ਕਉ

ਕੌ, ਨੂੰ, ਪ੍ਰਤੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਬੰਧਕ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਉ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਨੂੰ)।

ਕਉਤਕ

ਕੌਤਕਾਂ ਨੂੰ, ਚੋਜਾਂ ਨੂੰ, ਤਮਾਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਉਤਿਕ; ਬ੍ਰਜ - ਕਉਤਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੌਤੁਕ (कौतुक - ਉਤਸੁਕਤਾ, ਅਨੰਦ, ਖੇਡ, ਇੱਛਾ, ਤਿਉਹਾਰ, ਜਗਿਆਸਾ, ਤਮਾਸ਼ਾ; ਸਲਾਮ; ਅਨੰਦ ਦਾ ਮੌਸਮ, ਨਾਚ)।

ਕਉਨੁ

ਕੌਣ? ਕਿਹੜਾ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਉਣ; ਬ੍ਰਜ - ਕਉਨ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਵਣ/ਕਉਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੋ ਪਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ ਪੁਨਰ (क: पुनर - ਕੌਣ)।

ਕਉਲਾ

ਕੰਵਲ/ਕਮਲ; ਇਕ ਫੁੱਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਚਰਣਾ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਮੈਥਿਲੀ/ਨੇਪਾਲੀ/ਸਿੰਧੀ - ਕੰਵਲੁ; ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕਮਲ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਮਲਮ੍ (कमलम् - ਕੰਵਲ/ਕੰਵਲ ਦਾ ਫੁਲ)।

ਕਉੜੇ

ਕੌੜੇ, ਕਸੈਲੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਭੋਗ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੌੜਾ/ਕਉੜਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਉੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੜੋ/ਕਉੜੋ; ਪਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਡੁਅ/ਕਡੁ; ਪਾਲੀ - ਕਟੁਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਟੁ/ਕਟੁਕਹ (कटु/कटुक: - ਕਉੜਾ, ਤਿੱਖਾ)।

ਕਸ

(ਰਸਾਂ) ਕਸਾਂ ਨੂੰ, (ਮਿਠੇ) ਕਸੈਲੇ ਰਸਾਂ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਸ/ਕਸੈਲਾ; ਬੰਗਾਲੀ - ਕਸਾ (ਕਸੈਲਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕਸਾਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸ਼ਾਯ (कषाय - ਪੀਲਾ ਲਾਲ, ਕਸੈਲਾ)।

ਕਸਮਲ

ਪਾਪ, ਦੋਸ਼, ਮਾੜੇ ਕਰਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਸਮਲ; ਬ੍ਰਜ - ਕਸ਼੍ਮਲ (ਅਸ਼ੁਧਤਾ, ਪਾਪ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸ਼੍ਮਲਮ੍ (कश्मलम् - ਮੈਲ, ਗੰਦਗੀ; ਅਸ਼ੁਧਤਾ, ਪਾਪ)।

ਕਹਉ

ਕਹਾਂ, ਆਖਾਂ, ਬਿਆਨ ਕਰਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਣਾ

ਕਥਨ, ਬਿਓਰਾ, ਵਿਵਰਣ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਨਣ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਣੁ

ਕਥਨ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਕਥਨ/ਬਿਆਨ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ, ਬੋਲਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ/ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ/ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਤ

ਕਿਹਾ/ਕਹਿਆ ਹੋਇਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਹਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਤੁ

ਕਹਿੰਦਾ (ਹੈ), ਆਖਦਾ (ਹੈ), ਕਥਨ ਕਰਦਾ (ਹੈ), ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ (ਹੈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਹਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਤੇ

ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਕਥਨ ਕਰਦੇ ਸਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਹਤਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਨਣ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਾ

ਕਹਾਂ, ਕਿਥੇ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਹਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਹਾਂ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹਿਂ (ਕਿਥੇ, ਕਿਸ ਸਥਾਨ ‘ਤੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤ੍ਰ (कुत्र - ਕਿਥੇ)।

ਕਹਾਏ

ਕਹਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਨਣ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਾਣੀ

ਕਹਾਣੀ, ਕਥਾ, ਗਾਥਾ, ਗਿਆਨ ਵਿਚਾਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਾਣੀ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹਾਣਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਾਨਕ (कथानक - ਕਹਾਣੀ)।

ਕਹਿ

ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਆਖਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ, ਬੋਲਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਿਓ

ਕਹਿਆ ਹੋਇਆ; ਵੀਚਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹਿਆ

ਕਿਹਾ, ਆਖਿਆ, ਬੋਲਿਆ, ਉਚਾਰਿਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਫਲ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਆ/ਕਿਹਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਿਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹਿਯ; ਪਾਲੀ - ਕਥਿਤ (ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਿਤ (कथित - ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ; ਵਾਰਤਾਲਾਪ; ਕਹਾਣੀ)।

ਕਹੀ

ਆਖੀ, ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭੂਤ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਅਰਦਾਸਿ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਆ/ਕਿਹਾ(ਕਹਿਣਾ, ਬੋਲਣਾ, ਹੁਕਮ ਕਰਨਾ ਆਦਿ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਿਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹਿਯ; ਪਾਲੀ - ਕਥਿਤ (ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਿਤ (कथित - ਕਿਹਾ ਹੋਇਆ; ਵਾਰਤਾਲਾਪ; ਕਹਾਣੀ)।

ਕਹੀਅਹਿ

ਕਹੀਦੇ ਹਨ, ਕਹੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਆਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹੀਐ

ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ) ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਵਰਨਣ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਹੁ

ਕਹੋ, ਦੱਸੋ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਹਿਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਹਣੁ (ਕਹਿਣਾ, ਬੋਲਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ/ਕਹਇ (ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ); ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ (ਬੋਲਦਾ ਹੈ, ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ/ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਕਹੈ

ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਆਖਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਹੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਹੇਇ; ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਦਾ ਹੈ, ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ)।

ਕਚੀ

ਕੱਚੀ, ਥੋਥੀ, ਅਧੂਰੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬਾਣੀ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਚਾ/ਕਚੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੱਚਾ/ਕੱਚੀ (ਜੋ ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ); ਸਿੰਧੀ - ਕਚੋ/ਕਚੀ (ਕੱਚਾ, ਕਮਜ਼ੋਰ/ਕੱਚੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਚ (कच्च - ਕੱਚਾ ਜਖ਼ਮ, ਕੱਚਾ)।

ਕਚੁ

ਕੱਚਾ; ਝੂਠਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪਾਜੋ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਚੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਚ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਚ (कच्च - ਕੱਚਾ)।

ਕਚੇ

ਕੱਚੇ, ਥੋਥੇ, ਅਧੂਰੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੁਣਦੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਚਾ/ਕਚੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੱਚਾ/ਕੱਚੀ (ਜੋ ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ); ਸਿੰਧੀ - ਕਚੋ/ਕਚੀ (ਕੱਚਾ, ਕਮਜ਼ੋਰ/ਕੱਚੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਚ (कच्च - ਕੱਚਾ ਜਖ਼ਮ, ਕੱਚਾ)।

ਕਛੁ

ਕੁਝ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਿਛੁ/ਕਛੂ/ਕਛੁ; ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਛੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿ; ਪਾਲੀ - ਕਿਨ੍ਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿਤ੍/ਕਿੰਚਿਦ੍ (किंचित्/किंचिद् - ਕੁਝ)।

More Examples

ਕਛੂ

ਕੁਝ, ਕੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਉਪਾਉ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਿਛੁ/ਕਛੂ/ਕਛੁ; ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਛੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿ; ਪਾਲੀ - ਕਿਨ੍ਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿਤ੍/ਕਿੰਚਿਦ੍ (किंचित्/किंचिद् - ਕੁਝ)।

More Examples

ਕਛੂਐ

ਕਛੂ/ਕੁਝ ਵੀ; ਕੋਈ ਵੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਾਜੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਿਛੁ/ਕਛੂ/ਕਛੁ; ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਛੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿ; ਪਾਲੀ - ਕਿਨ੍ਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿਤ੍/ਕਿੰਚਿਦ੍ (किंचित्/किंचिद् - ਕੁਝ)।

ਕਜਲ

ਕੱਜਲ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੱਜਲ/ਕਜਲਾ/ਕਾਜਲ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਜਲ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੱਜਲ; ਸਿੰਧੀ - ਕਜਲੁ; ਅਪਭ੍ਰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੱਜਲ (ਅੱਖਾਂ ਲਈ ਕੱਜਲ ਵਜੋਂ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਦੀਵੇ ਦੀ ਕਾਲਖ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਜਲ (कज्जल - ਕੱਜਲ/ਦੀਵੇ ਦੀ ਕਾਲਖ)।

ਕਟਿਆ

ਕੱਟਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਨਾਸ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ; ਦੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਟਣੁ (ਕੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਟਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤਅਇ/ਕੱਟਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਤਤਿ (कर्तति - ਕੱਟਦਾ ਹੈ)।

ਕਟੀਐ

ਕੱਟੀਦੀ ਹੈ, ਕੱਟੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਲਥ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਟਣੁ (ਕੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਟਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤਅਇ/ਕੱਟਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਤਤਿ (कर्तति - ਕੱਟਦਾ ਹੈ)।

ਕਢਿ

ਕਢ ਲੈਂਦਾ ਹੈ; ਬਚਾਅ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਢੈ (ਬਾਹਰ ਕਢਦਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਢੈ/ਕੱਢਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਡਢਇ (ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਲਕੀਰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਹਲ ਵਾਹੁੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਡ੍ਢਤਿ (कड्ढति - ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਢਦਾ ਹੈ)।

ਕਢੇ

(ਮਾਰ) ਕਢੇ ਹਨ, ਭਜਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਢੈ (ਬਾਹਰ ਕਢਦਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਢੈ/ਕੱਢਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਡਢਇ (ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਲਕੀਰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਹਲ ਵਾਹੁੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਡ੍ਢਤਿ (कड्ढति - ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਢਦਾ ਹੈ)।

ਕਢੈ

(ਵੇਗਾਰ) ਕਢਦੀ ਹੈ, (ਬਿਨਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਕਾਰ/ਸੇਵਾ) ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਢੈ (ਬਾਹਰ ਕਢਦਾ ਹੈ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਢੈ/ਕਢਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਡ੍ਢਇ (ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਲਕੀਰ ਮਾਰਦਾ ਹੈ, ਹਲ ਵਾਹੁੰਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਡ੍ਢਤਿ (कड्ढति - ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ, ਬਾਹਰ ਕਢਦਾ ਹੈ)।

