ਪਤੀ, ਆਕਾ)।

ਖਸਮੈ

ਖਸਮ ਦੀ, ਮਾਲਕ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ/ਅਰਬੀ - ਖ਼ਸਮ (ਮਾਲਕ)।

More Examples

ਖਖੈ

ਖੱਖੇ ਦੁਆਰਾ, ਖੱਖੇ (ਅੱਖਰ ਦੁਆਰਾ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਖਚਿ

ਖਚਤ (ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ), ਗਲਤਾਨ (ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਮਗਨ (ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਖਚਨਾ/ਖਚ (ਜੁੜਨਾ, ਮਿਲਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਚ੍ (खच् - ਬੰਨ੍ਹਣਾ; ਜੜਨਾ)।

ਖਟ

ਛੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਸਤ੍ਰ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਟ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਟ/ਸ਼ਟ (क्षट/षट - ਛੇ)।

ਖਟਣ

ਖੱਟਣ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਟਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਟਣ (ਕਮਾਉਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੁਨ (ਜਿੱਤਣਾ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਟੁਨ (ਲੁਕਾਉਣਾ; ਹਾਵੀ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟਯਤਿ (खट्टयति - ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ)।

ਖਟਿਆ

ਖਟਿਆ, ਕਮਾਇਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਟਣ (ਕਮਾਉਣਾ, ਖਟਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੁਨ (ਜਿੱਤਣਾ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਟੁਨ (ਲੁਕਾਉਣਾ, ਹਰਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟਯਤਿ (खट्टयति - ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਤਦਾ ਹੈ)।

ਖਟਿਹੁ

ਖੱਟੋ, ਕਮਾਓ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਟਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਟਣ (ਕਮਾਉਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੁਨ (ਜਿੱਤਣਾ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਟੁਨ (ਲੁਕਾਉਣਾ; ਹਾਵੀ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟਯਤਿ (खट्टयति - ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ)।

ਖਟੀਐ

ਖੱਟੀ ਹੋਈ, ਕਮਾਈ ਹੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭੂਤ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਦੋਹੀ ਦਾ), ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਟਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਟਣ (ਕਮਾਉਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੁਨ (ਜਿੱਤਣਾ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਟੁਨ (ਲੁਕਾਉਣਾ; ਹਾਵੀ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟਯਤਿ (खट्टयति - ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ)।

ਖਟੁ

ਛੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਰਮ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਟ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਟ/ਸ਼ਟ (क्षट/षट - ਛੇ)।

More Examples

ਖਟੇ

ਖੱਟਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਟਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਟਣ (ਕਮਾਉਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੁਨ (ਜਿੱਤਣਾ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਟੁਨ (ਲੁਕਾਉਣਾ; ਹਾਵੀ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟਯਤਿ (खट्टयति - ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਜਿੱਤਦਾ ਹੈ)।

ਖਟੋਲਾ

ਖਾਟ, ਮੰਜੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਖਟੋਲਾ (ਖਾਟ/ਮੰਜੀ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੋਲੋ (ਮੰਜੀ/ਪਲੰਘ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟੁਲਿਯਾ (ਛੋਟੀ ਮੰਜੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਟਵਾ (खटवा - ਮੰਜੀ/ਪਲੰਘ)।

ਖਤਾ ਕਰੀ

ਵਿਅਰਥ ਕਰਦਾ, ਵਿਅਰਥ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ, ਅਜਾਈਂ ਜਾਣ ਦਿੰਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਤਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਖਤੋ; ਸਿੰਧੀ - ਖ਼ਤਾ (ਗਲਤੀ, ਤਰੁਟੀ, ਨੁਕਸ, ਜੁਰਮ); ਅਰਬੀ - ਖ਼ਤਾ (خطہ - ਗੁਨਾਹ; ਜੁਰਮ; ਗਲਤੀ, ਭੁੱਲ) + ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕਾਰਜ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਖਤ੍ਰੀ

ਖਤ੍ਰੀ/ਖੱਤਰੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਖਤਰੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੱਤਿਅ/ਖੱਤਿਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਤਿਅ; ਪਾਲੀ - ਕ੍ਖੱਤਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਤ੍ਰਿਯ (क्षत्रिय - ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸ਼ਾਸ਼ਕ, ਸਨਾਤਨ ਮਤ ਵਿਚ ਮੰਨੇ ਗਏ ਚਾਰ ਵਰਣਾਂ ਵਿਚੋਂ ਦੂਜੇ ਵਰਣ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ)।

