ਟਹਲ
ਟਹਿਲ ਸਦਕਾ, ਸੇਵਾ ਸਦਕਾ, ਖਿਦਮਤ ਸਦਕਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਨੇਪਾਲੀ - ਟਹਲ (ਸੇਵਾ); ਸਿੰਧੀ - ਟਹਲ (ਤੁਰਨਾ, ਸੇਵਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਟਹਲ (ਸੇਵਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਹੱਲ* (टहल्ल* - ਟਹਿਲਣਾ)।
ਟਹਲ
ਟਹਿਲ, ਸੇਵਾ, ਖਿਦਮਤ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਨੇਪਾਲੀ - ਟਹਲ (ਸੇਵਾ); ਸਿੰਧੀ - ਟਹਲ (ਤੁਰਨਾ, ਸੇਵਾ); ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਟਹਲ (ਸੇਵਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਹੱਲ* (टहल्ल* - ਟਹਿਲਣਾ)।
ਟਕਿਆ
ਟਕਿਆਂ (ਦੇ)
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ - ਟਕਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟੱਕ੍ (टक्क् - ਮੁਹਰ ਵਾਲਾ ਸਿੱਕਾ)।
ਟਰੈ
ਟਲਦਾ; ਰੁਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਟਰਣੁ (ਹਟਣਾ/ਪਾਸੇ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਲਤਿ (टलति - ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਟਰੈ
ਟਲੈ, ਟਲਦੀ ਹੈ, ਟਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਦੂਰ ਹੁੰਦੀ/ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਟਰਣੁ (ਹਟਣਾ/ਪਾਸੇ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਲਤਿ (टलति - ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਟਰੈ
ਟਲੈ, ਟਲਦਾ ਹੈ/ਟਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਟਰਣੁ (ਹਟਣਾ/ਪਾਸੇ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਲਤਿ (टलति - ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਟਰੈ
ਟਲੈ, ਟਲਦਾ ਹੈ, ਟਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਵਾਂਝਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਟਰਣੁ (ਹਟਣਾ/ਪਾਸੇ ਹੋਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਲਤਿ (टलति - ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਟਲੈ
ਟਲਦਾ; ਰੁਕਦਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟਲਨਾ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਟਲਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਟਲਣ; ਸਿੰਧੀ - ਟਰਣੁ (ਹਟਣਾ/ਪਾਸੇ ਹੋਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਟਲਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਲਤਿ (टलति - ਪਾਸੇ ਹੁੰਦਾ ਹੈ)।
ਟਿਕਨੁ
ਟਿਕਣਾ, ਟਿਕਾਉ, ਅਰਾਮ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟਿਕਨਾ (ਰੁਕਣਾ, ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਟਿਕਣਾ (ਰਹਿਣਾ/ਖੜ੍ਹਨਾ, ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ, ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨਾ/ਜਮਾਉਣਾ, ਠੀਕ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿੱਕਣ (ਰਹਿਣਾ/ਖੜ੍ਹਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਟਿਕਣੁ (ਪੱਕਾ ਕਰਨਾ, ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ੍ (टिक्क् - ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ, ਰੁਕਣਾ)।
ਟਿਕਾ
ਟਿੱਕਾ, ਤਿਲਕ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਉੜੀਆ/ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿਕਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿਕਾ (ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ); ਸਿੰਧੀ - ਟਿਕੋ (ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ, ਦਾਗ/ਧੱਬਾ, ਜਾਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ); ਦਰਦ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ - ਟਿਕ (ਨਿਸ਼ਾਨ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ (ਜਾਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ (टिक्क - ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ, ਨਿਸ਼ਾਨ)।
ਟਿਕਾ