ਕਤ

ਕਿਤੇ; ਕਿਸੇ ਥਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਤ (ਕਿਉਂ; ਕਿਥੇ; ਕਿਵੇਂ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਤ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤਹ (कुत: - ਕਿਸ ਤੋਂ/ਕੋਲੋਂ; ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ; ਕਿਸ ਲਈ; ਕਿਉਂ)।

ਕਤਹਿ

ਕਿਵੇਂ, ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਤ (ਕਿਉਂ; ਕਿਥੇ; ਕਿਵੇਂ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਤ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤਹ (कुत: - ਕਿਸ ਤੋਂ/ਕੋਲੋਂ; ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ; ਕਿਸ ਲਈ; ਕਿਉਂ)।

ਕਤਹੂ

(ਹੋਰ) ਕਿਤੇ ਵੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਤ (ਕਿਉਂ; ਕਿਥੇ; ਕਿਵੇਂ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਤ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤਹ (कुत: - ਕਿਸ ਤੋਂ/ਕੋਲੋਂ; ਕਿਸ ਸਮੇਂ ਤੋਂ; ਕਿਸ ਲਈ; ਕਿਉਂ)।

ਕਤਿਕ

ਕੱਤਕ ਦੁਆਰਾ, ਦੇਸੀ ਸਾਲ ਦੇ ਅਠਵੇਂ ਮਹੀਨੇ ਕੱਤਕ ਦੁਆਰਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਤਾ/ਕਤਕ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ - ਕੱਤਿਗ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤਿਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰ੍ਤਿਕ (कार्तिक - ਅਕਤੂਬਰ-ਨਵੰਬਰ ਦੇ ਸਮਾਨੰਤਰ ਹਿੰਦੂ ਚੰਦਰ-ਸਾਲ ਦੇ ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਅਠਵਾਂ ਮਹੀਨਾ)।

ਕਤੇਬਾ

ਕਤੇਬਾਂ/ਕਿਤਾਬਾਂ, ਸਾਮੀ ਮੱਤ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਕ ਕਿਤਾਬਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਰਬਾਣੀ - ਕਤੇਬ; ਅਰਬੀ - ਕਿਤੇਬ/ਕਿਤਾਬ (ਸਾਮੀ ਧਰਮ ਗ੍ਰੰਥ)।

ਕਥਿ

ਕਥਿਆ ਜਾਏ, ਕਥਨ ਕੀਤਾ ਜਾਏ, ਉਚਾਰਣ ਕੀਤਾ ਜਾਏ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਥਿ/ਕਥਇ; ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਨ/ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਥੀਐ

ਕਥੀ ਹੈ, ਕਥਨ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਉਚਾਰੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਥਿ/ਕਥਇ; ਪਾਲੀ - ਕਥੇਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਥਯਤਿ (कथयति - ਕਥਨ/ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਥੂਰੀ

ਕਥੂਰੀ/ਕਸਤੂਰੀ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਥੂਰੀ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਤ੍ਥੂਰੀ; ਪਾਲੀ - ਕਤ੍ਥੂਰਿਕਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸਤੂਰੀ (कस्तूरी - ਕਸਤੂਰੀ)।

ਕਨਾਰੈ

ਕਿਨਾਰੇ 'ਤੇ, ਕੰਢੇ 'ਤੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਨਾਰਾ/ਕਿਨਾਰਾ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਨਾਰੋ/ਕਿਨਾਰੋ/ਕਿਨਾਰਾ/ਕਿਨਾਰੈ; ਬ੍ਰਜ - ਕਿਨਾਰਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਿਨਾਰੋ (ਕੰਢਾ, ਸਿਰਾ, ਹੱਦ, ਸਮੁੰਦਰ ਦਾ ਤਟ, ਅੰਤ); ਫ਼ਾਰਸੀ - ਕਨਾਰਹ/ਕਿਨਾਰਹ (کِنارہ - ਪਾਸਾ, ਤਰਫ)।

ਕਪਹਿ

ਕੱਟ ਦਿੰਦੀਓਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪੋਠੇਹਾਰੀ - ਕੱਪਣਾ (ਕੱਟਣਾ, ਟੁੱਕਣਾ, ਵੱਢਣਾ, ਵਾਢੀ ਕਰਨਾ; ਕਤਲ ਕਰਨਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਪਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਲ੍ਪ੍ (कल्प् - ਕੱਟਣਾ; ਕਾਟ ਕਰਨਾ)।

ਕਪੜਿ

ਕਪੜੇ ਵਿਚ, ਵਸਤਰ ਵਿਚ; ਲਿਬਾਸ ਵਿਚ, ਪਹਿਰਾਵੇ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਪੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਪੜੁ/ਕਪੜੋ (ਕਪੜਾ, ਮੋਟਾ ਕਪੜਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਪਡ/ਕੱਪਡੁ/ਕਾਪਡ (ਕਪੜਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਪਡ (ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ, ਕਪੜਾ); ਪਾਲੀ - ਕੱਪਟ (ਗੰਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਪਟਮ੍ (कर्पटम् - ਫਟਿਆ ਪੁਰਾਣਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗਿਆ ਕਪੜਾ, ਕਪੜੇ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ, ਚੀਥੜਾ)।

ਕਪੜੁ

ਕਪੜਾ, ਕਪੜਾ-ਲੱਤਾ, ਮਾਇਕੀ ਸਾਜੋ-ਸਮਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਪੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਪੜੁ/ਕਪੜੋ (ਕਪੜਾ, ਮੋਟਾ ਕਪੜਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਪਡ/ਕੱਪਡੁ/ਕਾਪਡ (ਕਪੜਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਪਡ (ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ, ਕਪੜਾ); ਪਾਲੀ - ਕੱਪਟ (ਗੰਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਪਟਮ੍ (कर्पटम् - ਫਟਿਆ ਪੁਰਾਣਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗਿਆ ਕਪੜਾ, ਕਪੜੇ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ, ਚੀਥੜਾ)।

ਕਪੜੇ

ਕਪੜੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਪੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਪੜੁ/ਕਪੜੋ (ਕਪੜਾ/ਮੋਟਾ ਕਪੜਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਪਡ/ਕੱਪਡੁ/ਕਾਪਡ (ਕਪੜਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਪਡ (ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ, ਕਪੜਾ); ਪਾਲੀ - ਕੱਪਟ (ਗੰਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਪਟਮ੍ (कर्पटम् - ਫਟਿਆ ਪੁਰਾਣਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗਿਆ ਕਪੜਾ, ਕਪੜੇ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ, ਚੀਥੜਾ)।

ਕਪਿ

ਕੱਟ ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪੋਠੇਹਾਰੀ - ਕੱਪਣਾ (ਕੱਟਣਾ, ਟੁੱਕਣਾ, ਵੱਢਣਾ, ਵਾਢੀ ਕਰਨਾ; ਕਤਲ ਕਰਨਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਪਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਲ੍ਪ੍ (कल्प् - ਕੱਟਣਾ; ਕਾਟ ਕਰਨਾ)।

ਕਬਹੀ

ਕਦੇ ਵੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਮੈਥਿਲੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਬ (ਕਦੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਦਾ (कदा - ਕਦੋਂ, ਕਿਸ ਵੇਲੇ)।

ਕਬੀਰ

ਕਬੀਰ (ਦੇ), ਇਕ ਭਗਤ (ਦੇ), ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਦਰਜ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਬੀਰ (ਮਹਾਨ, ਵਡਾ; ਸੰਤ ਕਬੀਰ); ਅਰਬੀ - ਕਬੀਰ (كبير - ਮਹਾਨ, ਵਡਾ)।

ਕਬੈ

ਕਦੇ, ਕਦੇ ਵੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਮੈਥਿਲੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਬ (ਕਦੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਦਾ (कदा - ਕਦੋਂ, ਕਿਸ ਵੇਲੇ)।

ਕਮਲ

ਕਮਲ/ਕੰਵਲ (ਵਿਚ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕਮਲ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਮਲਮ੍ (कमलम् - ਕੰਵਲ/ਕੰਵਲ ਦਾ ਫੁੱਲ)।

ਕਮਲਾਪਾਤੀ

(ਹੇ) ਕਮਲਾ ਦੇ ਪਤੀ! (ਹੇ) ਲਛਮੀ ਦੇ ਪਤੀ! (ਹੇ) ਪ੍ਰਭੂ!

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਮਲਾਪਾਤੀ/ਕਮਲਾਪਤੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਮਲਾਪਤਿ (कमलापति - ਲਕਸ਼ਮੀ ਦਾ ਪਤੀ, ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਦਾ ਲਕਬ/ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਕਮਾਉ

ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਮਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਇ

ਕਮਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਮਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਇਆ

ਕਮਾਇਆ ਹੈ, ਕਮਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਈਐ

ਕਮਾਈਦੀ ਹੈ, ਕਮਾਈਏ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਮਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਏ

ਕਮਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਮਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ -ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਹਿ

ਕਮਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਮਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਣੀ

ਕਮਾਈ ਹੈ, ਕਮਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਮਾਉਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਮਾਦੈ

ਕਮਾਦ ਨਾਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਦ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮੰਦੁ (ਗੰਨਾ); ਫ਼ਾਰਸੀ/ਅਰਬੀ - ਕੰਦ (قند - ਬੂਰਾ, ਮਿਸ਼ਰੀ, ਖੰਡ)।

ਕਮਾਵਣੀ

ਕਮਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਮਾਵਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਮਾਇਣੁ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਮਾਵੁਨ (ਕੰਮ ਕਰਨਾ, ਕਮਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਮਾਵੇਇ; ਦਰਦ - ਕਮਾਵਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਾਪਯਤਿ (कर्मापयति - ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਰ

ਕਰ, ਹੱਥ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਹ (कर: - ਹਥ)।

ਕਰਉ

ਕਰਉਂ, ਕਰਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕਾਰਜ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੰਉ

ਕਰਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕਾਰਜ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰਈ

ਕਰੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਕਰਣਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕਰਸੀ

ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਕਰਣਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕਰਹ

ਕਰੀਏ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਹ/ਕਰਹੁ (ਕਰੋ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਰਵੰਤਿ (कुर्वन्ति - ਕਰਦੇ ਹਨ)।

ਕਰਹਲਾ

(ਹੇ) ਕਰਹੋ! (ਹੇ) ਊਠ!