ਖਪਹਿ

ਖਪਦੇ ਹਨ, ਦੁਖੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਪਹਿ (ਖਿਝਦੇ ਹਨ, ਕੁੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਗੁੱਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਖਤਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ); ਬ੍ਰਜ - ਖਪਹਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੱਪਹਿ (ਨਸ਼ਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ; ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਖਰਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਪੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯੰਤਿ (क्षपयन्ति - ਸੁੱਟਦੇ ਹਨ, ਵਗਾਹ ਕੇ ਮਾਰਦੇ ਹਨ; ਨਸ਼ਟ ਕਰਦੇ ਹਨ)।

ਖਪਰੁ

ਖੱਪਰ, ਕਚਕੌਲ, ਭਾਂਡਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ - ਖਪਰ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਪਰ; ਬ੍ਰਜ - ਖੱਪਰੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਪਰ (ਠੀਕਰਾ, ਕਚਕੌਲ/ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਵਾਲਾ ਭਾਂਡਾ, ਖੋਪੜੀ, ਜੋਗੀ ਦਾ ਕਚਕੌਲ/ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਵਾਲਾ ਭਾਂਡਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਰ੍ਪਰ (खर्पर - ਖੋਪੜੀ; ਕਚਕੌਲ/ਮੰਗਤੇ ਦਾ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਵਾਲਾ ਭਾਂਡਾ)।

ਖਬਰਿ

ਖਬਰ, ਖਬਰ-ਸਾਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਬਰ; ਅਰਬੀ - ਖ਼ਬਰ (خبر - ਖਬਰ; ਗਿਆਨ; ਜਾਗਰੂਕਤਾ; ਸੁਨੇਹਾ)।

ਖੵਤ੍ਰੀ

ਖੱਤਰੀ ਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਖਤਰੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੱਤਿਅ/ਖੱਤਿਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਤਿਅ; ਪਾਲੀ - ਕ੍ਖੱਤਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਤ੍ਰਿਯ (क्षत्रिय - ਦੇਸ਼ ਦਾ ਸ਼ਾਸ਼ਕ, ਸਨਾਤਨ ਮਤ ਵਿਚ ਮੰਨੇ ਗਏ ਚਾਰ ਵਰਣਾਂ ਵਿਚੋਂ ਦੂਜੇ ਵਰਣ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ)।

ਖਰਚੁ

ਖਰਚ, ਗੁਜ਼ਰ-ਬਸਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਰਚ (خرچ - ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣ ਦਾ ਭਾਵ, ਆਮਦਨੀ ਦੇ ਉਲਟ; ਉਹ ਮਾਲ ਜਿਹੜਾ ਖਰਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ; ਖਰਚਾ, ਗੁਜ਼ਾਰਾ; ਭੋਜਨ); ਅਰਬੀ - ਖ਼ਰਜ (خرج - ਉਹ ਮਾਲ ਜੋ ਹੱਥੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਵੇ; ਲਾਗਤ)।

ਖਰਾ

ਖਰਾ, ਬਹੁਤ, ਬੜਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਖਰਾ (ਖਾਲਸ, ਸ਼ੁੱਧ); ਸਿੰਧੀ - ਖਰੋ (ਅਸਲੀ, ਪ੍ਰਮਾਣਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਰ (ਕਠੋਰ, ਖੁਰਦਰਾ, ਬੇਰਹਿਮ ਤਿੱਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਰ (खर - ਕਠੋਰ, ਤਿੱਖਾ, ਕਸੈਲਾ)।

ਖਰੀ

ਖਰੀ (ਸੋਂਹਦੀ), ਬਹੁਤ (ਸੋਭਨੀਕ), ਬੜੀ (ਸੋਭਾ ਵਾਲੀ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਮੁੰਧ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਖਰਾ (ਖਾਲਸ, ਸ਼ੁਧ); ਸਿੰਧੀ - ਖਰੋ (ਅਸਲੀ, ਪ੍ਰਮਾਣਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਰ (ਕਠੋਰ, ਖੁਰਦਰਾ, ਬੇਰਹਿਮ, ਤਿੱਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਰ (खर - ਕਠੋਰ, ਤਿੱਖਾ, ਕਸੈਲਾ)।

ਖਰੀ ਉਡੀਣੀ

ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੀ; ਬਹੁਤ ਦੁਖਦਾਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵਾਟ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਖਰਾ (ਖਾਲਸ, ਸ਼ੁਧ); ਸਿੰਧੀ - ਖਰੋ (ਅਸਲੀ, ਪ੍ਰਮਾਣਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਰ (ਕਠੋਰ, ਖੁਰਦਰਾ, ਬੇਰਹਿਮ, ਤਿੱਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਰ (खर - ਕਠੋਰ, ਤਿੱਖਾ, ਕਸੈਲਾ) + ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਉੱਦੀਰ੍ਣ (उद्दीर्ण - ਫਟਿਆ, ਪਾਟਿਆ)।