ਟਿੱਕਾ, ਗੁਰਿਆਈ ਦਾ ਤਿਲਕ; ਗੁਰੂ ਟਿੱਕੇ ਜਾਣ ਦਾ ਮਾਣ/ਰੁਤਬਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਉੜੀਆ/ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿਕਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿਕਾ (ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ); ਸਿੰਧੀ - ਟਿਕੋ (ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ, ਦਾਗ/ਧੱਬਾ, ਜਾਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ); ਦਰਦ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ - ਟਿਕ (ਨਿਸ਼ਾਨ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ (ਜਾਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ (टिक्क - ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ, ਨਿਸ਼ਾਨ)।
ਟਿਕਾਇਆ
ਟਿਕਾਇਆ, ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟਿਕਨਾ (ਰੁਕਣਾ, ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਟਿਕਣਾ (ਰਹਿਣਾ/ਖੜ੍ਹਨਾ, ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ, ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨਾ/ਜਮਾਉਣਾ, ਠੀਕ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿੱਕਣ (ਰਹਿਣਾ/ਖੜ੍ਹਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਟਿਕਣੁ (ਪੱਕਾ ਕਰਨਾ, ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ੍ (टिक्क् - ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ, ਰੁਕਣਾ)।
ਟਿਕਿਓਨੁ
ਟਿੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਉਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੇ ਚੁਣਿਆ, ਥਾਪ ਦਿੱਤਾ ਉਸ ਨੇ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟਿਕਨਾ (ਰੁਕਣਾ, ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਟਿਕਣਾ (ਰਹਿਣਾ/ਖੜ੍ਹਨਾ, ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ, ਸਥਾਪਿਤਕਰਨਾ/ਜਮਾਉਣਾ, ਠੀਕ ਕਰਨਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿੱਕਣ (ਰਹਿਣਾ/ਖੜ੍ਹਨਾ); ਸਿੰਧੀ - ਟਿਕਣੁ (ਪੱਕਾ ਕਰਨਾ, ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ੍ (टिक्क् - ਠਹਿਰਣਾ/ਟਿਕਣਾ, ਰੁਕਣਾ)।
ਟਿਕੇ
ਟਿੱਕੇ, ਤਿਲਕ, ਮਥੇ ਉਤੇ ਲਾਏ ਚੰਦਨ ਦੇ ਜਾਤੀ-ਸੂਚਕ ਚਿੰਨ੍ਹ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਉੜੀਆ/ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿਕਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਟਿਕਾ (ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ); ਸਿੰਧੀ - ਟਿਕੋ (ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ, ਦਾਗ/ਧੱਬਾ, ਜਾਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ); ਦਰਦ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ - ਟਿਕ (ਨਿਸ਼ਾਨ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ (ਜਾਤ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟਿੱਕ (टिक्क - ਨਿਸ਼ਾਨ/ਚਿੰਨ੍ਹ, ਨਿਸ਼ਾਨ)।
ਟੀਡੁ
ਟਿਡਾ, ਬੀਂਡਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਜਰਾਤੀ - ਟੀਡ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਤਿਡਾ/ਟਿਡਾ (ਟਿਡੀ); ਸਿੰਧੀ - ਤਿਡੋ (ਬੀਂਡਾ, ਤਿਲਚਟਾ/ਕਾਕਰੋਚ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਤਿੱਡ (ਅਨਾਜ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਕੀੜਾ, ਟਿਡੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰਿੱਡ/ਤਿੱਡ (त्रिड्ड/तिड्ड - ਟਿਡੀ, ਘਾਹ ਦਾ ਟਿਡਾ)।
ਟੁੰਡੇ
ਲੁੰਜੇ (ਦੀ), ਬਿਨਾਂ ਹੱਥ ਵਾਲੇ (ਦੀ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸਣ (ਅਸਰਾਜੈ ਦਾ), ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਟੁੰਡਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਟੁੰਡਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਟੁੰਟ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟੁੰਟ (टुंट - ਖਰਾਬ)।
ਟੂਟਾ