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਰਹਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਹੋ/ਕਰਹੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਹ/ਕਰਭ (ਊਠ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਭ (करभ - ਊਠ; ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਦਾ ਊਠ)।

ਕਰਹਿ

ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਹਿ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਰਵੰਤਿ (कुर्वन्ति - ਕਰਦੇ ਹਨ)।

ਕਰਹੁ

(ਅਨੰਦ) ਕਰੋ, (ਅਨੰਦ) ਮਾਣੋ, (ਖੇੜਾ) ਮਾਣੋ, (ਖੁਸ਼ੀ) ਮਾਣੋ, (ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ) ਮਾਣੋ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕਾਰਜ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਕਰਣ

ਕਰਨ (ਦੇ ਸਮਰਥ), ਬਣਾਉਣ (ਦੇ ਸਮਰਥ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪ੍ਰਭ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣ (करण - ਕਾਰਜ ਦਾ ਸਾਧਨ ਜਾਂ ਉਪਾਅ, ਕਾਰਣ ਜਾਂ ਪ੍ਰਯੋਜਨ)।

ਕਰਣਾ

ਕਰਨਾ ਹੈ/ਰਚਣਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕੰਮ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰਣੀ

ਕਰਨੀ ਹੈ, ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣੀ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੀ (ਕੰਮ, ਕਾਰਜ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਪਾਲੀ - ਕਰਣੀਯ (ਫਰਜ, ਕਾਰੋਬਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਕਰਨ ਜੋਗ, ਕੰਮ)।

More Examples

ਕਰਤ

ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਰਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤ (ਕਰਦੇ ਹੋਏ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿ (कृ - ਕਰਨਾ)।

ਕਰਤਾ

ਕਰਤਾ, ਕਰਨਵਾਲਾ, ਸਿਰਜਣਹਾਰ/ਕਰਨਹਾਰ, ਕਰਤਾਰ, ਕਰਤਾ-ਪੁਰਖ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਓਅੰਕਾਰ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਤਾ (कर्ता - ਕਰਨ ਵਾਲਾ)।

More Examples

ਕਰਤਾਰੁ

ਕਰਤਾਰ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਤਾਰੁ; ਬ੍ਰਜ - ਕਰਤਾਰ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤਾਰੁ/ਕੱਤਾਰੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤਾਰੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਤ (कृर्त - ਕਰਨ ਵਾਲਾ)।

ਕਰਤੁ

ਕਰਦਾ (ਹੈਂ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਰਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤ (ਕਰਦੇ ਹੋਏ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿ (कृ - ਕਰਨਾ)।

ਕਰਤੇ

ਕਰਤੇ (ਦੀਆਂ), ਕਰਤਾਪੁਰਖ (ਦੀਆਂ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਤਾ (कर्ता - ਕਰਨ ਵਾਲਾ)।

More Examples

ਕਰਨ

ਕੰਨਾਂ ਨਾਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਰਨ/ਕਰਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਣਹ (कर्ण: - ਕੰਨ; ਭਾਂਡੇ ਦੀ ਡੰਡੀ; ਕੋਨਾ, ਸਿਰਾ)।

ਕਰੰਨਿ

ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰਨੀ

ਕਰਨੀ ਕਾਰਣ, ਕਾਰ ਕਾਰਣ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣੀ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੀ (ਕੰਮ, ਕਾਰਜ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਪਾਲੀ - ਕਰਣੀਯ (ਫਰਜ, ਕਾਰੋਬਾਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਕਰਨ ਜੋਗ, ਕੰਮ)।

ਕਰਮ

ਕਰਮਾਂ (ਦਾ), ਕੰਮਾਂ (ਦਾ), ਕਾਰਜਾਂ (ਦਾ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬੁੰਦੇਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਨ੍ (कर्मन् - ਕੰਮ, ਕਾਰਵਾਈ, ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ, ਕਾਰੋਬਾਰ; ਬਲਿਦਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਕੋਈ ਧਾਰਮਕ ਕੰਮ ਜਾਂ ਰੀਤ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਫਲ ਦੀ ਆਸ ਵਿਚ; ਕੰਮ, ਕਿਰਤ, ਗਤੀਵਿਧੀ)।

ਕਰਮੰ

ਕਰਮ; ਕਰਮ-ਧਰਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਨ੍ (कर्मन् - ਕਾਰਜ, ਕੰਮ)।

ਕਰਮਿ

ਕਰਮ ਵਿਚ, ਭਾਗ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਰਬੀ - ਕਰਮ (ਫ਼ਜ਼ਲ, ਕਿਰਪਾ)।

ਕਰਮੁ

ਕਰਮ-ਲੇਖ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬੁੰਦੇਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਨ੍ (कर्मन् - ਕੰਮ, ਕਾਰਵਾਈ, ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ, ਕਾਰੋਬਾਰ; ਬਲਿਦਾਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਕੀਤਾ ਕੋਈ ਧਾਰਮਕ ਕੰਮ ਜਾਂ ਰੀਤ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਫਲ ਦੀ ਆਸ ਵਿਚ; ਕੰਮ, ਕਿਰਤ, ਗਤੀਵਿਧੀ)।

More Examples

ਕਰੜਾ

ਸਖਤ, ਕਰੜਾ; ਅਤਿ ਕਠਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਰੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਰੜਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਿਡਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਡ੍ (कृड् - ਸਖ਼ਤ)।

ਕਰਾਇਦਾ

ਕਰਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਾਉਣਾ (ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਕੰਮ ਕਰਾਉਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਾਵਏ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਾਵੇਇ; ਪਾਲੀ - ਕਾਰਾਪੇਤਿ (ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਯਤਿ (कारयति - ਕਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਕਰਾਰੇ

ਕਰੜੇ, ਤਕੜੇ; ਬਹਾਦਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵੀਰ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਾਰਾ (ਸਖਤ, ਰੁੱਖਾ, ਕਰੜਾ); ਬ੍ਰਜ - ਕਰਾਲ (ਉੱਚਾ, ਭਿਆਨਕ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਾਲ (ਮੂੰਹ ਬਨਾਉਣਾ, ਡਰਾਵਣਾ, ਉੱਚਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਡਾਰ (कडार - ਉਚੇ ਦੰਦ ਹੋਣਾ)।

ਕਰਿ

ਕਿਵੇਂ, ਕਿਸ ਤਰਾਂ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਿਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਕਰਿਅਹੁ

ਕਰਿਓ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਹੁਕਮੀ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਹਉ (ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਮੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਰ੍ਯਾਮ੍ (कुर्याम् - ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ)।

ਕਰਿਆ

ਕਰਿਆ ਹੈ, ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਕਰਣਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕਰਿਹਉ

(ਰੰਗਣਾ/ਰੰਗ) ਕਰਦੀ ਹਾਂ; ਰੰਗਦੀ ਹਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਕਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਹਉ (ਮੈਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਮੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਰ੍ਯਾਮ੍ (कुर्याम् - ਮੈਨੂੰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੀ

ਕਰਾਂ, ਕਰਦਾ ਹਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕਾਰਜ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੇ

ਕਰੇ, ਕਰ ਦੇਵੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਰੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਿਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੇਉ

ਕਰੇਉਂ/ਕਰਉਂ, ਕਰਦੀ ਹਾਂ; ਧਾਰਦੀ ਹਾਂ, ਪਹਿਨਦੀ ਹਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ, ਕੰਮ ਕਰਨਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੇਇ/ਕਰਇ; ਪਾਲੀ - ਕਰੋਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੇਇ

(ਚੋਰ) ਕਰਦਾ ਹੈ, (ਚੋਰ) ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਕਰੇਹਾ

ਕਰੀਏ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਉਤਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਨਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰਣ; ਸਿੰਧੀ - ਕਰਣੁ (ਕਰਨਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੇਗੁ

ਕਰੇਗਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ - ਕਰਣਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕਰੇਦੀ

ਕਰਦੀ ਹੋਈ, ਧਾਰਦੀ ਹੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰੇਂਦੀ; ਬ੍ਰਜ - ਕਰਤਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੇਦੇ

(ਖੇਲ) ਕਰੇਂਦੇ, (ਖੇਲ) ਕਰਦੇ, (ਕਲੋਲ) ਕਰਦੇ ਹੋਏ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੰਝ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰੇਂਦਾ; ਬ੍ਰਜ - ਕਰਤਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਤ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੰਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕਰੈ

ਕਰੈਂ/ਕਰਹਿਂ, ਕਰਦਾ ਹੈਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਹਿ/ਕਰਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

More Examples

ਕਰੈ ਆਰੰਭ

ਅਰੰਭ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਸੰਜੁਗਤ ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਰੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਿਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ) + ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਆਰੰਭ/ਅਰੰਭ; ਗੁਜਰਾਤੀ/ਮਰਾਠੀ - ਆਰੰਭ; ਸਿੰਧੀ - ਆਰੰਭੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਆਰੰਭ (ਸ਼ੁਰੂ/ਅਰੰਭ); ਪਾਲੀ - ਆਰਮ੍ਭ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਆਰਮ੍ਭਹ (आरम्भ: - ਸ਼ੁਰੂ/ਅਰੰਭ)।

ਕਰੋਧ

ਕ੍ਰੋਧ, ਗੁੱਸਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਰੋਧ; ਬ੍ਰਜ - ਕ੍ਰੋਧੁ/ਕ੍ਰੋਧ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰੋਧ (क्रोध - ਗੁੱਸਾ)।

ਕਲ

ਕਲਿਜੁਗ (ਵਿਚ), ਵਰਤਮਾਨ ਜੁਗ (ਵਿਚ); ਕਲ-ਕਲੇਸ਼ ਭਰੇ ਸਮੇਂ (ਵਿਚ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਲਿ (ਜੁਗ ਵਿਸ਼ੇਸ਼, ਕਲਜੁਗ, ਕਲੇਸ਼); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਲਿ (ਕਲੇਸ਼, ਝਗੜਾ); ਪਾਲੀ - ਕਲਿ (ਘਾਟਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਲਿ (कलि - ਕਲੇਸ਼, ਲੜਾਈ; ਚਉਥਾ ਜੁਗ, ਕਲਿਜੁਗ)।