ਖਰੀਦਿ

ਖਰੀਦ (ਕਰ) ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਖਰੀਦਨਾ/ਖਰੀਦਣ; ਬ੍ਰਜ - ਖਰੀਦ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਰੀਦਨ (خریِدن - ਖਰੀਦਣਾ)।

ਖਰੇ

ਖਰੇ, ਖਾਲਸ, ਸ਼ੁਧ; ਪਰਵਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਉਹ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਖਰਾ (ਖਾਲਸ, ਸ਼ੁੱਧ); ਸਿੰਧੀ - ਖਰੋ (ਅਸਲੀ, ਪ੍ਰਮਾਣਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਰ (ਕਠੋਰ, ਖੁਰਦਰਾ, ਬੇਰਹਿਮ ਤਿੱਖਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਰ (खर - ਕਠੋਰ, ਤਿੱਖਾ, ਕਸੈਲਾ)।

ਖਲਕ

ਖਲਕਤ, ਦੁਨੀਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਲਕ; ਅਰਬੀ - ਖ਼ਲਕ (خلق - ਜੋ ਕੁਝ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ; ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ, ਦੁਨੀਆ, ਲੁਕਾਈ)।

ਖਲਾਸੁ

ਖਲਾਸ, ਮੁਕਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੋ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਲਾਸ; ਸਿੰਧੀ - ਖ਼ਲਾਸੁ; ਅਰਬੀ - ਖ਼ਲਾਸ (خلاص - ਮੈਲ-ਦੋਸ਼ ਆਦਿ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ; ਰਿਹਾਅ, ਮੁਕਤ; ਅਜਾਦ; ਖ਼ਤਮ)।

ਖਲਾਵੈ

ਖੁਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੁਆਉਣਾ/ਖੁਵਾਉਣਾ/ਖਿਲਾਉਣਾ (ਖਵਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਵਿਯੰਤ (ਖੁਆਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਖਾਦਾਪੇਤਿ (ਖਾਣ ਨੂੰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਯਤਿ (खादयति - ਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਵਣੁ

ਸਹਾਰਨਾ, ਸਹਿਣਾ; ਸਹਿਣਸ਼ੀਲਤਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਜਰਾਤੀ - ਖੰਵੂੰ (ਸਹਿਣਾ, ਦੁਖ ਝੱਲਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖੰਵਣੁ (ਧੀਰਜ ਨਾਲ ਸਹਿਣ ਕਰਨਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਮਅਇ; ਪਾਲੀ - ਖਮਤਿ (ਸਹਾਰਦਾ ਹੈ, ਮਾਫ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਮਤੇ (क्षमते - ਧੀਰਜਵਾਨ ਹੈ, ਸਹਾਰਦਾ ਹੈ)।

ਖੜਗੁ

ਖੜਗ, ਤਲਵਾਰ, ਕਿਰਪਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ - ਖੜਗ/ਖੜਗਿ; ਭੋਜਪੁਰੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਖੜਗ; ਬ੍ਰਜ - ਖੜਗ/ਖਰਗ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਡ੍ਗਹ (खड्ग: - ਤਲਵਾਰ, ਕਿਰਪਾਨ)।

ਖੜਾ

ਖੜ੍ਹਾ, ਖਲੋਤਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਨੇਪਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਖੜੋ (ਸਿੱਧਾ ਖੜ੍ਹਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਡਕ (खडक - ਸਿੱਧਾ; ਕਿੱਲ/ਬੋਲਟ, ਥੰਮ)।

ਖੜੀ

ਖੜ੍ਹੀ, ਖਲੋਤੀ; ਸਾਵਧਾਨ ਹੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਨੇਪਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਖੜੋ (ਸਿੱਧਾ ਖੜਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਡਕ (खडक - ਸਿੱਧਾ; ਕਿੱਲ/ਬੋਲਟ, ਥੰਮ)।

More Examples

ਖੜੀਆ

ਖੜ੍ਹੀਆਂ/ਖਲੋਤੀਆਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਇਸਤਰੀਆਂ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੜਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੜਣ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖੜਣੁ (ਖਲੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਡਤਿ (खडति - ਖਲੋਂਦਾ ਹੈ)।

ਖੜੀਆਹ

ਖੜ੍ਹੀਆਂ; ਸੁਚੇਤ, ਸਾਵਧਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੜਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੜਣ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖੜਣੁ (ਖਲੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਡਤਿ (खडति - ਖਲੋਂਦਾ ਹੈ)।