ਟੁੱਟਾ; ਵਿਛੜਿਆ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਭੂਤ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਤੁਟਣਾ/ਟੁਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਟ੍ਰੂਟਣੁ (ਟੁੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਤੁੱਟਇ/ਟੁੱਟਇ (ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰੁਟਯਤਿ (त्रुटयति - ਟੁੱਟਾ ਹੈ; ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਟੂਟਿ
ਟੁੱਟ (ਜਾਂਦੇ); ਮੁੱਕ (ਜਾਂਦੇ), ਖਤਮ (ਹੋ ਜਾਂਦੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਤੁਟਣਾ/ਟੁਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਟ੍ਰੂਟਣੁ (ਟੁੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਤੁੱਟਇ/ਟੁੱਟਇ (ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰੁਟਯਤਿ (त्रुटयति - ਟੁੱਟਾ ਹੈ; ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਟੂਟੀ
ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਨੂੰ; ਖਤਮ ਹੋਈ ਨੂੰ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਤੁਟਣਾ/ਟੁਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਟ੍ਰੂਟਣੁ (ਟੁੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਤੁੱਟਇ/ਟੁੱਟਇ (ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰੁਟਯਤਿ (त्रुटयति - ਟੁੱਟਾ ਹੈ; ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਟੂਟੇ
ਟੁੱਟ ਗਏ, ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਤੁਟਣਾ/ਟੁਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਟ੍ਰੂਟਣੁ (ਟੁੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਤੁੱਟਇ/ਟੁੱਟਇ (ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰੁਟਯਤਿ (त्रुटयति - ਟੁੱਟਾ ਹੈ; ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਟੂਟੈ
ਟੁੱਟਦਾ/ਤੁੱਟਦਾ ਹੈ, ਟੁੱਟ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਤੁਟਣਾ/ਟੁਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਟ੍ਰੂਟਣੁ (ਟੁੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਤੁੱਟਇ/ਟੁੱਟਇ (ਟੁੱਟ ਗਿਆ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰੁਟਯਤਿ (त्रुटयति - ਟੁੱਟਾ ਹੈ; ਥੱਲੇ ਡਿੱਗਦਾ ਹੈ)।
ਟੇਕ
ਓਟ, ਆਸਰਾ, ਸਹਾਰਾ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ/ਗੁਜਰਾਤੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਟੇਕ (ਥੰਮੀ, ਸਹਾਰਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟੇੱਕ* (टेक्क* - ਰਹਿਣਾ, ਰੁਕਣਾ)।
ਟੇਰਤ
ਟੇਰਦੇ ਹਨ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਆਖਦੇ ਹਨ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟੇਰਤ (ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ, ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਨੇਪਾਲੀ - ਟੇਰਣੁ (ਤਵੱਜੋ/ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟੇਰ* (टेर - ਸੂਚਨਾ)।
ਟੇਰੇ
ਟੇਰਦਾ ਹੈ, ਕੂਕਦਾ ਹੈ, ਕੂਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟੇਰਤ (ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ, ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਨੇਪਾਲੀ - ਟੇਰਣੁ (ਤਵੱਜੋ/ਧਿਆਨ ਦੇਣਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟੇਰ* (टेर - ਸੂਚਨਾ)।
ਟੋਡੀ
ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵਰਤੇ ੩੧ ਮੁੱਖ ਰਾਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਰਾਗ ਦਾ ਨਾਂ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਟੋੜੀ/ਟੋਡੀ; ਮਰਾਠੀ - ਤੋਡੀ; ਬੰਗਾਲੀ - ਤੋੜਿ; ਗੁਜਰਾਤੀ - ਤੋੜੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਤ੍ਰੋਟਕਮ੍ (त्रोटकम् - ਇਕ ਰਾਗਨੀ ਦਾ ਨਾਂ)।
ਟੋਲੀ
ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿਚ (ਫਸ ਕੇ), ਅਡੰਬਰਾਂ ਵਿਚ (ਫਸ ਕੇ), ਦੁਨਿਆਵੀ ਸੋਭਾ ਦੇ ਸਮਾਨਾਂ ਵਿਚ (ਫਸ ਕੇ)।
ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।
ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਟੋਲਣਾ (ਢੂੰਢਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਟੁਲਕਣੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਟੋੱਲ (टोल्ल - ਘੁਮਣਾ, ਭਟਕਣਾ)।