ਕਲਰ

ਕੱਲਰ ਦੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਲੱਰ; ਸਿੰਧੀ - ਕਲਰੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਲਰ* (कल्लर - ਕੱਲਰ ਵਾਲੀ ਮਿੱਟੀ/ਕਲਰਾਠੀ ਧਰਤੀ)।

ਕਲਵਤਿ

ਕਰਵਤ/ਕਰਵਤ੍ਰ ਨਾਲ, ਆਰੇ ਨਾਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਰਵਤਰ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਲਵੱਤਰ; ਮਰਾਠੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ - ਕਰਵਤ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਪੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਪੱਤ੍ਰਮ੍ (करपत्त्रम् - ਆਰਾ)।

ਕਲਾ

ਖੇਡ, ਜੀਵਨ-ਖੇਡ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕਲਾ (ਕਲਾ, ਹੁਨਰ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਲਾ (कला - ਕੋਈ ਵਿਹਾਰਕ ਕਲਾ)।

ਕਲਿ

ਕਲਿਜੁਗ (ਦੀ), ਸਨਾਤਨ ਮਤ ਵਿਚ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਚਾਰ ਜੁਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਜੁਗ (ਦੀ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਲਿ (ਜੁਗ ਵਿਸ਼ੇਸ਼, ਕਲਜੁਗ, ਕਲੇਸ਼); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਲਿ (ਕਲੇਸ਼, ਝਗੜਾ); ਪਾਲੀ - ਕਲਿ (ਘਾਟਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਲਿ (कलि - ਕਲੇਸ਼, ਲੜਾਈ; ਚਉਥਾ ਜੁਗ, ਕਲਿਜੁਗ)।

ਕਵਣੁ

ਕੌਣ, ਕਿਹੜਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵੇਸੋ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਵਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੋ ਪਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ ਪੁਨਰ (क: पुनर - ਕੌਣ)।

More Examples

ਕਵਨ

ਕੌਣ? ਕਿਹੜੀ? ਕੀ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਟੇਕ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਵਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੋ ਪਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ ਪੁਨਰ (क: पुनर - ਕੌਣ)।

ਕਵਾਉ

ਬੋਲ; ਹੁਕਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਵਾਉ/ਕੁਆਉ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੋ (ਰੌਲਾ), ਕੁਆਵਣ (ਸੱਦਣਾ/ਬੁਲਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਵਾ (ਬੋਲਣਾ), ਕਵਇ (ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਵਾ (कवा - ਚੀਕ), ਕਵਤੇ (कवते - ਚੀਕ ਮਾਰਦਾ ਹੈ/ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ)।

ਕੜੀਆਲੁ

ਕੜਿਆਲ/ਕੜਿਆਲਾ, ਲਗਾਮ ਨਾਲ ਲੱਗਾ ਕੰਡੇਦਾਰ ਲੋਹਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੜਿਅਲ (ਕੜਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਡਾ (ਛੱਲਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਟ (कट - ਕੰਗਣ, ਚੂੜੀ)।

ਕਾ

ਕਿਸ (ਨਾਲ/ਵਿਚ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾ/ਕੀ/ਕੇ (ਦਾ/ਦੀ/ਦੇ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਰ (ਦਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਿਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत:- ਕਰਨਾ)।

ਕਾਂ

ਕਿਸ (ਦੀ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਾਂ/ਕਾ (ਕਿਥੇ; ਕਿਹੜਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾ (ਕਿਸ ਦਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਕੌਣ)।

ਕਾਓ

ਕਾਂ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਾਉਂ/ਕਾਵ/ਕਾਂ; ਸਿੰਧੀ - ਕਾਉਂ; ਗੁਜਰਾਤੀ - ਕਾਉ; ਕਸ਼ਮੀਰੀ - ਕਾਵ; ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਕ/ਕਾਗ (काक/काग - ਕਾਂ)।

ਕਾਇਅਉ

ਕਾਇਆ/ਕਾਇਆਂ, ਦੇਹੀ, ਸਰੀਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਇਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਯਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਯ (काय - ਦੇਹ)।

ਕਾਇਆ

ਕਾਇਆ ਦੇ, ਦੇਹੀ ਦੇ, ਸਰੀਰ ਦੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਇਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਯਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਯ (काय - ਦੇਹ)।

ਕਾਂਇਆ

ਕਾਇਆਂ/ਕਾਇਆ ਦਾ, ਦੇਹੀ ਦਾ, ਸਰੀਰ ਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਇਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਯਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਯ (काय - ਦੇਹ)।

ਕਾਈ

ਕੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸੇਸ਼ਣ (ਰਾਤਿ ਦਾ); ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮਾਰਵਾੜੀ - ਕਾਈ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਇਂ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਇ; ਪਾਲੀ - ਕੋਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸ਼ਚਿਦ੍ (कश्चिद् - ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ, ਕੋਈ ਵੀ)।

More Examples

ਕਾਹਿ

ਕਿਸ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਹੇ (ਕਿਉਂ, ਕਿਸ ਲਈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਨ (केन - ਕਿਸ ਦੁਆਰਾ)।

ਕਾਹੂ

ਕਿਸੇ (ਹੋਰ ਥਾਂ), ਕਿਸੇ (ਹੋਰ ਪਾਸੇ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾਹੂ (ਕਿਸੇ, ਕਿਸੇ ਦਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਹੂਂ/ਕਾਹੂ/ਕਾਹੁ (ਕਿਸੇ ਨੇ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਸਹੁ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸਯਾਪਿ (कस्यापि - ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ)।

ਕਾਗ

ਕਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਾਗ; ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾਗ/ਕਾਗਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਕ/ਕਾਗ (काक/काग - ਕਾਂ)।

ਕਾਗਾ

(ਹੇ) ਕਾਗਾ/ਕਾਗ! (ਹੇ) ਕਾਵਾਂ!

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਾਗ; ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾਗ/ਕਾਗਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਕ/ਕਾਗ (काक/काग - ਕਾਂ)।

ਕਾਚੀ

ਕੱਚੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਰੀ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਾਚਾ/ਕਾਚੀ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਚਾ/ਕਚੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੱਚਾ/ਕੱਚੀ (ਜੋ ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ); ਸਿੰਧੀ - ਕਚੋ/ਕਚੀ (ਕੱਚਾ, ਕਮਜ਼ੋਰ/ਕੱਚੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਚ (कच्च - ਕੱਚਾ ਜਖ਼ਮ, ਕੱਚਾ)।

ਕਾਜਿ

ਕਾਜ/ਕਾਰਜ ਵਿਚ, ਕੰਮ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਜੁ; ਸਿੰਧੀ - ਕਾਜੁ (ਕੰਮ, ਰੌਣਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਜ/ਕੱਜੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਜ (ਕੰਮ, ਫਰਜ਼ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ); ਪਾਲੀ - ਕੱਯ/ਕਰਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਯ (कार्य - ਜੋ ਕੀਤਾ ਗਿਆ; ਕੰਮ)।

ਕਾਜੋ

ਕਾਜ, ਕਾਰਜ, ਕੰਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਜੁ; ਸਿੰਧੀ - ਕਾਜੁ (ਕੰਮ, ਰੌਣਕ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਜ/ਕੱਜੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਜ (ਕੰਮ, ਫਰਜ਼ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ); ਪਾਲੀ - ਕੱਯ/ਕਰਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਯ (कार्य - ਜੋ ਕੀਤਾ ਗਿਆ; ਕੰਮ)।

ਕਾਟਿ

ਕੱਟ ਕੇ, ਵੱਢ ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਾਟਨਾ; ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਟਣਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਟਣੁ (ਕੱਟਣਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਟਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤਅਇ/ਕੱਟਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਤਤਿ (कर्तति - ਕੱਟਦਾ ਹੈ)।

ਕਾਂਣਿ

ਕਾਣ, ਮੁਥਾਜੀ; ਡਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਣ; ਬੁੰਦੇਲੀ - ਕਾਂਨ; ਅਵਧੀ - ਕਾਨਿ; ਬ੍ਰਜ - ਕਾਣ/ਕਾਨ/ਕਾਨਿ/ਕਾਂਨਿ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਣਿ (ਲੋਕਲਾਜ; ਮਰਿਆਦਾ ਦਾ ਧਿਆਨ; ਸੰਕੋਚ; ਚਿੰਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਣੀ (कर्णी - ਬੰਧਨ)।

ਕਾਤੀ

ਕੈਂਚੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਾਤੀ; ਸਿੰਧੀ - ਕਾਤਰੀ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਤਰੀ; ਪਾਲੀ - ਕੱਤਰੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਤ੍ਰੀ (कर्त्री - ਕੈਂਚੀ, ਚਾਕੂ)।

More Examples

ਕਾਨ

ਕੰਨੀਂ, ਕੰਨ 'ਤੇ/ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾਨ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੰਨ; ਸਿੰਧੀ - ਕਨੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੰਣ (ਕੰਨ); ਪਾਲੀ - ਕੰਣ (ਕੰਨ, ਨੁਕਰ, ਸਿਰਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਣਹ (कर्ण: - ਕੰਨ; ਭਾਂਡੇ ਦੀ ਡੰਡੀ, ਕੋਨਾ, ਸਿਰਾ)।

ਕਾਨ੍

ਕਾਨ੍ਹ ਦੇ, ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਨ੍ਹ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੰਨ੍ਹ/ਕਿੰਨ੍ਹ/ਕਿਸਣ; ਪਾਲੀ - ਕਣ੍ਹ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ (कृष्ण - ਗੂੜਾ ਨੀਲਾ, ਕਾਲਾ; ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ)।

ਕਾਪੜੁ

ਕਪੜਾ; ਪਹਿਰਾਵਾ, ਲਿਬਾਸ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਜਰਾਤੀ/ਬੰਗਾਲੀ - ਕਾਪੜ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਪੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕਪੜੁ/ਕਪੜੋ (ਕਪੜਾ, ਮੋਟਾ ਕਪੜਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਪਡ/ਕੱਪਡੁ/ਕਾਪਡ (ਕਪੜਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਪਡ (ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ, ਕਪੜਾ); ਪਾਲੀ - ਕੱਪਟ (ਗੰਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਪਟਮ੍ (कर्पटम् - ਫਟਿਆ ਪੁਰਾਣਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀਆਂ ਲੱਗਿਆ ਕਪੜਾ, ਕਪੜੇ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਜਾਂ ਟਾਕੀ, ਚੀਥੜਾ)।