ਖੜੋਤੇ

(ਛੱਡ) ਖਲੋਤੇ; (ਛੱਡ) ਗਏ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੜੋਣਾ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖੜਣੁ (ਖੜਣਾ/ਖੜੇ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਡਯਤਿ (खाडयति - ਖੜਾ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਖੜੋਵਣਾ

ਖਲੋਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਖੜੋਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੜੋਣਾ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖੜਣੁ (ਖੜਣਾ/ਖੜੇ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਡਯਤਿ (खाडयति - ਖੜਾ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਇ

ਖਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਇ ਕੈ

ਖਾ ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ) + ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾ/ਕੀ/ਕੇ (ਦਾ/ਦੀ/ਦੇ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਰ (ਦਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਿਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕਰਨਾ)।

ਖਾਇਆ

ਖਾਧਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਈ

ਖਾਂਦੇ ਹੋ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮੱਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)

ਖਾਈਐ

ਖਾਈਦਾ ਹੈ, ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਏ

ਖਾਂਦਾ; ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਸੀ

ਖਾਵਸੀ, ਖਾਵੇਗਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਹਿ

(ਪਿਆ) ਖਾਵੇਂਗਾ, (ਪਿਆ) ਖਾਂਦਾ ਰਹੇਂਗਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖਾਹਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੰਤਿ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦੰਤਿ (ਖਾਂਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦੰਤਿ (खादन्ति - ਚੱਬਦੇ ਹਨ, ਖਾਂਦੇ ਹਨ)।

ਖਾਕ

ਖਾਕ, ਮਿੱਟੀ; ਸੁਆਹ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਅਵਧੀ/ਮਾਰਵਾੜੀ - ਖਾਕ; ਸਿੰਧੀ - ਖਾਕੁ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਾਕ (خاک - ਮਿੱਟੀ, ਸੁਆਹ; ਨਿਮਰਤਾ)।

ਖਾਕੁ

ਖਾਕ ਨੂੰ, ਮਿੱਟੀ ਨੂੰ, ਧੂੜ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਅਵਧੀ/ਮਾਰਵਾੜੀ - ਖਾਕ; ਸਿੰਧੀ - ਖਾਕੁ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਾਕ (خاک - ਮਿੱਟੀ, ਸੁਆਹ; ਨਿਮਰਤਾ)।

ਖਾਕੂ

ਖਾਕ, ਧੂੜ, ਮਿੱਟੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਅਵਧੀ/ਮਾਰਵਾੜੀ - ਖਾਕ; ਸਿੰਧੀ - ਖਾਕੁ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਾਕ (خاک - ਮਿੱਟੀ, ਸੁਆਹ; ਨਿਮਰਤਾ)।

ਖਾਟਿ

ਖੱਟ ਲੈ, ਕਮਾ ਲੈ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਜਰਾਤੀ - ਖਾਟਵੁੰ (ਖੱਟਣਾ/ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ); ਉੜੀਆ - ਖਾਟਿਬਾ (ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨਾ); ਬੰਗਾਲੀ - ਖਾਟਾ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਲਾਗੂ ਕਰਨਾ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਟਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੱਟਣ (ਕਮਾਉਣਾ, ਖਟਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਟੁਨ (ਜਿੱਤਣਾ, ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਟੁਨ (ਲੁਕਾਉਣਾ, ਹਰਾਉਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੱਟਯਤਿ (खट्टयति - ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਤਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਣਾ

ਖਾਣਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ); ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਖਾਨਾ; ਗੁਜਰਾਤੀ - ਖਾਣੁ; ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਣ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਨ (खादन - ਖਾਣਾ)।

ਖਾਣੀ

ਖਾਣੀਆਂ ਦੀ, ਉਤਪਤੀ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਵਧੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖਾਣੀ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਣਿ/ਖਾਣੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਨਿ੍ (खानि् - ਖਾਣ)।

More Examples

ਖਾਣੁ

ਖਾਂਡ, ਖੰਡ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਖਾਨਾ; ਗੁਜਰਾਤੀ - ਖਾਣੁ; ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਣ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਨ (खादन - ਖਾਣਾ)।

ਖਾਂਦੀਆ

ਖਾਂਦੀਆਂ ਸਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਖਾਨਾ; ਗੁਜਰਾਤੀ - ਖਾਣੁ; ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਣ; ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਨ (खादन - ਭੋਜਨ ਖਾਣਾ; ਭੋਜਨ)।