More Examples

ਕਾਫੀ

(ਮਾਰੂ) ਕਾਫੀ, ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਵਰਤੇ ੩੧ ਮਿਸ਼ਰਤ ਰਾਗਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਰਾਗ ਦਾ ਨਾਂ।

ਕਾਬਲਹੁ

ਕਾਬਲੋਂ, ਕਾਬਲ ਤੋਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਪਾਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਬਲ; ਫ਼ਾਰਸੀ - ਕਾਬੁਲ (ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਨਾਂ ਜੋ ਅਫ਼ਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਹੈ)।

ਕਾਮ

ਕੰਮ, ਕਾਰਜ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮਾਰਵਾੜੀ/ਉੜੀਆ/ਅਵਧੀ/ਨੇਪਾਲੀ - ਕਾਮ; ਲਹਿੰਦੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੰਮ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੰਮਣ/ਕੰਮ/ਕੰਮਾ; ਪਾਲੀ - ਕੰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਨ੍ (कर्मन् - ਕੰਮ, ਕਾਰਜ)।

More Examples

ਕਾਮਿ

ਕਾਮ ਕਾਰਣ, ਕਾਮ-ਵਾਸ਼ਨਾ ਕਾਰਣ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਮੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਮ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕਾਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਮ (काम - ਕਾਮਨਾ/ਇਛਾ, ਪਿਆਰ, ਜਿਨਸੀ ਪਿਆਰ)।

ਕਾਮੁ

ਕਾਮ, ਕਾਮ-ਵਾਸ਼ਨਾ, ਇੰਦ੍ਰਿਆਵੀ ਇਛਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਮੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਮ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕਾਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਮ (काम - ਕਾਮਨਾ/ਇੱਛਾ, ਪਿਆਰ, ਜਿਨਸੀ ਪਿਆਰ)।

ਕਾਰ

ਕਾਰ; ਕਿਰਿਆ/ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਾਰ (ਕੰਮ); ਸਿੰਧੀ - ਕਾਰਿ (ਕੰਮ, ਕਿੱਤਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰ (कार - ਕਾਰ, ਕੰਮ) ।

ਕਾਰਜ

ਕਾਰਜ, ਕੰਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾਰਜ (ਕੰਮ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਯ (कार्य - ਜੋ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ/ਕਰਨਜੋਗ, ਕੰਮ)।

ਕਾਰਣ

ਕਾਰਣ (ਕਰਤਾ/ਕਰਣ ਵਾਲਾ), ਕਾਰਣ/ਸਬੱਬ (ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਜੋਗ), ਕਰਾਉਣ ਦੇ (ਸਮਰਥ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬ੍ਰਹਮ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਣ (कारण - ਕਾਰਣ, ਖਾਤਰ)।

More Examples

ਕਾਰਣੁ

ਕਾਰਣ, ਸਬੱਬ; ਮੂਲ, ਬਾਨ੍ਹਣੂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਕਾਰਣੁ (ਕਾਰਣ, ਸਬੱਬ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਣ (ਸਾਧਨ, ਸਬੱਬ); ਪਾਲੀ - ਕਾਰਣ (ਕੰਮ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਣ (कारण - ਕਾਰਣ)।

ਕਾਲ

ਕਾਲ, ਜਮਕਾਲ, ਮੌਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਕਾਲੁ (ਮੌਤ; ਅਕਾਲ); ਬ੍ਰਜ - ਕਾਲ (ਅਕਾਲ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (ਸਮਾਂ; ਮੌਤ); ਪਾਲੀ - ਕਾਲ (ਸਮਾਂ, ਸਵੇਰਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (काल - ਸਮਾਂ, ਜੋਗ ਸਮਾਂ; ਕਿਸਮਤ; ਮੌਤ ਦਾ ਦੇਵਤਾ, ਮੌਤ)।

ਕਾਲਖ

ਕਾਲਖ ਕਾਰਣ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਾਲਿਖ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲਿੱਕ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲਿਕ (कालिक - ਕਾਲਾਪਨ, ਕਾਲੀ ਸਿਆਹੀ)।

ਕਾਲਿ

ਕਾਲ ਨੇ, ਜਮਕਾਲ ਨੇ, ਮੌਤ ਨੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਉੜੀਆ/ਅਵਧੀ - ਕਾਲਿ (ਬੀਤਿਆ ਕਲ੍ਹ, ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕਲ੍ਹ); ਬੰਗਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾਲ (ਬੀਤਿਆ ਕਲ੍ਹ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਲ/ਕਲ੍ਹ (ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕਲ੍ਹ); ਲਹਿੰਦੀ - ਕੱਲ੍ਹ (ਬੀਤਿਆ ਕਲ੍ਹ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਲ/ਕੱਲ੍ਹਿੰ (ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕਲ੍ਹ, ਬੀਤਿਆ ਕਲ੍ਹ); ਪਾਲੀ - ਕੱਲੰ (ਸਵੇਰ/ਪਹੁਫੁਟਾਲਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਲਯਮ੍ (कल्यम् - ਸਵੇਰ/ਪਹੁਫੁਟਾਲਾ, ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕਲ੍ਹ)।

ਕਾਲੀ

ਕਾਲੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਤੂ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਲਾ/ਕਾਲੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਾਲਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ; ਪਾਲੀ - ਕਾਲ (ਕਾਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (काल - ਕਾਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ-ਨੀਲਾ)।

ਕਾਲਂੀ

ਕਾਲੀਂ; ਕਾਲੀਂ ਕੇਸੀਂ, ਕਾਲੇ ਕੇਸਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਲਾ/ਕਾਲੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਾਲਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ; ਪਾਲੀ - ਕਾਲ (ਕਾਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (काल - ਕਾਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ-ਨੀਲਾ)।

ਕਾਲੁ

ਕਾਲ; ਮਰਨ, ਨਾਸ, ਖਤਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਸਿੰਧੀ - ਕਾਲੁ (ਮੌਤ; ਅਕਾਲ); ਬ੍ਰਜ - ਕਾਲ (ਅਕਾਲ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (ਸਮਾਂ; ਮੌਤ); ਪਾਲੀ - ਕਾਲ (ਸਮਾਂ, ਸਵੇਰਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (काल - ਸਮਾਂ, ਜੋਗ ਸਮਾਂ; ਕਿਸਮਤ; ਮੌਤ ਦਾ ਦੇਵਤਾ, ਮੌਤ)।

ਕਾਲੇ

ਕਾਲੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਪੜੇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਾਲਾ/ਕਾਲੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕਾਲਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ; ਪਾਲੀ - ਕਾਲ (ਕਾਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਲ (काल - ਕਾਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ-ਨੀਲਾ)।

ਕਿ

ਕੀ? ਕਿਹੜਾ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਿ (ਕੌਣ, ਕਿਹੜਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਕੋਈ, ਕੌਣ)।

ਕਿਉ

ਕਿਵੇਂ, ਕਿਸ ਤਰਾਂ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਉ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਂ/ਕਿਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਵ/ਕਿਵ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਮ੍ (किम् - ਕੀ, ਕਿਵੇਂ)।

ਕਿਆ

ਕੀ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਿਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਮ੍ (किम् - ਕੀ)।

More Examples

ਕਿਸ

ਕਿਸ (ਪਾਸ)? ਕਿਸ (ਅਗੇ)?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਿਸੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਸੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਸ (ਕਿਸ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸਯ/ਕਸਯੈ (कस्य/कस्यै - ਕਿਸ ਦਾ)।

ਕਿਸੁ

ਕਿਸ (ਨੂੰ)?

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਿਸੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਸੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਸ (ਕਿਸ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸਯ/ਕਸਯੈ (कस्य/कस्यै - ਕਿਸ ਦਾ)।

ਕਿਸੈ

ਕਿਸੇ ਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਿਸੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੱਸੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੱਸ (ਕਿਸ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਸਯ/ਕਸਯੈ (कस्य/कस्यै - ਕਿਸ ਦਾ)।

More Examples

ਕਿਕਰਿ

ਕਿੱਕਰਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਿੱਕਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਙ੍ਕਰਾਲ (किङ्कराल - ਕਿੱਕਰ ਦਾ ਰੁੱਖ)।

ਕਿਛੁ

ਕੁਝ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਪੁੰਨੁ, ਦਾਨੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕ ਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਛੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿ; ਪਾਲੀ - ਕਿਨ੍ਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿਤ੍/ਕਿੰਚਿਦ੍ (किंचित्/किंचिद् - ਕੁਝ)।

More Examples

ਕਿਛੂ

ਕੁਝ ਵੀ, ਕੁਝ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਛੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿ; ਪਾਲੀ - ਕਿਨ੍ਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿਤ੍/ਕਿੰਚਿਦ੍ (किंचित्/किंचिद् - ਕੁਝ)।

ਕਿਝੁ

ਕੁਝ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਿਝ; ਮੈਥਿਲੀ/ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਛੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿ; ਪਾਲੀ - ਕਿਨ੍ਚਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੰਚਿਤ੍/ਕਿੰਚਿਦ੍ (किंचित्/किंचिद् - ਕੁਝ)।

ਕਿਤ

ਕਿਵੇਂ, ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਤੁ; ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ - ਕਿੱਤ/ਕਿੱਤੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤਹ (कुत: - ਕਿਥੋਂ, ਕਿਸ ਲਈ)।

ਕਿਤੜਾ

ਕਿਤਨਾ? ਕਿੰਨਾ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਦੁਖੁ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕਿਤੜਾ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿੱਤਿਅ/ਕਿੱਤਿਉ/ਕੇੱਤਿਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤਿਯ (ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ, ਕਿੰਨਾ ਲੰਮਾ, ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ)।

ਕਿਤੀ

ਕਿਤਨੇ ਹੀ, ਕਿੰਨੇ ਹੀ, ਕਿਤਨੇ, ਕਿੰਨੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵੇਸ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਿਤੋ; ਬੁੰਦੇਲੀ - ਕਿਤੌ; ਅਵਧੀ - ਕਿੱਤਾ, ਕਿੱਤੀ (ਕਿੱਤਾ ਦਾ ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ); ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤਾ/ਕਿਤੋ/ਕਿਤਿਕ/ਕਿਤੀਕ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿੱਤਿਅ/ਕਿੱਤਿਉ/ਕੇੱਤਿਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤਿਯ (ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ, ਕਿੰਨਾ ਲੰਮਾ, ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ)।