ਖਾਧਾ

ਖਾਧਾ ਹੈ, ਖਾ ਲਿਆ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਧੀ

ਖਾਧੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਧੈ

ਖਾਧਿਆਂ, ਖਾਧੇ ਜਾਣ ਨਾਲ, ਖਾਣ ਨਾਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਫਲ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਅਇ/ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ (ਖਾਂਦਾ ਹੈ) ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਤਿ (खादति - ਚੱਬਦਾ ਹੈ, ਵਢਦਾ ਹੈ; ਰਿਗਵੇਦ - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਾਮ

ਕੱਚੀ; ਰਸ-ਹੀਣ; ਵਿਅਰਥ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਿਰਿਆ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਾਮ; ਸਿੰਧੀ - ਖ਼ਾਮੁ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ਾਮ (خام - ਕੱਚਾ, ਨਾ ਪੱਕਿਆ ਹੋਇਆ, ਕੱਚਾ ਭਾਂਡਾ; ਕਮਜ਼ੋਰ; ਅਪੂਰਨ)।

ਖਾਲਕੁ

ਖਾਲਕ, ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਸਿਰਜਣਹਾਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਾਲਕ; ਅਵਧੀ - ਖਾਲਿਕ; ਬ੍ਰਜ - ਖਾਲਕ; ਸਿੰਧੀ - ਖ਼ਾਲਕੁ; ਅਰਬੀ - ਖ਼ਾਲਿਕ (خالِق - ਸਿਰਜਣਹਾਰ)।

ਖਾਲੀ

ਖਾਲੀ, ਸੱਖਣੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਾਲੀ; ਸਿੰਧੀ - ਖ਼ਾਲੀ (ਖਾਲੀ); ਫ਼ਾਰਸੀ/ਅਰਬੀ - ਖ਼ਾਲੀ (خالی - ਜਿਸ ਵਿਚ ਕੁਝ ਭਰਿਆ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਸੱਖਣਾ, ਖੋਖਲਾ)।

ਖਾਵੈ

(ਚੋਟ/ਮਾਰ) ਖਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਖਾਵਣ (ਖਾਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਇ; ਪਾਲੀ - ਖਾਦਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਾਦਯਤਿ (खादयति - ਖਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਖਿਸੈ

ਖਿਸਕਦਾ ਹੈ, ਖਿਸਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਥਿੜਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਿਸਕਣਾ/ਖਿਸਣਾ (ਖਿਸਕ/ਤਿਲਕ ਜਾਣਾ); ਬ੍ਰਜ - ਖਿਸਕਣਾ/ਖਿਸਨਾ (ਡੁੱਬਣਾ, ਡਿੱਗਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖਿਸਕਣੁ/ਖਿਸਣੁ (ਤਿਲਕਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਿਸਇ (ਤਿਲਕਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਿੱਸ੍* (खिस्स् - ਤਿਲਕਣ)।

ਖਿੰਚਿ

ਖਿੱਚ (ਲਿਆ ਹੈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਨੇਪਾਲੀ - ਖਿੰਚਣੁ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਿਚਣਾ; ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ - ਖੀਚ; ਬ੍ਰਜ - ਖੀਂਚ/ਖਿੰਚ/ਖਿਚ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੰਚ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖਿੰਚ* (खिन्च - ਘਸੀਟਣਾ, ਖਿਚਣਾ)।

ਖਿਨੁ

(ਇਕ) ਖਿਣ/ਛਿਣ; ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਮਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਿਣ; ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਣ (ਪਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਣ (क्षण - ਅੱਖ ਦਾ ਝਮਕਣਾ, ਪਲ)।

ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ

ਖਿਣ ਖਿਣ, ਛਿਣ-ਛਿਣ, ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਮਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਿਣ; ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਣ (ਪਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਣ (क्षण - ਅੱਖ ਦਾ ਝਮਕਣਾ, ਪਲ)।

ਖਿਨੈ

ਖਿਣ/ਛਿਣ (ਵਿਚ); ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ (ਵਿਚ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਿਣ; ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਣ (ਪਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਣ (क्षण - ਅਖ ਦਾ ਝਮਕਣਾ, ਪਲ)।

ਖਿਨੋ

ਖਿਣ/ਛਿਣ; ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਮਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖਿਣ; ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖਨ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖਣ (ਪਲ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਣ (क्षण - ਅੱਖ ਦਾ ਝਮਕਣਾ, ਪਲ)।

ਖੀਣੁ

ਕਮਜੋਰ, ਲਿੱਸਾ, ਨਿਰਬਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਤਨੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਖੀਣੁ (ਨਿਰਬਲ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੀਣ (ਬਰਬਾਦ ਹੋਇਆ, ਥਕਿਆ ਹੋਇਆ, ਕਮਜੋਰ, ਪਤਲਾ); ਪਾਲੀ - ਖੀਣ (ਬਰਬਾਦ ਹੋਇਆ, ਥਕਿਆ ਹੋਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ੀਣ (क्षीण - ਥਕਿਆ ਹੋਇਆ, ਨਿਰਬਲ)।

More Examples

ਖੀਰੰ

ਦੁੱਧ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਖੀਰੁ (ਦੁਧ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖੀਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ੀਰਮ੍ (क्षीरम् - ਦੁੱਧ, ਸੰਘਣਾ ਦੁੱਧ)।

ਖੀਰੇ

ਦੁਧ ਨਾਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਖੀਰੁ (ਦੁਧ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖੀਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ੀਰਮ੍ (क्षीरम् - ਦੁਧ, ਸੰਘਣਾ ਦੁਧ)।

ਖੀਵੀ

(ਮਾਤਾ) ਖੀਵੀ (ਦਾ), ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਪਤਨੀ (ਦਾ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੀਵੀ (ਖੀਵਾ ਦਾ ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ; ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਪਤਨੀ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਖੀਵਾ (ਮਦਹੋਸ਼/ਸ਼ਰਾਬੀ, ਅਭਿਮਾਨੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੀਵ (ਮਦਹੋਸ਼/ਸਰਾਬੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ੀਬ/ਕ੍ਸ਼ੀਵ (क्षीब/क्षीव - ਮਦਹੋਸ਼/ਸ਼ਰਾਬੀ, ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ)।

ਖੁਆਇਓਹੁ

ਖੁਆਇਆ ਹੈ, ਖੁੰਝਾਇਆ ਹੈ, ਖੁਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ (ਗੁਆਉਣਾ, ਉਜਾੜਨਾ, ਸੁਟਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ (ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ/ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ)।

ਖੁਆਇਅਨੁ

ਖੁਆਇ+ਅਨੁ, ਖੁਆਏ ਹਨ ਉਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੇ ਖੁਆਏ ਹਨ, ਉਸ ਨੇ ਭੁਲਾਏ ਹੋਏ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ (ਗੁਆਉਣਾ, ਉਜਾੜਨਾ, ਸੁਟਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ (ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ/ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ) + ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ/ਲਹਿੰਦੀ - ਓਨ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਓਅਣ (ਉਹ, ਉਨ੍ਹਾਂ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਅਮੁਣਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਅਮੁਨਾ (अमुना - ਉਸ ਦੁਆਰਾ)।

ਖੁਆਰੁ

ਖੁਆਰ, ਦੁਖੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜੂਠੇ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼੍ਵਾਰ (ਜ਼ਲੀਲ, ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ)।

ਖੁਸਿ

ਖੁੱਸ (ਲੈਂਦਾ ਹੈ), ਖੋਹ (ਲੈਂਦਾ ਹੈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੁਸਣਾ (ਜਬਰਦਸਤੀ ਖੋਹਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖੁਸਣੁ (ਖੋਹ ਲੈਣਾ, ਖਰਾਬ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਕੁਸ਼ਯਤੇ (स्कुष्यते - ਖੋਂਹਦਾ ਹੈ, ਖੋਬਦਾ ਹੈ)।

ਖੁਸੀਆ

ਖੁਸ਼ੀਆਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬੁੰਦੇਲੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੁਸੀ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ੁਸ਼ੀ (خوشی - ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ, ਖੁਸ਼ੀ, ਅਨੰਦ)।

ਖੁੰਦਕਾਰੁ

ਜਹਾਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ/ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ; ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਮਾਲਕ/ਸੁਆਮੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ੁੰਦਕਾਰ/ਖ੍ਵੰਦਕਾਰ (خُندکار - ਜਹਾਨ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ; ਬਾਦਸ਼ਾਹ, ਮਾਲਕ)।

ਖੁਦਾਇ

ਖੁਦਾ (ਦੇ), ਖੁਦ ਤੋਂ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਉਣ ਵਾਲੇ (ਦੇ), ਆਪਣੇ-ਆਪ ਤੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਵਾਲੇ (ਦੇ), ਮਾਲਕ (ਦੇ), ਸੁਆਮੀ (ਦੇ), ਪ੍ਰਭੂ (ਦੇ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੁਦਾ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਖ਼ੁਦਾ/ਖ਼ੁਦਾਅ (خُدا - ਖ਼ੁਦ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ, ਮਾਲਕ, ਸੁਆਮੀ)।

ਖੁਰ

(ਸਿਰ ਤੋਂ) ਪੈਰ ਦੇ ਨਹੁੰਆਂ ਤੱਕ, (ਸਿਰ ਤੋਂ) ਪੈਰਾਂ ਤਕ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੁਰ (ਖੁਰ, ਪੈਰ); ਸਿੰਧੀ - ਖੁਰੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਖੁਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੁਰਹ (खुर: - ਖੁਰ)।