More Examples

ਕਿਤਂੀ

ਕਿਤਨੇ ਹੀ, ਕਿੰਨੇ ਹੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਜੋਬਨ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਿਤੋ; ਬੁੰਦੇਲੀ - ਕਿਤੌ; ਅਵਧੀ - ਕਿੱਤਾ, ਕਿੱਤੀ (ਕਿੱਤਾ ਦਾ ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ); ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤਾ/ਕਿਤੋ/ਕਿਤਿਕ/ਕਿਤੀਕ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿੱਤਿਅ/ਕਿੱਤਿਉ/ਕੇੱਤਿਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤਿਯ (ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ, ਕਿੰਨਾ ਲੰਮਾ, ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ)।

ਕਿਤੀਆਹ

ਕਿਤੀਆਂ, ਕਿੰਨੀਆਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕਿਤੋ; ਬੁੰਦੇਲੀ - ਕਿਤੌ; ਅਵਧੀ - ਕਿੱਤਾ, ਕਿੱਤੀ (ਕਿੱਤਾ ਦਾ ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ); ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤਾ/ਕਿਤੋ/ਕਿਤਿਕ/ਕਿਤੀਕ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿੱਤਿਅ/ਕਿੱਤਿਉ/ਕੇੱਤਿਉ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤਿਯ (ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ ਵੱਡਾ, ਕਿੰਨਾ ਲੰਮਾ, ਕਿੰਨਾ ਜਿਆਦਾ)।

ਕਿਤੁ

ਕਿਉਂ, ਕਿਸ ਕਾਰਨ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ - ਕਿੱਤ/ਕਿੱਤੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤਹ (कुत: - ਕਿਥੋਂ, ਕਿਸ ਲਈ)।

ਕਿਤੈ

ਕਿਸੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੰਜਮਿ ਦਾ), ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕਿਤ (ਕਿਸ ਲਈ); ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਅਵਧੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤ (ਕਿਥੇ; ਕਿਸ ਵਲ, ਕਿਧਰ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤ੍ਥ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤ੍ਰ (कुत्र - ਕਿਥੇ)।

More Examples

ਕਿਥਾਊ

ਕਿਸੇ ਥਾਂ ਵੀ, ਕਿਤੇ ਵੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਥਹੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਤ੍ਥੇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤ੍ਰ (कुत्र - ਕਿਥੇ)।

ਕਿਥੈ

ਕਿਥੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਥਹੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਤ੍ਥੇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤ੍ਰ (कुत्र - ਕਿਥੇ)।

ਕਿਨ

(ਜਿਸ) ਕਿਸੇ ਨੇ, ਜਿਸ ਨੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਨ/ਕਿਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਣ/ਕੇਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਨ (केन - ਕਿਸ ਦੁਆਰਾ)।

ਕਿਨੇਹੀ

ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੇਹਾ/ਕੇਹੀ/ਕੇਹੇ/ਕਿਨੇਹਾ/ਕਿਨੇਹੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੇਹਾ (ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ, ਕੈਸਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਇਸ (ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਇਸ/ਕੀਸ; ਪਾਲੀ - ਕੀਦਿਸ/ਕੀਰਿਸ (ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ/ਦੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਦ੍ਰਿਸ਼ (कीदृश - ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ, ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ)।

More Examples

ਕਿਨੈ

ਕਿਸੇ ਨੇ ਹੀ, ਕਿਸੇ ਵਿਰਲੇ ਨੇ ਹੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਣੀ ਮਾਰਵਾੜੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਨੈ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਨ/ਕਿਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਣ/ਕੇਣ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਨ (केन - ਕਿਸ ਦੁਆਰਾ)।

ਕਿਰਖੈ

ਵਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ; ਲੀਕ ਵਾਹ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਕਾਟੇ ਵਾਲੀ ਲੀਕ ਮਾਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ; ਕੱਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਰਖਣਾ; ਬ੍ਰਜ - ਕਿਰਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਸ਼੍ (कृष् - ਖਿੱਚਣਾ, ਪੁੱਟਣਾ, ਘਸੀਟਣਾ; ਕਿਸੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਣਾ; ਹਲ ਵਾਹੁਣਾ, ਖੇਤੀ ਕਰਨਾ)।

ਕਿਰਤਿ

ਕਿਰਤ ਅਨੁਸਾਰ, ਕਰਮ-ਲੇਖ ਅਨੁਸਾਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਿਹ (कृति: - ਰਚਨਾ, ਨਿਰਮਾਣ; ਕਾਰਜ, ਕਰਮ)।

ਕਿਰਤੁ

ਕਿਰਤ-ਲੇਖ, (ਜੀਵਨ ਵਿਚ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ) ਕਰਮ-ਲੇਖ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਿਹ (कृति: - ਰਚਨਾ, ਨਿਰਮਾਣ; ਕਾਰਜ, ਕਰਮ)।

ਕਿਰਪਾ

ਕਿਰਪਾ (ਨਾਲ/ਸਦਕਾ), ਮਿਹਰ (ਨਾਲ/ਸਦਕਾ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਿਰਪਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਿਪਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਪਾ (कृपा - ਕਿਰਪਾ, ਦਿਆਲਤਾ)।

ਕਿਲਵਿਖ

ਕਿਲਵਿਖ, ਪਾਪ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਲਵਿਖ/ਕਿਲਬਿਖ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਲਵਿਸ਼ਨ੍/ਕਿਲਬਿਸ਼ਨ੍ (किल्विषन्/किल्बिषन् - ਨੁਕਸ, ਅਪਰਾਧ, ਪਾਪ, ਦੋਸ਼)।

More Examples

ਕੀਓ

ਕੀਆ/ਕੀਤਾ, ਬਣਾਇਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੀਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੀਅ/ਕੀਅਆ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੀਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕੀਤਾ)।

ਕੀਆ

ਕੀਤਾ, ਮਾਣਿਆ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੀਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੀਅ/ਕੀਅਆ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੀਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕੀਤਾ)।

More Examples

ਕੀਈ

ਕੀਤੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੀਆ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੀਅ/ਕੀਅਆ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੀਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕੀਤਾ)।

ਕੀਏ

ਕੀਤੇ, ਕਰ ਦਿਤੇ; ਬਣਾ ਦਿਤੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੀਆ/ਕੀਏ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੀਅ/ਕੀਅਆ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੀਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕੀਤਾ)।

ਕੀਚ

ਕੀਚੜ/ਚਿੱਕੜ, ਗਾਰਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੁਜਰਾਤੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਅਵਧੀ/ਮੈਥਿਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੀਚ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਚ (ਚਿੱਕੜ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਚ* (किच्च - ਚਿੱਕੜ, ਘੱਟਾ)।

ਕੀਜੈ

ਕੀਜੀਏ, ਕੀਤਾ ਜਾਏ/ਜਾਵੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਸੰਭਾਵ ਭਵਿਖਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਮੈਥਿਲੀ - ਕੀਜਅਇ; ਬ੍ਰਜ - ਕੀਜਿਯੇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਜਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਯਤੇ (क्रियते - ਕਰ ਦਿੱਤਾ)।

ਕੀਤਾ

ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਕੰਮ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਫਲ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਕੀਤਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੀਤੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤ (कृत - ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ)।

ਕੀਤੀ

(ਸਿਫਤ) ਕੀਤੀ, (ਮਹਿਮਾ) ਗਾਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਕੀਤੀ/ਕੀਤਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੀਤੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤ (कृत - ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ)।

ਕੀਤੇ

ਕੀਤੇ ਸਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਕੀਤਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੀਤੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤ (कृत - ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ)।

ਕੀਤੋਨੁ

ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਸ ਨੇ, ਉਸ ਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਕੀਤਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੀਤੋ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤ (कृत - ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ) + ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਓਨ੍ਹੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਓਨ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਓਅਣ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਅਮੁਣਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਅਮੁਨਾ (अमुना - ਉਸ ਦੁਆਰਾ)।

ਕੀਨੑਾ

ਕੀਤਾ ਸੀ, ਬਣਾਇਆ ਸੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ - ਕੀਨਾ; ਬਘੇਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੀਨ (ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕੀਨਾ

ਕੀਤਾ ਹੈ, ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਬਣਾਇਆ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਮਧਮ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ - ਕੀਨਾ; ਬਘੇਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੀਨ (ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕੀਨੀ

ਕੀਤੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ - ਕੀਨਾ; ਬਘੇਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੀਨ (ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕੀਨੁ

ਕੀਨਾ/ਕੀਤਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬਘੇਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੀਨ (ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕੀਨੇ

ਕੀਤੇ ਹਨ, ਕਰ ਲਏ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ - ਕੀਨਾ; ਬਘੇਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੀਨ (ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਣੀਯ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਣੀਯ (करणीय - ਜੋ ਕਰਨਾ ਹੈ)।

ਕੀਰਤਨ

ਕੀਰਤਨ ਦੇ, ਜਸ ਦੇ, ਕੀਰਤੀ ਦੇ, ਉਸਤਤਿ ਦੇ, ਸਿਫਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਦੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੀਰਤਨ; ਬ੍ਰਜ - ਕੀਰ੍ਤਨ/ਕੀਰਤਨ/ਕਿਰ੍ਤਨ/ਕਿਰਤਨ (ਭਜਨ ਗਾਉਣਾ, ਉਸਤਤਿ ਵਿਚ ਭਜਨ ਗਾਉਣਾ, ਉਸਤਤਿ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਰ੍ਤਨਮ੍ (कीर्तनम् - ਜਿਕਰ ਕਰਨਾ, ਦੁਹਰਾਉਣਾ, ਕਹਿਣਾ, ਦੱਸਣਾ)।

ਕੀਰਤਿ

ਕੀਰਤੀ ਨੂੰ, ਸਿਫਤਿ-ਸਲਾਹ ਨੂੰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੀਰਤਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਰ੍ਤਿ (कीर्ति - ਕੀਰਤੀ, ਜਸ, ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ)।

More Examples

ਕੀੜਾ

ਕੀੜਾ, ਕਿਰਮ; ਕੀੜੇ ਸਮਾਨ ਤੁਛ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ - ਕੀੜਾ; ਬ੍ਰਜ - ਕੀਢਾ/ਕੀੜਾ/ਕੀਰਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਡ/ਕੀਡਯ (ਕੀੜਾ, ਕਿਰਮ); ਪਾਲੀ - ਕੀਟ/ਕੀਟਕ (ਕੀੜਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਟਹ (कीट: - ਕੀੜਾ, ਕਿਰਮ)।