ਖੂਹੀ

ਖੂਹੀ ਉੁੱਤੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ - ਖੂਹੀ (ਛੋਟਾ ਖੂਹ/ਖੂਹੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਪਹ (कूप: - ਮੋਰੀ; ਖੋਖਲਾ; ਗੁਫਾ, ਖੂਹ)।

ਖੇਹ

ਖੇਹ, ਸਵਾਹ, ਮਿੱਟੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਦੇਹ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੇਹ (ਸੁਆਹ, ਧੂੜ, ਕੂੜਾ, ਗੋਹਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇਹ (ਧੂੜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਯ (क्षय - ਘਾਟਾ, ਰਹਿੰਦ-ਖੁੂੰਦ)।

More Examples

ਖੇਤੀ

ਖੇਤੀ, ਫਸਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਮਰਾਠੀ/ਨੇਪਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੇਤੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਖੇਤਰੀ (ਫਸਲ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਤਿਅ/ਖਿੱਤਅ (ਖੇਤਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ੇਤ੍ਰਿਯ (क्षेत्रिय - ਘਾਹ ਦੀ ਚਰਾਗਾਹ, ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਣ)।

ਖੇਤੁ

ਖੇਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੇਤਰ/ਖੇਤ; ਬ੍ਰਜ - ਖੇਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੇਤਂ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਤ/ਖਿਤ/ਛੇੱਤ/ਛਿਤ; ਪਾਲੀ - ਖੇੱਤ (ਖੇਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸ਼ੇਤ੍ਰ (क्षेत्र - ਜਮੀਨ)।

ਖੇਮ

ਕੁਸ਼ਲਾਂ ਦੀ, ਸੁਖਾਂ ਦੀ, ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੇਮ (ਤੰਦਰੁਸਤੀ, ਅਰਾਮ, ਖੁਸ਼ੀ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇਮ (ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਰਹਿਣਾ; ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ); ਪਾਲੀ - ਖੇਮ (ਸ਼ਾਂਤ; ਸ਼ਾਂਤੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ੇਮ (क्षेम - ਰਹਿਣ ਜੋਗ; ਅਰਾਮ, ਸੌਖ ਜਾਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇਣ ਵਾਲਾ; ਇਕ ਸੁਰੱਖਿਅਤ, ਅਸਾਨ ਜਾਂ ਅਰਾਮਦਾਇਕ ਅਵਸਥਾ, ਖੁਸ਼ੀ)।

ਖੇਲ

ਖੇਲ-ਤਮਾਸ਼ੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੇਲ (ਖੇਡ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲਣ (ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲ (खेल्ल - ਖੇਡ)।

ਖੇਲਣ

ਖੇਡਣ (ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਹੈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੇਲਣਾ (ਖੇਡਣਾ), ਖਿਲਾਉਣਾ (ਖਿਡਾਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੇਲਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲਅਇ (ਖੇਡਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲ (खेल्ल - ਖੇਡ)।

ਖੇਲਨ

ਖੇਡਣ (ਲੱਗ ਪਏ ਹਾਂ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੇਲਣਾ (ਖੇਡਣਾ), ਖਿਲਾਉਣਾ (ਖਿਡਾਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੇਲਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲਅਇ (ਖੇਡਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲ (खेल्ल - ਖੇਡ)।

ਖੇਲੁ

ਖੇਲ, ਖੇਲ/ਖੇਡ-ਤਮਾਸ਼ਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੇਲ (ਖੇਡ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲਣ (ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲ (खेल्ल - ਖੇਡ)।

ਖੇਲੋ

ਖੇਲੁ, ਖੇਲ, ਖੇਡ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੇਲ (ਖੇਡ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲਣ (ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੇੱਲ (खेल्ल - ਖੇਡ)।

ਖੇਵਟ

ਮਲਾਹ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਖੇਵਟ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਵੱਟ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੈਵਰ੍ਤਹ (कैवर्त: - ਕਿਸ਼ਤੀ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਮਲਾਹ, ਮਛੇਰਾ)।

ਖੇਵਟੁ

ਮਲਾਹ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਖੇਵਟ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਵੱਟ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੈਵਰ੍ਤਹ (कैवर्त: - ਕਿਸ਼ਤੀ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਮਲਾਹ, ਮਛੇਰੇ)।