ਕੁਆਰੀ

ਕੁਆਰੀ, ਅਣਵਿਆਹੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ - ਕੁਆਰੀ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੁਵਾਰੀ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਮਾਰਿਯਾ/ਕੁਮਾਰੀ; ਪਾਲੀ - ਕੁਮਾਰੀ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਮਾਰਿਕਾ (कुमारिका - ਕੁਆਰੀ, ਦਸ ਤੋਂ ਬਾਰਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਕੁਆਰੀ ਕੁੜੀ)।

ਕੁਦਰਤਿ

ਕੁਦਰਤ-ਰਚਨਾ, ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੁਦਰਤਿ; ਅਰਬੀ - ਕੁਦਰਤ (قُدرَت - ਤਾਕਤ, ਰੱਬੀ ਤਾਕਤ, ਕੁਦਰਤ)।

ਕੁਮਤਿ

ਕੁ-ਮਤਿ ਵਿਚ, ਭੈੜੀ ਮਤਿ ਵਿਚ, ਖੋਟੀ ਮਤਿ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਗੜ੍ਹਵਾਲੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੁਮਤਿ (ਮਾੜੀ ਜਾਂ ਗਲਤ ਸਲਾਹ, ਮੂਰਖਤਾ); ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਮਤਿ (कुमति - ਬੁਰੀ ਭਾਵਨਾ; ਕਮਜ਼ੋਰ ਬੁੱਧੀ, ਮੂਰਖਤਾ)।

ਕੁਮਲਾਣਾ

ਕੁਮਲਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਮੁਰਝਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਭੂਤ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੁਮਲਾਉਣਾ; ਬ੍ਰਜ - ਕੁਮਲਾਨਾ (ਮੁਰਝਾਉਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਮਲਾਇ (ਕੁਮਲਾਉਂਦਾ/ਮੁਰਝਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਙ੍ਮਲਾਯਤੇ* (कुङ्मलायते - ਮੁਰਝਾ/ਕੁਮਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਕੁਲਵੰਤੁ

ਕੁਲਵੰਤ, (ਉੱਚੇ) ਕੁਲ ਵਾਲਾ, (ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ) ਕੁਲ ਵਾਲਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੋਇ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਭੋਜਪੁਰੀ/ਅਵਧੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੁਲਵੰਤ (ਚੰਗੇ ਘਰ ਦਾ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਵੰਸ਼ ਦਾ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਲਵਤ੍ (कुलवत् - ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਪਰਵਾਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ)।

ਕੂਕੇ

ਕੂਕਦਾ ਹੈ, ਕੂਕ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਪੁਕਾਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂਕਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂਕਣ (ਕੂਕਣਾ/ਚੀਕਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਕੂਕਣੁ (ਕੂਕਣਾ/ਚੀਕਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੁੱਕਅਇ (ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ/ਬਲਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂੱਕਤਿ (कूक्कति - ਕੂਕਦਾ ਹੈ/ਚੀਕਦਾ ਹੈ)।

ਕੂਕੇਂਦੀ

ਕੂਕਦੀ ਹੈ, ਕੂਕਾਂ ਮਾਰਦੀ ਹੈ, ਪੁਕਾਰਦੀ ਹੈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ, ਵਰਤਮਾਨ ਕਾਲ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂਕਣਾ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂਕਣ (ਕੂਕਣਾ/ਚੀਕਣਾ); ਸਿੰਧੀ - ਕੂਕਣੁ (ਕੂਕਣਾ/ਚੀਕਣਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੁੱਕਅਇ (ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ/ਬਲਾਉਂਦਾ ਹੈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂੱਕਤਿ (कूक्कति - ਕੂਕਦਾ ਹੈ/ਚੀਕਦਾ ਹੈ)।

ਕੂੜਾ

ਝੂਠਾ, ਨਾਸ਼ਵਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵਾਪਾਰੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜਾ/ਕੂੜੋ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ/ਕੂਟਕ (कूट/कूटक - ਮਿਥਿਆ/ਝੂਠ, ਭ੍ਰਮ, ਧੋਖਾ/ਜਾਲਸਾਜੀ, ਧੋਖੇਬਾਜੀ, ਚਲਾਕੀ)।

ਕੂੜਾਵਿਆ

ਕੂੜਾਵੇ+ਆ, ਕੂੜੇ ਹਨ, ਝੂਠੇ ਹਨ; ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਹਨ, ਛਿਣ-ਭੰਗਰ ਹਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਰੰਗ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜਾ/ਕੂੜੋ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ/ਕੂਟਕ (कूट/कूटक - ਮਿਥਿਆ/ਝੂਠ, ਭ੍ਰਮ, ਧੋਖਾ/ਜਾਲਸਾਜੀ, ਧੋਖੇਬਾਜੀ, ਚਲਾਕੀ)।

ਕੂੜਾਵੇ

ਕੂੜੇ, ਕੂੜ ਦੇ ਧਾਰਨੀ, ਝੂਠੇ, ਝੂਠ ਵਿਚ ਲਿਪਤ; ਨਾਸ਼ਵਾਨ, ਛਿਣ-ਭੰਗਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਾਕ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜਾ/ਕੂੜੋ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ/ਕੂਟਕ (कूट/कूटक - ਮਿਥਿਆ/ਝੂਠ, ਭ੍ਰਮ, ਧੋਖਾ/ਜਾਲਸਾਜੀ, ਧੋਖੇਬਾਜੀ, ਚਲਾਕੀ)।

ਕੂੜਿ

ਕੂੜ ਵਿਚ; ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਸੰਸਾਰ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਮਾਇਕੀ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੂੜੋ/ਕੂੜ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜਾ/ਕੂੜ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ (कूट - ਝੂਠ)।

ਕੂੜਿਆਰ

ਕੂੜ ਵਾਲੇ, ਕੂੜ ਦੇ ਧਾਰਨੀ, ਝੂਠੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜਿਆਰ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜਾਯਾਰ /ਕੂੜਆਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡਆਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ+ਕਾਰ (कूट+कार - ਝੂਠ+ਵਾਲਾ/ਵਾਲੇ)।

More Examples

ਕੂੜਿਆਰੇ

ਕੂੜਿਆਰ/ਕੂੜਿਆਰੀ, ਕੂੜ ਦੀ ਧਾਰਨੀ, ਝੂਠੀ, ਝੂਠ ਵਿਚ ਲਿਪਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜਿਆਰ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜਾਯਾਰ/ਕੂੜਆਰ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡਆਰ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ+ਕਾਰ (कूट+कार - ਝੂਠ+ਵਾਲਾ/ਵਾਲੇ)।

ਕੂੜੀ

ਝੂਠੀ; ਨਾਸ਼ਵਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਰਾਸਿ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜਾ/ਕੂੜੋ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ/ਕੂਟਕ (कूट/कूटक - ਮਿਥਿਆ/ਝੂਠ, ਭ੍ਰਮ, ਧੋਖਾ/ਜਾਲਸਾਜੀ, ਧੋਖੇਬਾਜੀ, ਚਲਾਕੀ)।

ਕੂੜੀਆ

ਕੂੜੀਆਂ, ਝੂਠੀਆਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸਲਾਮ ਤੇ ਜਬਾਬ ਰੂਪੀ ਦੋਵਾਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜਾ/ਕੂੜੋ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ/ਕੂਟਕ (कूट/कूटक - ਮਿਥਿਆ/ਝੂਠ, ਭ੍ਰਮ, ਧੋਖਾ/ਜਾਲਸਾਜੀ, ਧੋਖੇਬਾਜੀ, ਚਲਾਕੀ)।

ਕੂੜੁ

ਕੂੜ, ਅਸੱਤ, ਝੂਠ; ਚਲਾਇਮਾਨ, ਨਾਸ਼ਵਾਨ, ਛਿਣ-ਭੰਗਰ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜਾ/ਕੂੜੋ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੂੜੁ/ਕੂੜੋ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜ/ਕੂੜਾ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ/ਕੂਟਕ (कूट/कूटक - ਮਿਥਿਆ/ਝੂਠ, ਭ੍ਰਮ, ਧੋਖਾ/ਜਾਲਸਾਜੀ, ਧੋਖੇਬਾਜੀ, ਚਲਾਕੀ)।

ਕੂੜੈ

ਕੂੜੇ ਦਾ; (ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਮਾਇਕੀ ਪਦਾਰਥਾਂ ਵਿਚ ਗ੍ਰਸਤ) ਨਾਸ਼ਵਾਨ ਮਨੁਖ ਦਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੰਧ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜਾ/ਕੂੜ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੂੜੋ/ਕੂੜ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜਾ/ਕੂੜ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ (कूट - ਝੂਠ)।

ਕੂੜੋ

ਕੂੜ-ਕੁਸੱਤ, ਝੂਠ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੂੜ; ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੂੜੋ/ਕੂੜ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੂੜਾ/ਕੂੜ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਡ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੂਟ (कूट - ਝੂਠ)।

More Examples

ਕੇ

ਕਈ; ਕੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਾ/ਕੀ/ਕੇ (ਦਾ/ਦੀ/ਦੇ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਰ (ਦਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਾਰਿਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਤਹ (कृत: - ਕਰਨਾ)।

ਕੇਇ

ਕੋਈ, ਵਿਰਲੇ, ਟਾਵੇਂ ਟਾਵੇਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੇਇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਈ (ਕੋਈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਤਿ (कति - ਕਿਤਨੇ, ਕਿੰਨੇ)।

ਕੇਈ

ਕੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੇਇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਈ (ਕੋਈ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਅਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਤਿ (कति - ਕਿਤਨੇ, ਕਿੰਨੇ)।

ਕੇਸ

ਕੇਸ, ਵਾਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ/ਪੁਰਾਤਨ ਗੁਜਰਾਤੀ/ਰਾਜਸਥਾਨੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੇਸ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਸ਼ਹ (केश: - ਸਿਰ ਦੇ ਵਾਲ, ਕੇਸ)।

ਕੇਹਾ

ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ, ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ, ਕੈਸਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਦਰੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੇਹਾ/ਕੇਹੀ/ਕੇਹੇ/ਕਿਨੇਹਾ/ਕਿਨੇਹੀ; ਲਹਿੰਦੀ - ਕੇਹਾ (ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ, ਕੈਸਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਇਸ (ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ); ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਇਸ/ਕੀਸ; ਪਾਲੀ - ਕੀਦਿਸ/ਕੀਰਿਸ (ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ/ਦੇ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਦ੍ਰਿਸ਼ (कीदृश - ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ, ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ)।