ਖੈਰੁ

ਖੈਰ, ਦਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੈਰ (ਚੰਗਿਆਈ, ਚੰਗਾ; ਸਲਾਮਤੀ; ਦਾਨ; ਤੰਦਰੁਸਤੀ); ਫ਼ਾਰਸੀ/ਅਰਬੀ - ਖ਼ੈਰ (خیر - ਵਧੀਆ, ਵਧੀਆ ਤੋਂ ਵਧੀਆ, ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ)।

ਖੋਇ

ਗਵਾ ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ (ਗੁਆਉਣਾ, ਉਜਾੜਨਾ, ਸੁਟਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ (ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ/ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਇਓ

ਖੋਇਆ ਹੈ, ਗਵਾ ਲਿਆ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ (ਗੁਆਉਣਾ, ਉਜਾੜਨਾ, ਸੁਟਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ (ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ/ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਖੋਇਆ

ਖੋ ਦਿਤਾ, ਗਵਾ ਲਿਆ/ਛਡਿਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ (ਗੁਆਉਣਾ, ਬਰਬਾਦ ਕਰਨਾ, ਸੁਟ ਦੇਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ (ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਈ

ਖੋਈ (ਹੈ), ਗਵਾ ਲਈ (ਹੈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ (ਗੁਆਉਣਾ, ਉਜਾੜਨਾ, ਸੁਟਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ (ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ, ਡੋਲ੍ਹਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਉਜਾੜਦਾ ਹੈ/ਬਰਬਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸੁਟਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਹਿ

ਖੋਹ (ਲਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਹਣਾ (ਖੋਹਣਾ/ਹਥਿਆਉਣਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਖੋਹਣ (ਜ਼ਬਤ ਕਰਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਖੋਹਣੁ (ਪੁੱਟਣਾ/ਤੋੜਨਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖਸੁਨ (ਗੁਪਤ ਅੰਗਾਂ ਤੋਂ ਵਾਲ ਪੁੱਟਣੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਸ੍ਕੋਸ਼ਟਿ* (स्कोषटि - ਪੁੱਟਦਾ/ਤੋੜਦਾ ਹੈ, ਖੋਭਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਜਤ

ਖੋਜਦਾ ਹੈਂ, ਲਭਦਾ ਹੈਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਖੋਜਤ/ਖੋਜਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੋਜਤਿ (खोजति - ਖੋਜਦਾ ਹੈ, ਲਭਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਜਤੇ

ਖੋਜਦਿਆਂ, ਲਭਦਿਆਂ, ਭਾਲਦਿਆਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਖੋਜਤ/ਖੋਜਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੋਜਤਿ (खोजति - ਖੋਜਦਾ ਹੈ, ਲਭਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਟੇ

ਖੋਟੇ, ਖੋਟ ਵਾਲੇ, ਨਕਲੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜੀਵ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੋਟਾ (ਝੂਠਾ, ਦੁਸ਼ਟ, ਅਸ਼ੁੱਧ, ਨੀਚ/ਖੋਟਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਖੋਟਾ (ਬੁਰਾ); ਮਾਰਵਾੜੀ/ਸਿੰਧੀ - ਖੋਟੋ (ਧੋਖੇਬਾਜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੋੱਟ* (खोट्ट - ਦਾਗ/ਧੱਬਾ)।

ਖੋਟੈ

ਖੋਟੇ ਹੋਣ ਕਾਰਣ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਖੋਟਾ (ਝੂਠਾ, ਦੁਸ਼ਟ, ਅਸ਼ੁੱਧ, ਨੀਚ/ਖੋਟਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਖੋਟਾ (ਬੁਰਾ); ਮਾਰਵਾੜੀ/ਸਿੰਧੀ - ਖੋਟੋ (ਧੋਖੇਬਾਜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੋੱਟ* (खोट्ट - ਦਾਗ/ਧੱਬਾ)।

ਖੋਲੇ

ਖੋਲ੍ਹੇ ਹਨ, ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਲਣਾ (ਖੋਲ੍ਹਣਾ, ਢਿਲਾ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਖੋਲੁਣ; ਸਿੰਧੀ - ਖੋਲਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਖੋਲੁਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਖੋੱਲ (खोल्ल - ਖੋਲ੍ਹਣਾ)।

ਖੋਵਣਾ

ਗਵਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਖੋਣਾ; ਬ੍ਰਜ - ਖੋਨਾ (ਗਵਾਉਣਾ, ਬਰਬਾਦ ਕਰਨਾ, ਦੂਰ ਸੁੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੋਵੈ/ਖੋਵਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਨਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਖੋਵੈ

ਗੁਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਆ/ਗਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਖੋਵੈ/ਖੋਵਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਖਵੇਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਸ਼ਪਯਤਿ (क्षपयति - ਨਸ਼ਟ ਕਰਦਾ ਹੈ)।