ਕੇਤੜਾ

ਕਿਤਨਾ, ਕਿੰਨਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਧੁਕਣੁ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੇਤਾ/ਕੇਤੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇੱਤਿਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ)।

ਕੇਤੀ

ਕਿਤਨੀ, ਕਿੰਨੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਲੋਕਾਈ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੇਤਾ/ਕੇਤੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇੱਤਿਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ)।

ਕੇਤੀਆ

ਕਿਤਨੀਆਂ, ਕਿੰਨੀਆਂ, ਕਈ; ਅਨੇਕ, ਅਣਗਿਣਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੇਤਾ/ਕੇਤੀ/ਕੇਤੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇੱਤਿਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ)।

ਕੇਤੁ

ਕਿਤ, ਕਿਸੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕਾਰਜਿ ਦਾ), ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਤੁ; ਬ੍ਰਜ - ਕਿਤ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ - ਕਿੱਤ/ਕਿੱਤੁ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਿੱਤੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੁਤਹ (कुत: - ਕਿਥੋਂ, ਕਿਸ ਲਈ)।

ਕੇਤੇ

ਕਿਤਨੇ, ਕਿੰਨੇ, ਕਈ; ਅਣਗਿਣਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਰਾਮ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕੇਤਾ/ਕੇਤੇ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇੱਤਿਅ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ)।

More Examples

ਕੇਰੈ

ਕੇਰਨ (ਲਈ), ਢਾਹੁਣ (ਲਈ), ਡੇਗਣ (ਲਈ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਭਾਵਾਰਥ ਕਿਰਦੰਤ (ਨਾਂਵ), ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਲਹਿੰਦੀ - ਕੇਰਣ (ਕੇਰਨਾ, ਡਿਗਾਉਣਾ, ਤੋੜਨਾ)।

ਕੇਰ੍ਹੇ

ਕਿਹੜੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਕੰਮਿ ਦਾ), ਸੰਪ੍ਰਦਾਨ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਵਧੀ - ਕਿਹਿ (ਕਿਹੜਾ); ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕਿਹੜਾ (ਕੌਣ, ਕੀ, ਕਿਹੜਾ); ਲਹਿੰਦੀ - ਕਿਹਾ; ਸਿੰਧੀ - ਕੀਅ/ਕਿਹੜੋ (ਕਿਹੜਾ); ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਇਸ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਇਸ/ਕੀਸ; ਪਾਲੀ - ਕੀਰਿਸ/ਕੀਦਿਸ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਦ੍ਰਿਸ਼ (कीदृश - ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ)।

ਕੇਲ

ਖੇਲ (ਕਰੇਂਦੇ), ਖੇਲ (ਕਰਦੇ), ਕਲੋਲ (ਕਰਦੇ ਹੋਏ)।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਰਤਮਾਨ ਕਿਰਦੰਤ (ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ ਹੰਝ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੇਲ; ਬ੍ਰਜ - ਕੇਲਿ/ਕੇਰਿ/ਕੇਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਲਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਲਿ/ਕੇਲਾ (केलि/केला - ਖੇਡ, ਖੇਡ, ਮਜ਼ੇਦਾਰ/ਕਾਮੁਕ/ਕਾਮੀ ਖੇਡ, ਮਨੋਰੰਜਨ)।

ਕੇਲਾਂ

ਖੇਲਾਂ, ਕਲੋਲਾਂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਰਾਜਸਥਾਨੀ - ਕੇਲ; ਬ੍ਰਜ - ਕੇਲਿ/ਕੇਰਿ/ਕੇਲ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਲਿ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਲਿ/ਕੇਲਾ (केलि/केला - ਖੇਡ, ਖੇਡ, ਮਜ਼ੇਦਾਰ/ਕਾਮੁਕ/ਕਾਮੀ ਖੇਡ, ਮਨੋਰੰਜਨ)।

ਕੇਵਡੁ

ਕੇ-ਵਡ, ਕਿੰਨਾ ਵਡਾ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਵਡਾ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੇਵਡੁ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੇਵਡ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੇਵਡਯ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਿਯਤ੍ (कियत् - ਕਿੰਨਾ ਵਡਾ)।

ਕੈ

(ਘੋਖ) ਕੇ, (ਪਰਖ) ਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੂਰਬ ਪੂਰਣ ਕਿਰਦੰਤ (ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ)।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕੈ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਇਅ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕਰਇ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰੋਤਿ (करोति - ਕਰਦਾ ਹੈ)।

ਕੈਸਾ

ਕੈਸਾ, ਕਿਹੋ-ਜਿਹਾ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਕਿਰਿਆ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੈਸਾ/ਕੈਸੀ; ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਕੈਸ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਇਸ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਇਸ/ਕੀਸ; ਪਾਲੀ - ਕੀਰਿਸ/ਕੀਦਿਸ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਦ੍ਰਿਸ਼ (कीदृश - ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ)।

ਕੈਸੀ

ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ, ਕਿਵੇਂ ਦੀ, ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ?

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਬਿਦਿਆ ਦਾ), ਕਰਮ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੈਸਾ/ਕੈਸੀ; ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ - ਕੈਸ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਇਸ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਇਸ/ਕੀਸ; ਪਾਲੀ - ਕੀਰਿਸ/ਕੀਦਿਸ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੀਦ੍ਰਿਸ਼ (कीदृश - ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦਾ)।

ਕੋ

ਕੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਲਹਿੰਦੀ/ਸਿੰਧੀ/ਬ੍ਰਜ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੋ; ਪਾਲੀ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੋ/ਕਾ (ਕੋਈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਕਿਥੇ, ਕੋਈ)।

More Examples

ਕੋਊ

ਕੋਈ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੋਊ/ਕੋਉ; ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੋਉ/ਕੋ; ਪਾਲੀ/ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੋ/ਕਾ (ਕੋਈ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਕਿਥੇ, ਕੋਈ)।

ਕੋਇ

ਕੋਈ ਵੀ ਨੇ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਵੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੋਈ/ਕੋਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਕੋਈ, ਕੌਣ)।

More Examples

ਕੋਇਲ

(ਹੇ) ਕੋਇਲ!

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਸੰਬੋਧਨ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੋਯਲ/ਕੋਇਲ; ਪੁਰਾਤਨ ਅਵਧੀ/ਸਿੰਧੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੋਇਲ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਇਲ/ਕੋਇਲਾ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਕਿਲ (कोकिल - ਕਾਲੀ ਜਾਂ ਭਾਰਤੀ ਕੋਇਲ; ਭਾਰਤੀ ਕਾਵਿ ਵਿਚ ਅਕਸਰ ਇਸ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਜੁ ਇਸਦੀ ਸੰਗੀਤਕ ਕੂਕ ਕੋਮਲ ਜਜ਼ਬਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ)।

ਕੋਈ

ਹਰ ਕੋਈ, ਹਰੇਕ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਪੜਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਅਨ ਪੁਰਖ, ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕੋਈ/ਕੋਇ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ/ਪਾਲੀ - ਕੋ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਹ (क: - ਕੋਈ, ਕੌਣ)।

More Examples

ਕੋਕਿਲ

ਕੋਇਲ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਕਿਲ (कोकिल - ਕਾਲੀ ਜਾਂ ਭਾਰਤੀ ਕੋਇਲ; ਭਾਰਤੀ ਕਾਵਿ ਵਿਚ ਅਕਸਰ ਇਸ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਜੁ ਇਸਦੀ ਸੰਗੀਤਕ ਕੂਕ ਕੋਮਲ ਜਜ਼ਬਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮੰਨੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ)।

ਕੋਟਨ

ਕਰੋੜਾਂ ਵਿਚ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਅਧਿਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਟਿ (कोटि - ਇਕ ਕਰੋੜ) + ਬ੍ਰਜ - ਮੈ; ਪ੍ਰਾਕ੍ਰਿਤ - ਮਯ (ਸਹਿਤ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਮਯ (मय - ਇਕ ਪਿਛੇਤਰ ਜੋ ਅਧਿਕਤਾ ਦੇ ਅਰਥ ਵਿਚ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।

ਕੋਟਿ

(ਤੇਤੀ) ਕਰੋੜ; ਅਣਗਿਣਤ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ/ਪਾਲੀ/ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਟਿ (कोटि - ਇਕ ਕਰੋੜ)।

ਕੋਰ

ਕਸਰ, ਘਾਟ, ਕਮੀ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਬ੍ਰਜ - ਕੋਰ (ਕਿਨਾਰਾ; ਸਿਰਾ; ਦੋਸ਼, ਐਬ); ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕੋਰ (कोर - ਸਾਫ, ਨਿਰਮਲ, ਨਵਾਂ, ਨਾ ਵਰਤਿਆ ਹੋਇਆ)।

ਕ੍ਰਮ

ਕਰਮ ਕਰਕੇ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਣ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਅਪਭ੍ਰੰਸ਼ - ਕਰਮ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕਰ੍ਮਨ੍ (कर्मन् - ਕਾਰਜ, ਕੰਮ)।

ਕ੍ਰਿਸ੍ਨੰ

ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ, ਆਕਰਸ਼ਕ-ਪ੍ਰਭੂ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਨਾਂਵ, ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਇਕਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ - ਕ੍ਰਿਸਨੰ/ਕ੍ਰਿਸਨ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਸ਼੍ਣ (कृष्ण - ਕਾਲਾ, ਸਾਂਵਲਾ, ਗੂੜ੍ਹਾ ਨੀਲਾ; ਆਕਰਸ਼ਕ; ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ)।

ਕ੍ਰਿਪਾਲ

ਕਿਰਪਾਲੂ/ਕਿਰਪਾਲ, ਕਿਰਪਾਵਾਨ, ਮਿਹਰਵਾਨ।

ਵਿਆਕਰਣ: ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਣ (ਸੰਤ ਜਨ ਦਾ), ਕਰਤਾ ਕਾਰਕ; ਪੁਲਿੰਗ, ਬਹੁਵਚਨ।

ਵਿਉਤਪਤੀ: ਪੁਰਾਤਨ ਪੰਜਾਬੀ/ਬ੍ਰਜ - ਕਿਰਪਾਲ; ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ - ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ (कृपालु - ਰਹਿਮ ਦਿਲ, ਦਿਆਲੂ)।